«Όσα φέρνει η στιγμή, δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος», λέει το λαϊκό ρητό και ο Ουνάι Έμερι μετά από πολλές προσπάθειες βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ στον μεγάλο του στόχο, στην κατάκτηση του Champions League.
Ο Βάσκος τεχνικός μπορεί να έχει στο παλμαρέ του τέσσερις κατακτήσεις Europa League, αλλά ο μεγάλος του πόθος είναι το τρόπαιο με τα "μεγάλα αυτιά".
Παρότι έκατσε στο πάγκο της Παρί Σεν Ζερμέν και της Άρσεναλ, δεν κατάφερε να φτάσει στους "4" της Ευρώπης. Ο στόχος του, όμως, επετεύχθη με τη Βιγιαρεάλ, η οποία που εδρεύει σε μια πόλη 50 χιλιάδων κατοίκων. «Είμαστε ένας μικρός σύλλογος, από ένα χωριό, όπως αυτό του Αστερίξ και του Οβελίξ», δήλωσε ο ίδιος μετά την πρόκριση επί της Μπάγερν Μονάχου.
Από παίκτης… προπονητής σε ένα βράδυ
Ο 50χρονος τεχνικός γεννήθηκε μέσα σε μια οικογένεια που το ποδόσφαιρο ήταν καθημερινό θέμα συζήτησης.
Ο πατέρας (Χουάν) και ο παππούς (Αντόνιο) του ήταν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές στην Ισπανία, ενώ και οι δύο αγωνίστηκαν ως τερματοφύλακες, με τον Αντόνιο Έμερι να παίζει με την Ρεάλ Ουνιόν στην κορυφαία κατηγορία, οπότε ο νεαρός Ουνάι έμαθε να ζει και να ακούει, από μικρή ηλικία ιστορίες γύρω από το άθλημα.
Η καριέρα του ως παίκτης δεν ήταν σπουδαία, ξεκίνησε από τις ακαδημίες της Ρεάλ Σοσιεδάδ και παρόλο που κατάφερε να βρεθεί και στην πρώτη ομάδα, κατέγραψε μόλις πέντε συμμετοχές στη LaLiga.
Αγωνίστηκε κυρίως σε ομάδες της δεύτερης κατηγορίας της Ισπανίας και στα 32 του κατέληξε σε σύλλογο της τρίτης κατηγορίας, στη Λόρκα Ντεπορτίβα. Εκεί έμελλε να ξεκινήσει προπονητική του καριέρα και μάλιστα με επιτυχία από την πρώτη του χρονιά.
Έχοντας μείνει στην ομάδα για περίπου ενάμιση χρόνο έρχεται η μεγάλη αλλαγή. Ο τραυματισμός στο γόνατό του το δεύτερο χρόνο ήταν και το κύκνειο άσμα για την ποδοσφαιρική του καριέρα. Ο πρόεδρος της ομάδας καλεί τον, τότε, 33χρονο Έμερι στο γραφείο του και από παίκτης βγαίνει προπονητής, αναλαμβάνοντας τη Λόρκα.
Αρχικά έκατσε στον πάγκο ως υπηρεσιακός, καταφέρνοντας να πάρει την άνοδο στη Segunda Division, για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου. Την επόμενη σεζόν κάθεται στον πάγκο της ομάδας ως πρώτος προπονητής και κατορθώνει να τερματίσει στη 5η θέση του πρωταθλήματος, ενώ στο παρά πέντε χάνει το εισιτήριο για τις προνομιούχες θέσεις των play-offs και την ευκαιρία να διεκδικήσει ένα εισιτήριο για την άνοδο στη LaLiga.
Η πρωτοποριακή μέθοδος που τον ακολουθεί μέχρι και σήμερα
Η Αλμερία όντας στη δεύτερη κατηγορία, προσεγγίζει τον 35χρονο, τότε, τεχνικό προσφέροντάς του πολύ καλό συμβόλαιο. Ο Έμερι μετακομίζει στην Ανδαλουσία και ξεκινάει να γράφει τη δική του ιστορία, εισάγοντας πρωτοποριακές μεθόδους, οι οποίες τον ακολουθούν μέχρι και σήμερα.
Μια από αυτές ήταν πολύωρες διαλέξεις στους παίκτες του με τη χρήση βίντεο, ενώ φημολογείται πως μετά τους εξέταζε, ώστε να δει αν είχαν αντιληφθεί όσα είχαν παρακολουθήσει.
Πέρα από τη φιλοσοφία που ήθελε να περάσει στους ποδοσφαιριστές του είχε ως πρωταρχικό στόχο την άνοδο στη πρώτη κατηγορία. Και εν τέλει τα κατάφερε, τερματίζοντας στη 2η θέση του πρωταθλήματος.
Τα σαλόνια της LaLiga περίμεναν τον ταλαντούχο προπονητή, με τον ίδιο να παραμένει στον πάγκο της Αλμερία. Η παραμονή στην κατηγορία για πολλούς ήταν ο μοναδικός στόχος της χρονιάς, αλλά όχι για τον Έμερι, οποίος είχε θέσει το πήχη πιο ψηλά. Και ποιος ήταν αυτός; Να τερματίσει στο πρώτο μισό του βαθμολογικού πίνακα.
Όπως και έγινε, με απόλυτη επιτυχία τερματίζοντας στη 9η θέση, έχοντας νικήσει μεταξύ άλλων Σεβίλλη (δύο φορές), Ρεάλ Μαδρίτης, Βαλένθια και Βιγιαρεάλ.
Ξεκινάει η αυτοκρατορία του στο Europa
League
Το όνομά του άρχισε να φιγουράρει στα ρεπορτάζ πολλών ομάδων ως τον επόμενο προπονητή τους. Μάλιστα, αρκετοί σύλλογοι τόσο από την Ισπανία, όσο και από το εξωτερικό προσέγγισαν τον Βάσκο.
Εκείνος επιλέγει να παραμείνει στη χώρα του και αναλαμβάνει τα ηνία της Βαλένθια. Στις "νυχτερίδες" έμεινε για μια τετραετία (2008-2012). Οι Μπαρτσελόνα και Ρεάλ ήταν αδύνατο να κοντραριστούν εκείνο το διάστημα, με μοναδικό ρεαλιστικό στόχο την κατάκτηση της 3η θέσης.
Η πρώτη χρονιά τον βρήκε να τερματίζει στην 6η θέση, ακολούθησαν ακόμη τρεις σεζόν με τη Βαλένθια να βρίσκεται και τις τρεις στην 3η θέση του πρωταθλήματος, πίσω μόνο από Μπαρτσελόνα και Ρεάλ.
Το 2011/12 φτάνει ένα βήμα πριν από τον τελικό της αγαπημένης του διοργάνωσης – όπως εξελίχθηκε στη συνέχεια–, του Europa League, αλλά η Ατλέτικο Μαδρίτης τον υποχρεώνει σε δύο ήττες και η κατάκτηση του τροπαίου αναβάλλεται για μια διετία. Ο Χοακίν, οποίος αγωνίστηκε υπό τις οδηγίες του Έμερι για τρία χρόνια στη Βαλένθια, είχε πει για εκείνον: «Έχει εμμονή με το ποδόσφαιρο, πρακτικά έχει μια "ασθένεια". Είναι από τους καλύτερους προπονητές που έχω συνεργαστεί. Δούλεψα μαζί για τρία χρόνια… δεν θα τον άντεχα και τέταρτο».
Μετά από ένα σύντομο και συνάμα όχι επιτυχημένο πέρασμα από τη Ρωσία και τη Σπαρτάκ Μόσχας επιστρέφει στα πάτρια εδάφη και κάθεται στον πάγκο της Σεβίλλη. Η εποχή της αυτοκρατορίας του με τους Σεβιγιάνους στο Europa League ξεκινάει. Σε τρία χρόνια στον πάγκο της ομάδας κατακτά τρία διαδοχικά τρόπαια στη διοργάνωση, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του Τζιοβάνι Τραπατόνι.
Η ευκαιρία που έγινε εφιάλτης και η δικαίωση με τη Βιγιαρεάλ
Μετά τις επιτυχίες με τη Σεβίλλη οι πόρτες για ένα σύλλογο που θα του πρόσφερε την ευκαιρία να διεκδικήσει το τρόπαιο του Champions League είχαν ανοίξει διάπλατα.
Η Παρί Σεν Ζερμέν τον εμπιστεύεται και η ευκαιρία της κατάκτησης του πολυπόθητου CHL – και για τις δύο πλευρές – έμοιαζε πιο κοντά από ποτέ. Δυστυχώς, η πρώτη του χρονιά στιγματίστηκε με τον αποκλεισμό από τη Μπαρτσελόνα στους "16" της διοργάνωσης, με την περίφημη "Remontada" των "μπλαουγκράνα" και το 6-1 στη ρεβάνς του Καμπ Νου.
Στο Παρίσι παρέμεινε για δύο χρόνια κατακτώντας επτά εγχώρια τρόπαια ( 1 Πρωτάθλημα, 4 Κύπελλα, 2 Σούπερ Καπ ). Η απομάκρυνσή του ήταν η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, με τον ίδιο όμως να ψάχνει ακόμη το επόμενο βήμα στην καριέρα του και την Άρσεναλ να μοιάζει, τότε, για εκείνον ο κατάλληλος προορισμός.
Το έργο του στους Λονδρέζους ακόμα πιο δύσκολο. Το "φάντασμα" του Βενγκέρ περιπλανιόταν πάνω από το σύλλογο, με τους οπαδούς αλλά και τη διοίκηση του συλλόγου να δυσανασχετούν σε κάθε στραβή. Ο Έμερι μιλώντας στο Athletic, είχε αναφερθεί στις δυσκολίες που αντιμετώπισε στη βρετανική ομάδα: «Ήταν πολύ δύσκολο για οποιονδήποτε προπονητή μετά από εκείνον( σ.σ. Βενγκέρ ), να καταφέρει να καθιερωθεί. Υπήρχαν ορισμένοι παίκτες που αδυνατούσαν να καταλάβουν πως πια δεν ήταν σημαντικοί για την ομάδα. Οι οπαδοί, από την άλλη, δυσκολεύονταν να κατανοήσουν ότι έπρεπε να υπάρξει μια εξέλιξη».
Η απομάκρυνσή του ήταν μονόδρομος και τον Νοέμβριο του 2019 αποχωρεί από τους κανονιέρηδες. Το καλοκαίρι του 2020 η διοίκηση της Βιγιαρεάλ του δίνει τα κλειδιά της ομάδας, ελπίζοντας πως θα γίνουν εκείνοι ο επόμενος σταθμός της καριέρας του Έμερι με ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο.
Την περσινή σεζόν το "κίτρινο υποβρύχιο" κατέκτησε το πρώτο Europa League στην ιστορία του, κερδίζοντας στον τελικό του τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Η δουλειά και η επιμονή του Έμερι απόδωσαν καρπούς και η Βιγιαρεάλ προκρίθηκε μετά από 16 χρόνια στα ημιτελικά του Champions League, πετώντας εκτός συνέχειας τη Μπάγερν Μονάχου. Το μαγικό φίλτρο του Βάσκου μεταμόρφωσε τους Ισπανούς σε Γαλάτες αφήνοντας εκτός διοργάνωσης αρχικά τη Γιουβέντους και στη συνέχεια του Βαυαρούς. Και το παραμύθι συνεχίζεται...