Συνέντευξη
στην Ισπανία παραχώρησε ο Πάμπλο Γκαρσία,
ο οποίος μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και
στο συμβόλαιό του με τον ΠΑΟΚ που
ολοκληρώνεται φέτος το καλοκαίρι.
Τις προηγούμενες
ημέρες, θυμίζουμε, ότι επισκέφθηκε την
Οσασούνα, και γνώρισε την αποθέωση από
τον κόσμο ως μέλος της προηγούμενης
ομάδας που είχε φτάσει ως τον τελικό
του Κυπέλλου. Με αφορμή την παρουσία
του εκεί, ο Ουρουγουανός έδωσε μία
εφ΄όλης της ύλης συνέντευξη όπου μεταξύ
άλλων αναφέρθηκε και στη σχέση του με
τη Θεσσαλονίκη και τον Δικέφαλο.
«Είμαι χρόνια
προπονητής στον ΠΑΟΚ. Ξεκίνησα με την
U17, U19... Κατόπιν βρέθηκα για μία περίοδο
επτά μηνών στην πρώτη ομάδα, πήραμε το
Κύπελλο Ελλάδας και τερματίσαμε δεύτεροι.
Τώρα είμαι στην δεύτερη ομάδα. Το
συμβόλαιό μου τελειώνει τώρα και θα
δούμε τι αλλαγές θα επέλθουν στη ζωή
μας.
Είμαι στην
Θεσσαλονίκη 15χρόνια. Είναι κάτι ιδιαίτερο.
Εδώ τελείωσα την καριέρα μου και μου
άνοιξαν την πόρτα να ξεκινήσω ως
προπονητής. Έχω φίλους εδώ, τα παιδιά
μου έχουν χτίσει τη ζωή τους στην πόλη.»
Σε ερώτηση
για τον τρόπο προσέγγισης των παιδιών
στο ποδόσφαιρο, ανέφερε πως: «Υπάρχουν
στάδια, πρέπει να αφήσεις ένα αγόρι 9-10
ετών να αναπτύξει μόνος του την τεχνική
του χωρίς να του πεις τίποτα. Πρέπει να
τον μάθεις να σκέφτεται, όχι να του λες
κάνε αυτό. Δεν είμαστε μηχανές. Πρέπει
να τους αφήσουμε να κάνουν λάθος και
μετά να τους εξηγήσουμε το λάθος γιατί
το έκανε και πως θα πρέπει να το βελτιώσει.
Να του δώσεις έναν οδηγό.
Δίνω στους
παίκτες μου ελευθερία, συνετή, αλλά
ελευθερία. Θα κάνουν λάθος. Και στην
πρώτη ομάδα κάνουν λάθος. Και σε μία
ομάδα πρωταθλητών κάνουν λάθη. Σαν
παίκτης μου άρεσε η ελευθερία. Μου έδωσαν
ελευθερία. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο, η
ελευθερία. Παίξτε την μπάλα που σας
αρέσει. Το καλό με το να παίζεις ποδόσφαιρο
είναι ότι σου αρέσει, χωρίς να σου λένε
τι να κάνεις. Πρέπει να διασκεδάζεις,
πάντα με υπευθυνότητα.
Εγώ έπαιζα
ξυπόλητος, δεν ξέρω αν ήταν καλό. Τώρα,
όλα πονάνε! Έχω προβλήματα παντού. Ο
πατέρας μου δεν είχε λεφτά να μου δώσει
παπούτσια και γι’ αυτό έπαιζα ξυπόλητος.
Για παράδειγμα, στον ΠΑΟΚ υπάρχουν
παίκτες που κερδίζουν τα λεφτά τους,
είναι επαγγελματίες και χαλαρώνουν.
Άλλοι κερδίζουν χρήματα και διψούν να
πετύχουν, να ακούσουν και να βελτιωθούν.
Έχει να κάνει περισσότερο με την πείνα
για επιτυχία. Αυτό συμβαίνει παντού!
Ήμουν στη Μίλαν και οι παίκτες που κέρδισαν τα πάντα, έτρεχαν πιο γρήγορα από οποιονδήποτε άλλον, ήθελαν να συνεχίσουν να κερδίζουν και ήταν ταπεινοί. Έπειτα στη Βενέτσια, παλεύαμε να γλιτώσουμε τον υποβιβασμό με παίκτες που πίστευαν ότι ήταν υψηλού επιπέδου αλλά στην πραγματικότητα δεν ήταν. Δεν έχει να κάνει με το αν έχεις πολλά ή λίγα. Το θέμα είναι αν θέλεις να γίνεις ποδοσφαιριστής ή όχι.»