Λαοφιλής, επαγγελματίας μα πάνω από όλα γνήσιο τέκνο του «Δικεφάλου», ο Γιώργος Κούδας παραμένει μέχρι σήμερα ο πιο αγαπημένος ποδοσφαιριστής της Θεσσαλονίκης, ο οποίος ξεκίνησε και ολοκλήρωσε την επαγγελματική του πορεία στην ομάδα της «καρδιάς» του, τον ΠΑΟΚ.
Αυτό που κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει μέχρι σήμερα είναι η ιστορική πλέον φωτογραφία με πρωταγωνιστές τον Γιώργο Κούδα και τον Άνθιμο Καψή, που μας έρχεται από το 1973 και το «χέρι» του φωτορεπόρτερ Μιχάλη Παππού.
Η αλήθεια πίσω από το fair-play... φάουλ
Ήταν 18 Απριλίου του 1973, όταν ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκός συγκρούστηκαν στο γήπεδο, σε ένα από τα αλησμόνητα ντέρμπι της Τούμπας, στο πλαίσιο των Προημιτελικών του Κυπέλλου Ελλάδος.
Ενώ το ρολόι έδειχνε ότι το παιχνίδι βρισκόταν στο 34ο λεπτό του, ο Γιώργος Κούδας, γνωστός για τα ποδοσφαιρικά του «τσαλίμια» πήρε την μπάλα στο χώρο της μεσαίας γραμμής, με δυο αμυντικούς του Παναθηναϊκού να σπεύδουν, για να τον πιέσουν.
Όμως, ο Άνθιμος Καψής, αντιλαμβανόμενος πλήρως τον κίνδυνο του να τον άφηνε να ξεφύγει, επιδόθηκε στο διάσημο πλέον μακροβούτι του, με αποτέλεσμα να οριζοντιωθεί και να τον τραβήξει από το σορτσάκι.
Φυσικά, ο διαιτητής σφύριξε αμέσως το φάουλ και, τελικά, οι «Πράσινοι» ηττήθηκαν με 0 - 2 από τον ΠΑΟΚ, που σφράγισε κι επίσημα το εισιτήριό του για τα ημιτελικά του κυπέλλου, αλλά ο Γιώργου Κούδας μνημόνευσε αυτή τη φάση ως κίνηση σύμφωνη με το fair-play.
Μάλιστα, στην αυτοβιογραφία του με τίτλο «Της ζωής μου το παιχνίδι», ο «Μεγαλέξανδρος» θυμόταν:
«Στη φάση που απαθανάτισε ο Μιχάλης Παππούς έκανα μια αστραπιαία αλλαγή κατεύθυνσης με μεγάλη ταχύτητα και με την μπάλα στα πόδια, κατευθυνόμενος προς τα καρέ των φιλοξενούμενων.
Ο Καψής δεν είχε άλλη επιλογή, αφού η φάση ήταν σχεδόν σίγουρο γκολ, από το να με ανατρέψει. Το έκανε, αλλά σημασία έχει το πώς.
Προτίμησε να με πιάσει με τα χέρια παρά να με χτυπήσει από πίσω και να με τραυματίσει πιθανότατα. Για μένα ήταν ένα παλικαρίσιο φάουλ που φαινομενικά εκθέτει τον αμυντικό.
Κατά βάθος, όμως, η φάση αυτή είναι ένας ύμνος στο φερ-πλέι. Για αυτό και η Τούμπα χειροκρότησε και τους δύο αυθόρμητα. Ο Καψής ήταν ένα παιδί μάλαμα. Προσπαθούσε πάντα να μην χτυπήσει το συναθλητή του. Αν σε χτυπούσε χωρίς τη θέλησή του, πάντα ζητούσε ευγενικά συγγνώμη».
Ο Γιώργος Κούδας σε αριθμούς
«Της ζωής του το παιχνίδι»
Γεννημένος στις 23 Νοεμβρίου του 1946, στην περιοχή του Αγίου Παύλου, στη Θεσσαλονίκη, ο Γιώργος Κούδας, ο «Μεγαλέξανδρος» όπως αποκαλείται από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ ξεκίνησε την πολυετή επαγγελματική του πορεία σε ηλικία δεκαέξι ετών, αν και έπαιζε στην Ακαδημία του ΠΑΟΚ ήδη από τα 12 του χρόνια.
Συνολικά, αγωνίστηκε σε σχεδόν οκτακόσιους αγώνες, συμπεριλαμβανομένων των ευρωπαϊκών και των φιλικών αγώνων, σημειώνοντας τριψήφιο αριθμό τερμάτων, ενώ την περίοδο 1975-76 κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδας και δύο κύπελλα Ελλάδας, το 1972 και 1974.
Ωστόσο, η «μεταγραφή του Κούδα», το 1966, στην ομάδα του Ολυμπιακού, έμελε να γίνει κόκκινο πανί για τις…αθλητικές σχέσεις Βορρά – Νότου, με τη διοίκηση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ να δηλώνει εμφανώς εκνευρισμένη – πως ο «Κούδας δεν παραχωρείται».
Μετά από μια σειρά ομηρικών καταστάσεων, οι οποίες έγιναν πρωτοσέλιδο σε όλες τις εφημερίδες, ο Κούδας επέστρεψε στην ομάδα της Θεσσαλονίκης, με την πρώτη του προπόνηση να την παρακολουθούν χιλιάδες οπαδοί του Δικεφάλου.
Για συνολικά 15 χρόνια, από το 1967 ως το 1982, ο σταρ του «Δικεφάλου» συμμετείχε σε όλες τις αποστολές της Εθνικής Ελλάδας, δίνοντας το «παρών» σε περισσότερους από σαράντα αγώνες, ενώ το Σεπτέμβριο του 1995, στον φιλικό αγώνα που διοργανώθηκε ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γιουγκοσλαβία στο γήπεδο της Τούμπας, έπαιξε κατά τα πρώτα λεπτά του αγώνα κι ο ίδιος, καταφέρνοντας να γίνει, έτσι, ο μεγαλύτερος σε ηλικία ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε σε εθνική ομάδα.