Oύτε καν ζορίζεται. Ολα πηγάζουν από μέσα του αβίαστα, αυθόρμητα, αυθεντικά. Το χάιδεμα της μπάλας, το σλάλομ ανάμεσα σε δύο ή τρεις, η “δολοφονική” πάσα, ακόμη και η άμεση εκτίναξη από το έδαφος όταν τον ξαπλώνουν κάτω, χωρίς ποτέ να γκρινιάζει ή να διαμαρτύρεται. Πολύ ωραία το έγραψε κάποιος Γάλλος, στο Twitter: “Ο Κωνσταντέλιας δεν παίζει ποδόσφαιρο. Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι για τον Κωνσταντέλια”. Ολη η αλήθεια, σε μία πρόταση. Η εξήγηση του φαινομένου με 13 λέξεις.
Αγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Ευρωπαίοι, Αμερικάνοι, Ασιάτες, Αφρικάνοι, όλοι, παντού, ασχολούνται μαζί του. Και οι σκάουτς πολλών ξένων ομάδων συνωστίζονται στα ελληνικά γήπεδα για να τον δουν να παίζει. Με το που θα λήξει η σεζόν, ετοιμαστείτε για έναν αναπενάληπτο, για τα ελληνικά δεδομένα, διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμο. Είναι μοιραίο, είναι αναπόφευκτο, είναι φυσιολογικό. Ο ΠΑΟΚ έχει στη βιτρίνα του ένα διαμάντι σπάνιας ποιότητας. Με λάμψη εκυφλωτική. Ποιος δεν θα ήθελε να το αγοράσει; Και πώς θα μπορούσε να το κρατήσει για πάντα δικό του ο ΠΑΟΚ; Πώς θα έλεγε “όχι” στην προοπτική να γεμίσει τα ταμεία του, αλλά και να στείλει το διαμάντι σε μια από τις ελίτ βιτρίνες των κορυφαίων ποδοσφαιρικών οίκων της Ευρώπης;
Ναι, όλος αυτός ο θόρυβος για τον Ντέλια είναι φυσιολογικός. Ξεπερνάει κατά πολύ τη χαρά του ΠΑΟΚτσή για το αστέρι που διαθέτει η ομάδα του. Εδώ μιλάμε για τον θαυμασμό που εκφράζουν οι πάντες. Η ομάδα που υποστηρίζουν δεν έχει καμία σημασία. Δεν τους εμποδίζει ο οπαδισμός να ενθουσιαστούν με τα χαρίσματα αυτού του παιδιού. Δεν τους απαγορεύει να χαρούν με όσα θεαματικά και συνάμα ουσιαστικά τους προσφέρει. Αγαπάς το ποδόσφαιρο; Αγαπάς τον Ντέλια. Είναι πολύ απλό.
Ολα αυτά, ωστόσο, ενοχλούν τον Λουτσέσκου. Προσπαθεί να χαμηλώσει τους τόνους, για να κρατήσει τον πιτσιρικά “προσγειωμένο”. Για να μην πάρουν τα μυαλά του αέρα, όπως συνηθίζουν να λένε οι... παιδαγωγοί παλιάς κοπής. Μαζί με τον Ρουμάνο κόουτς υπάρχουν και άλλοι, πολλοί ή λίγοι δεν έχει σημασία, που επίσης φοβούνται μήπως ο Ντέλιας παρασυρθεί από τους διθυράμβους, μήπως παραστρατήσει, μήπως ακυρώσει τη σπουδαία καριέρα που υπόσχεται το τεράστιο ταλέντο του. Συγνώμη, αλλά αυτό είναι μια μεγάλη σαχλαμάρα.
Ο νεαρός που θα αφήσει εποχή είναι εκείνος, που, ανάμεσα στα άλλα προσόντα του, διαθέτει και ωριμότητα. Ωριμότητα στα 19 και στα 20; Ναι. Τουτέστιν, εξυπνάδα για να αντιληφθεί ότι το συμφέρον του υπαγορεύει να μην πάψει ποτέ να δουλεύει σκληρά και προσωπικότητα για να μείνει σταθερά προσηλωμένος στην καριάρα του, αποφεύγοντας κάθε τι που μπορεί να τη βλάψει. Αν ο Ντέλιας και κάθε Ντέλιας δεν διαθέτει ΚΑΙ αυτό το προσόν, θα πάει χαμένος. Δεν πρόκειται να του χαλάσει το μυαλό ο πολύ φυσιολογικός θόρυβος που γίνεται για την πάρτη του. Δεν πρόκειται να τον βλάψουν τα αποθεωτικά πρωτοσέλιδα, ή τα σχόλια θαυμασμού από όλο τον κόσμο. Δηλαδή, μετά το ΠΑΟΚ-ΑΕΚ, ας πούμε, με ποιον έπρεπε να ασχοληθούμε όλοι μας; Με τον Χατζησαφί;
Στο κάτω-κάτω, μέρος της δουλειάς είναι ένας ποδοσφαιριστής, νεαρός, ακόμη και έμπειρος, να μπορεί να διαχειρίζεται και τη δημοφιλία του. Αν δεν μπορεί, δεν αξίζει ή θα δυσκολευτεί πολύ να προχωρήσει. Και κανείς προπονητής ή παράγοντας ομάδας δεν είναι σε θέση να αναγκάσει τον κόσμο να μην τον θαυμάζει και να μην τον αγαπάει. Δηλαδή τι θα έπρεπε να κάνει ο Μέσι, που όλος ο πλανήτης, στην κυριολεξία, είχε πέσει πάνω του από τα 18-19 του; Να τρελαθεί και να το ρίξει στα ποτά και στα ξενύχτια; Αν το έκανε, μόνος του θα κατέστρεφε την καριέρα που τον περίμενε. Δεν θα του έφταιγε κανείς άλλος.
ΥΓ. Για μένα, άλλο προέχει για τη φυσιολογική ανέλιξη του Ντέλια και όχι η δημοσιότητα. Τη δημοσιότητα τη φέρνει αναπόφευκτα το ταλέντο του κάθε φορά που ξεδιπλώνεται πάνω στο χόρτο. Σημασία έχει ποιοι θα είναι οι συμβουλάτορές του. Ποιοι θα τον επηρεάσουν στις αποφάσεις που θα κληθεί να πάρει. Ο δικός του στενός περίγυρος. Η οικογένεια, οι ατζέντηδες, ίσως και κάποιος ή κάποιοι καλοί φίλοι. Αν, βέβαια, ο πιτσιρικάς δεν βασιστεί μόνο στο ένστικτό του.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook