Σφυροκοπούσαν μεν, την άμυνα του ΠΑΟΚ. Γκολ δεν μετρούσαν, δε! Χάιντουκ, Άϊντραχτ επί παραδείγματι αλλά κι ο Παναθηναϊκός (κατά το Α ημίχρονο στο «Απόστολος Νικολαΐδης) ένα τσουβάλι ευκαιρίες είχαν για γκολ. Δεν τα κατάφεραν. Η Αμπερντίν (δις, παρακαλούμε) κι ο Παναιτωλικός με μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού ευκαιρίες πέτυχαν πέντε γκολ. Κι εάν θυμόμαστε καλά, ο Ολυμπιακός (κατά το Β΄ ημίχρονο στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης») δύο γκολ πέτυχε με δυο τρεις ευκαιρίες.
Και βέβαια, δεν ανακαλύπτουμε την Αμερική. Παραδέχθηκε το πρόβλημα τού ΠΑΟΚ κι ο ίδιος ο Ραζβάν Λουτσέσκου. Άρα το ζητούμενο είναι η λύση του.
Το πρόβλημα πάντως, δεν αφορά άτομα. Σύνολο αφορά. Ως εκ τούτου δεν είναι εύκολη – αν κι είναι άκρως απαραίτητη- η λύση του.
Είναι εύκολο, να πούμε – που δε λέμε - πως φταίει ή ο Ντομινίκ Κοτάρσκι ή ο Κωνσταντίνος Κουλιερακης ή ο Ζόαν Σάστρε ή ο Γουίλιαμ Εκόνγκ. Είναι εύκολο μετά να βρουν στον ΠΑΟΚ τη λύση του προβλήματος. Δεν είναι έτσι. Πέρα από τα ατομικά λάθη – τα οποία παραμένουν από πέρυσι «γάγγραινα» του «δικέφαλου», τα συνολικά κοστίζουν στον ΠΑΟΚ.
Με τον Παναιτωλικό, προχθές στην Τούμπα, μία τελική (στο Α΄ ημίχρονο) των φιλοξενούμενων έφθασε, για να «ανοίξουν» το σκορ. Ο αριστερός αμυντικός των φιλοξενούμενων έμεινε μόνος στα δεξιά της άμυνας των γηπεδούχων. Ο δεξιός αμυντικός του ΠΑΟΚ συνέκλινε προς το κέντρο. Ο δεξιός επιθετικός ήταν αλλού. Έτσι έγινε το 0-1…
Η λάμψης της ανατροπής του 0-1, καθώς ο ΠΑΟΚ διέθετε απύθμενα ψυχικά αποθέματα, δεν αφήνει στην σκιά της το πρόβλημα.
Εδώ επικαλούμαστε τον Αλβέρτο Αϊνστάιν. Ο εβραϊκής καταγωγής μέγας φυσικός επιστήμονας και Νομπελίστας έλεγε: «Ο εντοπισμός του προβλήματος είναι η μισή του λύση». Κι ο Ραζβάν Λουτσέσκου καλείται για τη άλλη μισή.
Δεν έχει πολλά περιθώρια τώρα ο ΠΑΟΚ για τέτοια άλυτα προβλήματα. Και που είστε; Δεν έχει σημασία το κόστος αυτών των προβλημάτων σήμερα. Σημασία θα έχει το κόστος αυτών των προβλημάτων αύριο.
Δεν είμαστε προπονητές. Ουδέποτε ήμασταν. Ουδέποτε θα είμαστε αλλά… Το πρόβλημα – επιμένουμε – αφορά το σύνολο κι ουχί τα άτομα στον ΠΑΟΚ. Είναι δε, απόδειξη – τουλάχιστον καθ’ ημάς – της αγωνιστικής ανισορροπίας του. Δίχως κι αυτή, η αγωνιστική ανισορροπία, να είναι αναίτια κι ανεξήγητη. Αιτία κι εξήγηση της είναι η οικοδόμηση νέας ομάδας του ΠΑΟΚ.
Όταν όμως, στόχος είναι η διεκδίκηση του θρόνου του ελληνικού ποδοσφαίρου… Δεν το λέμε εμείς αυτό. Ο οργανισμός της ΠΑΕ το λέει με τα συμφραζόμενα του… Τότε υποχρεούσαι, να αποκαταστήσεις το ταχύτερον δυνατόν την αγωνιστική σου ισορροπία.
Και για να τα λέμε τα πάντα, όλα… Ο ΠΑΟΚ κάνει άλματα αναζητώντας την αγωνιστική του ισορροπία. Αυτά έχουν αφετηρία την διαμόρφωση ρόστερ με δοκιμασμένους διαθέσιμους πολύ πέραν των ένδεκα παικτών. Έργο Ραζβάν Λουτσέσκου. Χριτς, χρατς! Ναι, αλλά… Δεν αρκεί αυτό, το επί του παρόντος έργο, για να καταστεί ο ΠΑΟΚ ομάδα απόλυτα ικανή. Όχι απλά, να διεκδικεί αλλά και να κατακτά τίτλους. Χρειάζεται κι άλλη πολλή , πάρα πολλή δουλειά. Συν την «εδώ και τώρα» λύση των προβλημάτων. Όπως του αναφερόμενου – αποδεκτού κι από την τεχνική ηγεσία του ΠΑΟΚ – προβλήματος με τα κενά στην αμυντική του λειτουργία. Συμφωνείτε;
ΥΓ 1: Γνωρίζει η ελληνική Πολιτεία πως (Μουσουλμάνοι, φυσικά…) μαθητές από την Θράκη μας, μεταφέρθηκαν – οργανωμένα με λεωφορεία - στη Θεσσαλονίκη, για να τιμήσουν την μνήμη Κεμάλ Ατατούρκ, στην επέτειο του θανάτου του;
ΥΓ 2 : Ιστορικά πάντως, ο εμπνευστής της γενοκτονίας των Ποντίων - κι ουχί μόνον - δεν γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη…
ΥΓ 3 : Είναι αλήθεια; Παρελθόντας Δήμαρχος της μακεδονικής πρωτεύουσας είχε εισηγηθεί τη μετονομασία της οδού Αποστόλου Παύλου (ξανά…) σε Κεμάλ Ατατούρκ! Ονομαζόταν έτσι από το 1938 μέχρι το 1955! Έτριζαν τα κόκαλα αφανισμένων από την τουρκιά Ελληνίδων κι Ελλήνων…