Γράφει ο Θάνος Μπούζας
Η διαφορά του μεγάλου ΠΑΟΚ των περασμένων δεκαετιών με αυτή της τελευταίας πενταετίας είναι ότι η νίκη του ΠΑΟΚ επί των ομάδων του λεκανοπεδίου και δη της ΑΕΚ έχει γίνει κάτι το σύνηθες. Ακόμη κι όταν στο ημίχρονο εισέρχονται στα αποδυτήρια των διαιτητών -αν είναι δυνατόν- οι γνωστοί άγνωστοι και την «πέφτουν» στο Νορβηγό διαιτητή για να παίζει αυτός μόνο ΑΕΚ … όπως και έγινε.
Στο καθαρά αγωνιστικό ο ΠΑΟΚ είχε συγκεντρωμένα όλα εκείνα τα στοιχεία που όπως αναφέρουμε και στον τίτλο, δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για να τον χρίσουν νικητή. Είχε πάθος, αυτοσυγκέντρωση, έδωσε όλες τις μονομαχίες στο 100% και εξάντλησε ως το τέλος όλες του τις ψυχικές και φυσικές δυνάμεις. Στο πρώτο ημίχρονο πέτυχε ένα γρήγορο γκολ με τη φανταστική ενέργεια του Κωνσταντέλια και την εκτέλεση του Νάρεϊ εκμεταλλευόμενος την πρώτη φάση που δημιουργήθηκε.
Στη συνέχεια είδαμε την κατοχή και την ισορροπία να εναλλάσσεται κατά περιόδους με τις ομάδες να μην κάνουν πολλές και επικίνδυνες τελικές. Ο Δικέφαλος του Βορρά σε γενικές γραμμές είχε το παιχνίδι εκεί που ήθελε και έδειχνε ότι θα μπορούσε να κατακτήσει τη νίκη. Η ΑΕΚ στο δεύτερο ημίχρονο μπήκε φουριόζα. Πίεσε σε όλο το γήπεδο και υπό την ανοχή του Νορβηγού διαιτητή κέρδιζε συνεχώς τη μπάλα.
Μετρήσαμε πάνω από 10 φάουλ υπέρ του ΠΑΟΚ που δεν καταλογίστηκαν και μια κόκκινη κάρτα που δεν δόθηκε. Όμως και μ΄αυτή την ανισορροπία ο ΠΑΟΚ μπόρεσε στο εικοσάλεπτο να διπλασιάσει τα τέρματά του και να ρίξει όλο το ψυχολογικό βάρος στην ΑΕΚ. Ο Αλμέιδα έκανε την μία αλλαγή πίσω από την άλλη χωρίς ωστόσο να πετυχαίνει τίποτε το ιδιαίτερο. Δυο τρεις φάσεις έκανε όλες κι όλες η ΑΕΚ και αυτές δε μπορούν να χαρακτηριστούν ως κλασσικές ευκαιρίες.
Αντιθέτως ο Λουτσέσκου (φυσούσε και το γιαούρτι) έκανε τις αλλαγές του προς το τέλος μη ριψοκινδυνεύοντας να χαλάσει τη συνοχή της ομάδας. Οι τελικές τις ΑΕΚ μπορούν να χαρακτηριστούν μόνο ως νούμερα ενώ αντιθέτως οι αντεπιθέσεις του ΠΑΟΚ αν είχαν την τελική πάσα πιο καλή θα αύξαναν τον δείκτη του σκορ. Ο ΠΑΟΚ έχασε δυο κλασσικές ευκαιρίες όταν από δεξιά και απέναντι από τον τερματοφύλακα βγήκαν οι Κωνσταντέλιας και Τάισον.
Συνοπτικά ο ΠΑΟΚ ήταν ως ομάδα πιο έξυπνη, πιο αποφασιστική και τα έδωσε όλα μέχρι το τέλος. Η ΑΕΚ προσπάθησε άλλα έμοιαζε να είναι παραδομένη αφού ότι και να έκανε έβρισκε δυο και τρεις ασπρόμαυρες φανέλες απέναντί της. Τέλος η ομάδα του Λουτσέσκου είχε προφανώς προετοιμαστεί και για την αδυναμία του Μανούχου να ελέγξει τους ανθρώπους της ΑΕΚ φανερώνοντας σε όλους μας για πιο λόγο τον έβαλαν ως τέταρτο. Όλοι οι παίκτες του ΠΑΟΚ είχαν απόδοση πάνω από το 8. Με κορυφαίο τον Κωνσταντέλια και τους Ολιβέιρα, Σάστρε να ακολουθούν από κοντά. Αυτά τα φάουλ που δεν δόθηκαν στο β ημίχρονο είναι η κόκκινη γραμμή που ξεπεράστηκε πρέπει να οδηγήσει την διοίκηση σε άμεση αντίδραση.