Η κατάσταση αυτή (που χθες περιγράφαμε) άλλαξε από τη στιγμή που άλλαξε το σύστημα διεξαγωγής των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Ο ΠΑΟΚ, που ποτέ μέχρι το 2010, επί 40 χρόνια δηλαδή, δεν είχε ξεπεράσει τους 6 αγώνες στην Ευρώπη ανά σεζόν, έκανε συνήθεια τους 12 (2010-11, 2011-12, 2013-14, 2015-16, 2016-17, 2018–19) και έκανε ατομικό ρεκόρ τη σεζόν 2021-22 με 16 αγώνες. Αυτό οδήγησε και στο ατομικό ρεκόρ των 59 αγώνων σε μία σεζόν (36 Πρωτάθλημα + 7 Κύπελλο + 16 Ευρώπη).
Δεν μου φάνηκε μεγάλη η διαφορά ανάμεσα στους 40-46 αγώνες και τους 48-52 ας πούμε, ή ακόμη και τους 59, ώστε μια ομάδα να ανεβάζει το ρόστερ της από τους 24-25 παίκτες στους 35-36. Ούτε αυτή η διαφορά μού φάνηκε ικανή να αναγκάζει τον προπονητή να κάνει εφτά-οκτώ αλλαγές από αγώνα σε αγώνα στην αρχική ενδεκάδα της ομάδας του.
Ετσι, πήγα παρακάτω. Αρχισα να μετράω τις συμμετοχές των παικτών του ΠΑΟΚ και στις τρεις διοργανώσεις ακριβώς τη σεζόν του ρεκόρ, δηλαδή το 2021-22. Το ερώτημα στο οποίο ήθελα να απαντήσω ήταν το εξής: Αραγε όταν παίζουν ο Γούναρης και ο Αποστολίδης 40 στα 40 ματς το 1971-72, υπάρχουν παίκτες του ΠΑΟΚ που παίζουν τουλάχιστον 40 στα 59, 50 χρόνια μετά και με δεδομένη την τρομακτική εξέλιξη που μεσολάβησε στις ανθρώπινες φυσικές δυνάμεις, στις μεθόδους εγκύμνασης και στην πολύπλευρη επιστημονική υποστήριξη που έχουν οι σύγχρονοι ποδοσφαιριστές;
Σταμάτησα το μέτρημα αφού τελείωσα με το Πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Ιδού, λοιπόν η απάντηση: Ακπομ 41, Πασχαλάκης 39, Σβαμπ 39, Κούρτιτς 38, Ζίβκοβιτς 38, Σίντκλεϊ 38. Προφανώς και αυτοί και αρκετοί άλλοι ξεπέρασαν τις 40 συμμετοχές μαζί με τα 12 ματς στο Κόνφερενς Λιγκ. Η μεγάλη και κρίσιμη διαφορά, όμως, είναι ότι, πλην του Πασχαλάκη, όλοι οι άλλοι... μπαινόβγαιναν. Σε άλλα από αυτά τα ματς έπαιξαν αλλαγή και σε άλλα αντικαταστάθηκαν, πράγμα που σημαίνει ότι σε λεπτά συμμετοχής δεν ξεπέρασαν σε καμία περίπτωση 40 γεμάτα 90λεπτα, όπως συνέβαινε με τους παλιούς ποδοσφαιριστές, επειδή, πολύ απλά, δεν υπήρχε καν η λογική της ξεκούρασης και του “φρεσκαρίσματος”.
Το “μυστικό”, λοιπόν, του ροτέισον, αποδεδειγμένα με αριθμούς κατ' εμέ, δεν είναι να απέχουν ορισμένοι κομβικοί παίκτες σε εύκολους θεωρητικά αγώνες, αλλά να μοιράζονται σε όλη τη διάρκεια της σεζόν οι χρόνοι συμμετοχής μεταξύ όσο το δυνατόν περισσότερων παικτών, με σκοπό να διατηρούνται όσο το δυνατόν πιο “φρέσκοι” οι κομβικοί. Οι οποίοι, ναι μεν θα παίξουν έτσι κι αλλιώς στα περισσότερα ματς, αλλά δεν θα επιβαρυνθούν με “παραπανίσιους” χρόνους συμμετοχής, που μπορούν να προκαλέσουν περιττή κούραση και τραυματισμούς.
Ολο αυτό σημαίνει ότι καμία σημασία δεν έχει για τον προπονητή το αρχικό σχήμα σε κάθε αγώνα και πόσες αλλαγές θα έχει σε σχέση με τον προηγούμενο, γιατί είναι υποχρεωμένος να “δει” όλο τον αγώνα και όλες τις κινήσεις που θα κάνει μέχρι τη λήξη του. Είναι υποχρεωμένος να “δει” και τον επόμενο αγώνα και τον μεθεπόμενο και ούτω καθ' εξής, άρα ξέρει πολύ καλά ότι από το πρώτο κιόλας επίσημο ματς πρέπει να “βλέπει” συνεχώς όλη την αγωνιστική περιόδο για να κρατήσει όρθια την ομάδα του και στα τρία μέτωπα μέχρι τη λήξη της. Στο τέλος, από τους 35 του ρόστερ, οι 15 το πολύ θα είναι εκείνοι που θα έχουν τραβήξει πάλι το πολύ κουπί, είτε μπαίνοντας στο γήπεδο από την αρχή, είτε μπαίνοντας μετά, είτε μη μπαίνοντας καθόλου. Οι υπόλοιποι, όμως, θα έχουν στηρίξει την ομάδα καλύπτοντας τις απουσίες τους, όχι μόνο για τις ανάγκες του ροτέισον, αλλά και γιατί, νομοτελειακά, θα έρθουν και τραυματισμοί και τιμωρίες.
Αυτό ακριβώς είναι το μεγάλο στοίχημα που προσπαθεί να κερδίσει κάθε προπονητής. Να “πάρει” από τους 20 “δεύτερους” του ρόστερ το καλύτερο δυνατό, ανά πάσα στιγμή το χρειαστεί.
Διδακτικό επιμύθιο: Και ο θρυλικός Λες Σάνον και ο γίγαντας Γιούλα Λόραντ και όλοι οι προπονητές που πέρασαν από τον ΠΑΟΚ, με 14-15 παίκτες έκαναν, κατά βάση, όλη τη δουλειά. Το ίδιο και ο πιο πετυχημένος όλων, βάσει τίτλων, ο Ραζβάν Λουτσέσκου. Η αυτονόητη εμπιστοσύνη στους ικανότερους και πιο ποιοτικούς δεν αλλάζει ποτέ και από κανέναν. Η στρατηγική άλλαξε. Είναι το αποτέλεσμα της ανεξέλεγκτης γιγάντωσης της ποδοσφαιρκής μπίζνας, που πλημμύρισε από αγωνιστικές υποχρεώσεις το ημερολόγιο των ομάδων. Οπου αγωνιστικές υποχρεώσεις, προσθέστε και τους ολοένα και περισσότερους αγώνες των Εθνικών ομάδων, που επιβαρύνουν επιπλέον τους διεθνείς ποδοσφαιριστές...