Είναι αλήθεια πως οι γηπεδούχοι με την εμφάνιση που πραγματοποίησαν στο πρώτο 45λεπτο, αδικούνται από το 1-0, με το οποίο πήγαν στα αποδυτήρια. Κι αυτό, γιατί ήταν απόλυτα κυρίαρχοι του παιχνιδιού, είχαν σημαντικές ευκαιρίες, έχασαν πέναλτι και ένα επιμέρους σκορ 8-0 στα κόρνερ. Η επανάληψη σαφέστατα είχε διαφορετική εικόνα, με τους φιλοξενούμενους να τους δίνεται η ευκαιρία της εκμετάλλευσης της αλλαγής του σκηνικού, όπως αυτό αποτυπώθηκε ανάγλυφα στην τακτική που επέλεξε ο Λουτσέσκου.
Ο Ρουμάνος έδωσε μεγαλύτερη βάση στην διαχείριση του σκορ, συγχρόνως και... γήπεδο στον αντίπαλο. Αυτό είχε σαν συνέπεια η πρωτοβουλία να περάσει στους φιλοξενούμενους, που είχαν την άνεση της κατοχής, χωρίς όμως να την μετουσιώσουν σε δημιουργία ουσίας και ευκαιριών. Αν θα επιχειρήσουμε μια σύγκριση της συνολικής απόδοσης των δύο ομάδων, ζυγίζοντας τα αντίστοιχα «καλά» τους 45λεπτα, δηλαδή το πρώτο του ΠΑΟΚ και το δεύτερο του Άρη, η υπεροχή και η ανωτερότητα σαφέστατα και χωρίς καμία αμφισβήτηση, είναι με τους γηπεδούχους. Κάτι που επικυρώθηκε με την δίκαιη και ξεκάθαρη νίκη τους.
Οπως προαναφέραμε, σε αυτό το ντέρμπι αν κάτι άξιζε να επιβραβευτεί ήταν η εξαιρετική απόδοση, ιδιαίτερα στο πρώτο 45λεπτο της ομάδας του Λουτσέσκου. Η εντολή του οποίου βέβαια για την ψύχραιμη διαχείριση της προβλεπόμενης πίεσης, μπορεί να άλλαξε τη μορφή του αγώνα, αλλά δεν επηρέασε καθόλου την έκβαση του. Το ρίσκο αυτής της εντολής είναι μεγάλο, ιδιαίτερα όταν δεν έχει σοβαρές εναλλακτικές λύσεις για να συνεχίσεις το κατακτητικό σου παιχνίδι, με την κατοχή και την υπεροχή σου. Ευτυχώς όμως για τον Ραζβάν όλα δούλεψαν σωστά και επισφραγίστηκαν με μια σπουδαία νίκη σε ένα ντέρμπι.
Θα λέγαμε σε αυτό ότι βοήθησε κατά κάποιο τρόπο ο φλύαρος έως και αδιέξοδος τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκαν αντίστοιχα από την πλευρά τους οι φιλοξενούμενοι, την παραχώρηση της κυριαρχίας του χώρου και της κατοχής της μπάλας, που όπως ήταν επόμενο προέκυψαν με την τακτική που ακολούθησε ο Ρουμάνος κόουτς στο δεύτερο ημίχρονο. Εν ολίγοις, ο θριαμβευτής ΠΑΟΚ πέτυχε μια σπουδαία για πολλούς λόγους νίκη, που τον διατηρεί πρωτίστως σε θέση με καλές προοπτικές διεκδίκησης του στόχου που έχει στο φετινό πρωτάθλημα.
Η μεγάλη νίκη στο ντέρμπι στέλνει όμως και το μήνυμα της προς τον Ιβάν και στους έμπιστους συνεργάτες του. Για να μην επαναλαμβανόμαστε, αυτό το μήνυμα έχει σχέση με την αναγκαιότητα της άμεσης ενίσχυσης της ομάδας, που παλεύει με νύχια και με δόντια και με ένα ελλιπέστατο ρόστερ να διεκδικεί πολλά πράγματα. Είναι κρίμα να χαθεί και η φετινή ευκαιρία.
Σε επίπεδο ατομικής απόδοσης, ο Κοτάρσκι ήταν αψεγάδιαστος. Αμυντικός ογκόλιθος ο αρχηγός και σκόρερ, ο τρισμέγιστος Ινγκασον. Καλός ο Σάστρε, το ίδιο και ο Ράφα Σοάρες. Ψυχωμένος και σωστός παρτενέρ του μεγάλου αρχηγού, ο νεαρός Κουλιεράκης. Ο Αουγκούστο βοήθησε, ενώ ο Σβαμπ προφανώς επηρεασμένος από την απώλεια του πέναλτι, έχασε κάπως τον σταθερό βηματισμό του.
Ο Ζίβκοβιτς με το γνωστό του πάθος, ενώ ο Νάρεϊ εκτός από την ωραία ενέργεια του, που είχε την ατυχία να την σταματήσει το δοκάρι, δεν είχε μεγάλη συμμετοχή στο παιχνίδι. Από τους κορυφαίους του αγώνα ο Ολιβέιρα, με τον πιτσιρικά Κωνσταντέλια σε κάποιες έστω και λίγες μαγικές του στιγμές, όπως η «ποδιά» που έκανε στον Ματέο Γκαρσία, να δίνουν ξεχωριστή νότα στο παιχνίδι. Από τις αλλαγές, ο Μπίσεσβαρ δεν μπορούσε και δεν ήταν δυνατόν να βοηθήσει, ενώ ο Φελίπε Σοάρες έπρεπε να έχει ήδη μπει πιο μπροστά στο παιχνίδι.
Ο διαιτητής προφανώς δεν ήθελε να αδικήσει καμία ομάδα και κατά την προσωπική μας άποψη το πέτυχε, συμβουλευόμενος και το VAR στις δύσκολες φάσεις. Ο συμπαθέστατος Πάρντιου στις δηλώσεις του ανέφερε ότι το γκολ προήλθε από επιθετικό φάουλ, θέλοντας προφανώς να πει ότι αδικήθηκε η ομάδα του. Επειδή έχει καλό μάτι, ελπίζουμε να είδε πως ο τερματοφύλακας του στο πέναλτι κινήθηκε εκτός του επιτρεπόμενου ορίου της γραμμής και η επανάληψη ήταν επιβεβλημένη. Ασε που το κεφαλοκλείδωμα στον Ολιβέιρα και ένα ακόμη χέρι εντός της περιοχής της ομάδας του, πέρασαν απαρατήρητα.