Aγαπητή Metrosport
Tρεις-τέσσερις φάσεις σε όλο το ματς, ένα γκολ που μπορεί να πέσει κι από τον ουρανό, να “κλέψουμε” το αποτέλεσμα και είμαστε ευχαριστημένοι. Εκεί καταντήσαμε με την Εθνική ομάδα, γιατί αυτές είναι οι δυνατότητές μας. Εξωραΐζουμε τη μετριότητα, βολευόμαστε με το λίγο, παίρνουμε θάρρος από τις σπάνιες νίκες μας και, απλώς, αισιοδοξούμε, ενώ κατά βάθος ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι δεν μπορούμε.
Θέλαμε να ελπίζουμε ότι ο Φαν'τ Σιπ θα κάνει μια καλή ομάδα, θέλαμε να ελπίζουμε ότι όλοι οι ξενιτεμένοι παίκτες μας θα προσθέσουν ειδικό βάρος στην ατάλαντη Εθνική ομάδα και, κάποια στιγμή, ονειρευτήκαμε πρόκριση στο Μουντιάλ. “Ελα μωρέ, αρκεί να περάσουμε τη Σουηδία, να βγούμε δεύτεροι και να παλέψουμε μετά με άλλους τρεις. Δεν είναι και ακατόρθωτο”
Αμ δε. Οταν παίζεις με το Κόσοβο έναν “τελικό” και δεν μπορείς να κερδίσεις, δεν δικαιούσαι ούτε όνειρα να βλέπεις. Θέλαμε να επιβάλουμε το δικό μας παιχνίδι, αλλά οι Κοσοβάροι είχαν κατοχή 59%. Το σχέδιο ήταν να τους πολιορκήσουμε, αλλά οι Κοσοβάροι είχαν δέκα τελικές και εμείς τέσσερις. Θέλαμε πάση θυσία το τρίποντο, αλλά είχαμε μόνο μία ευκαιρία, η οποία μας έκανε τη χάρη να μας δώσει το γκολ που πετύχαμε στο τελευταίο κλάσμα του δευτερολέπτου του πρώτου ημιχρόνου. Κι ύστερα, σε όλο το δεύτερο, υπνωτιστήκαμε και παίζαμε με τη φωτιά. Στο τελευταίο 10λεπτο, μάλιστα, τους δώσαμε την μπάλα για να μας πιέσουν αφόρητα, λες και ήταν η Βραζιλία και παίξαμε με καμιά δεκαριά αμυντικούς για να αποφύγουμε την ισοφάριση.
Πού πας ρε Καραμήτρο; Ετσι θα σηκώσεις ανάστημα απέναντι σε Ισπανούς και Σουηδούς; Οταν δημιουργικά παίρνεις μονίμως ένα τεράστιο μηδενικό, τι τύχη έχεις απέναντι σε ανώτερους αντιπάλους που θα σε παίζουν μονότερμα και εσύ απλώς θα εύχεσαι να αντέξεις; Είναι αρκετό αυτό για να σε στείλει σε ένα Euro και σε ένα Mundial;
Προσωπικά, δεν με απασχολεί ποιος είναι ο προπονητής και οι επιλογές του. Ο Ολλανδός “κατέβασε” στην Πρίστινα εννιά παίκτες που παίζουν σε ξένες ομάδες και δύο του Ολυμπιακού, τον Μπουχαλάκη και τον Ανδρούτσο. Και ρωτώ: Να βάλει ποιούς; Να βάλει κι άλλους παίκτες ελληνικών ομάδων όταν ακόμη δεν έχει αρχίσει το Πρωτάθλημα; Κι αν κάνει τη βλακεία αυτή, ποιούς και πόσους καλούς Ελληνες παίκτες θα βρει ανάμεσα στο πλήθος των ξένων που κατακλύζουν τα ρόστερ των ομάδων μας;
Δεν έχουμε ποιότητα, δεν έχουμε και πολλές επιλογές, λόγω “ξενοκρατίας”. Οταν ποντάρεις ακόμη στον Μάνταλο, φαίνεται πόση γύμνια υπάρχει από πίσω. Κι όταν θέλεις να απαλλαγείς από τους Μάνταλους, ψάχνεις να βρεις με το κερί τους Ελληνες παίκτες στις ελληνικές ομάδες. Είναι πολύ απλά τα πράγματα.
Θέλετε παράδειγμα; Ο Ολυμπιακός δεν έχει στο ρόστερ του Ελληνα φορ. Ο ΠΑΟΚ έχει τον 17χρονο Κούτσια. Η ΑΕΚ τους νεαρούς Χριστόπουλο, Κοσίδη. Ο Παναθηναικός τον νεαρό Ιωαννίδη. Ο Αρης τον Μάνο και δεν υπολογίζω καν τον Μήτρογλου. Αν δεν μας αρέσουν οι επιλογές του Φαν΄τ Σιπ στους φορ, εμείς ποιους από αυτούς θα επιλέγαμε; Οσο για τους χαφ, εκεί ζούμε, ως ελληνικές ομάδες, μια μεγάλη τραγωδία. Ψάξτε να βρείτε έναν ποιοτικό χαφ στις μεγάλες ελληνικές ομάδες, εκτός του Φορτούνη. Δεν θα βρείτε κανέναν. Αυτή τη στιγμή, πάλι για παράδειγμα, ο ΠΑΟΚ έχει οκτώ ξένους χαφ, συν Τσιγγάρα, Κωνσταντέλια και ο Αρης εννιά, συν Κριμιτζά, Σαλιάρη. Οκτώ ξένους χαφ έχει ο Ολυμπιακός, οκτώ η ΑΕΚ και επτά ο Παναθηναικός. Αντε κάνε εσύ Εθνική ομάδα...
Στέλιος Α. Γρηγοριάδης
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook