Η παρουσία του ΠΑΟΚ στους «4» του Κυπέλλου του δίνει το δικαίωμα να ελπίζει πως θα σώσει κατά κάποιο τρόπο τη χρονιά ελπίζοντας στην κατάκτηση του τροπαίου. Φυσικά μεγάλος στόχος της ομάδας ήταν η κατάκτηση του Πρωταθλήματος αλλά έτσι όπως τα κατάφερε εντός αλλά και εκτός αγωνιστικού χώρου δεν του φταίει κανείς απολύτως. Φτάσαμε λοιπόν σήμερα να διακυβεύεται η δεύτερη θέση αφού αν ο ΠΑΟΚ δεν κερδίσει κινδυνεύει μετά από 13 χρόνια να δει τον Αρη να τον προσπερνά στο βαθμολογικό πίνακα στην κανονική διάρκεια του Πρωταθλήματος και με την ολοκλήρωση της. Φυσικά και ο ΠΑΟΚ έχει μεγαλώσει και δεν έχει ως μεγάλο στόχο να κερδίζει τον Αρη.
Αήττητο Πρωτάθλημα, συνεχόμενα Κύπελλα μέτρησε τα τελευταία χρόνια και με τον Σαββίδη μεγαλομέτοχο απαγορεύεται να χαμηλώνεις τόσο πολύ τον πήχη, δηλαδή να ζεις για ένα ματς κάθε χρονιά. Ομως από την άλλη και από την στιγμή που για τέσσερα συνεχόμενα ματς δεν έχεις καταφέρει στην Τούμπα να κερδίσεις τον σημερινό σου αντίπαλο, δίνεις δικαιώματα. Κυρίως δίνεις τροφή για εσωστρέφεια που θα γίνει μεγαλύτερη αν ο ΠΑΟΚ σήμερα δεν κερδίσει. Ολοι έχουμε αντιληφθεί πως ο κόσμος έχει φτάσει στα όρια του. Ετσι σήμερα ναι, μπορεί να υπάρχει το «θέλω» αλλά αυτό χάνεται από το «πρέπει». Είναι ματς που πρέπει να κερδίσει αν δεν θέλει να μπει με πολλά προβλήματα στην τελική ευθεία εκεί που θα κριθούν τα πάντα και ανάμεσα τους και τα ευρωπαϊκά εισιτήρια.
Οι παθογένειες είναι πολλές αλλά αυτές θα λυθούν μετά το τέλος της σεζόν. Τώρα το «πρέπει» κυριαρχεί. Και σήμερα πρέπει η άμυνα του ΠΑΟΚ να είναι σοβαρή, πρέπει ο χαφ δίπλα στον Τσιγγάρα να κάνει καλό παιχνίδι, πρέπει ο Σοάρες να σταθεί στο ύψος του έτσι ώστε να μην θυσιαστεί ο Βιεϊρίνια στα δεξιά, πρέπει η τετράδα μπροστά να κυριαρχήσει και να «σκοτώσει» την άμυνα των αντιπάλων. Οπως πρέπει και ο Πάμπλο Γκαρσία να κατευθύνει ορθολογικά την ομάδα. Για να πάρει τη νίκη, να συνεχίσει με ηρεμία και να κλείσει στόματα όπως είπε προχθές στο Metropolis και ο Δημήτρης Καπετανόπουλος.