Την τελευταία δεκαετία στο ευρύ φίλαθλο κοινό οι αποφάσεις της ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης έχουν γίνει ιδιαιτέρως δηµοφιλείς. Αντίθετα, ο τρόπος µε τον οποίο λειτουργούν τα πειθαρχικά όργανα του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν από τα ζητήµατα που αναλύει µε περισσή φροντίδα η κοινή γνώµη.
Κάπως έτσι πέρασε απαρατήρητη η αναφορά – καταγγελία τριών µελών του ∆ιαιτητικού ∆ικαστηρίου της ΕΠΟ. Απευθυνόµενοι στην Οµοσπονδία και στην Εισαγγελία, οι τρεις αρεοπαγίτες αποκάλυπταν µε τον πλέον παραστατικό τρόπο παραβίαση δικαστικού απορρήτου.
Εκπληκτοι διαπίστωσαν ότι στο διαδίκτυο κυκλοφορούσε η απόφασή τους για το διπλό µπαράζ Ξάνθης - Απόλλωνα Σµύρνης, πριν οι ίδιοι είτε την ανακοινώσουν είτε τη δηµοσιεύσουν! Και µε το έγγραφό τους στην ουσία έδειχναν τον δράστη της διαρροής. Η πρόεδρος του ∆ιαιτητικού ∆ικαστηρίου ∆ιονυσία Μπιτζούνη προχώρησε ένα βήµα παραπέρα: Απαίτησε όλες οι πειθαρχικές αποφάσεις να αναρτώνται αποκλειστικά και µόνο στην ιστοσελίδα της ΕΠΟ. Επραξε το αυτονόητο για να προστατεύσει το κύρος της ∆ικαιοσύνης. Ηταν κάτι που έπρεπε να γίνει εδώ και πολύ καιρό, ακριβώς όπως συµβαίνει στα πολιτικά δικαστήρια. Όµως πρέπει να λυθουν και άλλα τρία βασικά ζητήµατα:
1. Να συνεδριάζουν τα δικαιοδοτικά όργανα του ποδοσφαίρου στον φυσικό τους χώρο (Αρειος Πάγος, Εφετείο, Ευελπίδων) και όχι στην ΕΠΟ ή στις Λίγκες.
2. Να αµείβονται οι αθλητικοί δικαστές από το υπουργείο ∆ικαιοσύνης και όχι από τους θεσµικούς ποδοσφαιρικούς φορείς.
3. Να επιλέγονται οι αθλητικοί δικαστές αποκλειστικά και µόνο από τους προϊσταµένους τους και όχι να πηγαίνει λίστα µε ονόµατα τακτικών δικαστών και εν ενεργεία εισαγγελέων, οι οποίοι να ψηφίζονται από τη γενική συνέλευση της ΕΠΟ (!). Μέχρι και ο εµπνευστής του (κατά τ’ άλλα σωστού) θεσµού των τακτικών δικαστών στην ποδοσφαιρική δικαιοσύνη, ο Σταύρος Κοντονής, είχε παραδεχθεί στην τηλεοπτική «∆ίκη» ότι έκανε υποχωρήσεις έναντι της FIFA και της UEFA για να µπορέσει να τους πείσει ώστε να µη χρησιµοποιούνται δικηγόροι και συνταξιούχοι δικαστές στα δικαιοδοτικά όργανα.
Αν οι πολιτικοί και οι ποδοσφαιροπαράγοντες βολεύονται µε αυτήν την κατάσταση, οφείλει να παρέµβει η ηγεσία του Αρείου Πάγου. Και να απαιτήσει να αποκατασταθεί το τραυµατισµένο κύρος της ∆ικαιοσύνης µε µία απλή κίνηση κοινής λογικής.