Δεν ξέρω καν αν έχει κάποιο νόημα, αλλά λέω να προσεγγίσουμε το απίστευτο και όμως αληθινό που έγινε προχθές στην Τρίπολη και να το κάνουμε με αφορμή δύο σημεία από τις δηλώσεις του Λουτσέσκου στη συνέντευξη Τύπου.
Το πρώτο: “Ηταν (ο ΠΑΟΚ) η κλασσική περίπτωση της ομάδας που θεωρεί ότι το ματς έληξε, δέχεται ένα γκολ, χάνει το μυαλό της και τελικά δεν καταφέρνει να κερδίσει”.
Μάλιστα. Ομως, ομάδα με αδιαπραγμάτευτη και αναμφισβήτητη ποιότητα, ακόμη κι όταν θεωρεί ότι το ματς έληξε, ποτέ δεν χάνει το μυαλό της. Ποτέ δεν χάνει τη νίκη στα τελευταία πέντε λεπτά. Ποτέ δεν χάνει τη νίκη από κατώτερο αντίπαλο. Ποτέ δεν χάνει τη νίκη ενώ έχει προηγηθεί όχι με ένα γκολ αλλά με δύο. Με δύο γκολ διαφορά, με πέντε λεπτά να απομένουν και με κατώτερο αντίπαλο και δεν κερδίζεις; Απλά δεν γίνεται...
Ο ΠΑΟΚ στην Τρίπολη το τερμάτισε. Εχασε με τον ΟΦΗ δύο βαθμούς γιατί ο ΟΦΗ έκανε το 1-1 στο 90'+12'. Εχασε με τον Λεβαδειακό δύο βαθμούς γιατί ο Λεβαδειακός έκανε το 1-1 στο 90'+3'. Εχασε με τον Ατρόμητο δύο βαθμούς γιατί ο Ατρόμητος έκανε το 1-1 στο 72'. Προχθές, όμως, έχασε άλλους δύο βαθμούς γιατί ο Αστέρας γύρισε το 0-2 σε 2-2 με γκολ στο 90' και στο 90'+4'. Το μόνο χειρότερο που έχει συμβεί είναι εκείνο το αξέχαστο 4-4 με τον Βόλο, από το 4-1 του πρώτου ημιχρόνου, πέρσι στην Τούμπα.
Δεν είναι, λοιπόν, μόνο ότι οι παίκτες θεωρούν πως το ματς έληξε. Είναι και ότι δεν έχουν την ποιότητα που αρκεί για να διαχειριστούν τέτοιες καταστάσεις, χωρίς να χάσουν το μυαλό τους και χωρίς να πανικοβληθούν. Με αντιπάλους όχι ισοδύναμους ή και ανώτερους, αλλά κατώτερους, τον έχουμε δει πολλές φορές αυτόν τον πανικό στα τελευταία λεπτά. Μόνο αυτούς τους οκτώ άδοξα χαμένους βαθμούς να είχε ο ΠΑΟΚ, τώρα θα ήταν πρώτος με 52 βαθμούς. Θεωρητικά, θα μπορούσε μόνο η ΑΕΚ να τον ξεπερνά με έναν βαθμό, αν υποτεθεί ότι θα νικήσει τον Ατρόμητο στον αναβληθέντα αγώνα.
Αλλά η έλλειψη της ποιότητας για πρωταθλητισμό δεν στέρησε μόνο αυτούς τους οκτώ βαθμούς. Να θυμηθούμε πώς ήρθε η ήττα στο ματς του πρώτου γύρου με τον Παναθηναικό στην Τούμπα, μετά την πολύ καλή εμφάνιση και το 1-0 του πρώτου ημιχρόνου; Να θυμηθούμε το 0-0 με τον ΟΦΗ στην Τούμπα; Να θυμηθούμε και το 0-0 με τον Ολυμπιακό πάλι στην Τούμπα, που θα έπρεπε να ήταν ένας σαρωτικός θρίαμβος, βάσει απόδοσης και ευκαιριών; Να ακόμη επτά άδοξα χαμένοι βαθμοί. Αμέσως-αμέσως φτάνουμε στους 15. Με 59 βαθμούς στο ενεργητικό του ο ΠΑΟΚ θα ήταν σήμερα το ακλόνητο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Δεν είναι, όμως. Και η εξήγηση για την αίσθηση ότι τα ματς τελειώνουν πριν την ώρα τους, για την απώλεια του μυαλού και για τον πανικό μπροστά στο φάσμα της απώλειας βαθμών, είναι μόνο μία: Η συνολική ποιότητα της ομάδας δεν είναι ικανή να την οδηγήσει στον τίτλο και μάλιστα με τρεις ανταγωνιστές και όχι μόνο με έναν, όπως συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια. Γιατί η έλλειψη της απαιτούμενης ποιότητας άλλοτε κοστίζει με τις “αυτοκτονίες” και άλλοτε με την αδυναμία να μπει η μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα. Κάποιες φορές, και με τα δύο...
Το δεύτερο που είπε ο Λουτσέσκου: “Παίζουμε καλό ποδόσφαιρο, αλλά δεν είμαστε από πλευράς αυτοπεποίθησης έτοιμοι να δώσουμε το τελικό χτύπημα. Είναι αφελής ο τρόπος που χάσαμε βαθμούς με Λεβαδειακό, με ΟΦΗ, με Ατρόμητο και σήμερα”.
Μάλιστα. Νάτη πάλι η... κόνφιντενς. Μια έρχεται και μια φεύγει. Δηλαδή η έλλειψη αυτοπεποίθησης φταίει όταν ο ΠΑΟΚ παίζει δύο φορές με τον ΟΦΗ και δεν κερδίζει καμία; Η μήπως φταίει όταν παίζει δυο φορές με τον Αστέρα Τρίπολης και δεν κερδίζει επίσης καμία; Εχει η ομάδα κόνφιντενς όταν διαλύει με 3-0 τον Παναθηναικό στη Λεωφόρο και τον αποκλείει και στο Κύπελλο, αλλά δεν έχει για να κρατήσει τη νίκη με τον Λεναδειακό, με τον ΟΦΗ και τον Ατρόμητο; Δεν έχει κόνφιντενς για να νικήσει τον ΟΦΗ στην Τούμπα; Δεν έχει κόνφιντενς για να βάλει έστω ένα γκολ στον Ολυμπιακό ενώ τον έχει εξαφανίσει από το γήπεδο; Αστειότητες.
Ποιότητα δεν έχει. Ποιότητα για πρωτιά. Η ποιότητα που έχει είναι αυτή ακριβώς που δείχνει σήμερα ο βαθμολογικός πίνακας. Ο ΠΑΟΚ είναι τέταρτος, ελλείψει πέμπτου. Κι αν πάρει τελικά μια θέση καλύτερη από την τέταρτη, για εμένα θα αποτελεί υπέρβαση. Αν, δε, κατορθώσει να σηκώσει το Κύπελλο, θα αποτελεί θρίαμβο. Τότε πρέπει να δώσουμε όλοι συγχαρητήρια στους παίκτες γιατί οδήγησαν την ομάδα σε κάτι ανώτερο από αυτό που μπορούσε να υποστηρίξει το ρόστερ της ομάδας.
Στον επίλογο τώρα: Δεν ήταν μόνο οι παίκτες του ΠΑΟΚ που νόμιζαν μετά το 0-2 ότι τελείωσε το προχθεσινό παιχνίδι. Δεν ήταν μόνο αυτοί που έχασαν τους δύο βαθμούς μέσα από τα χέρια τους. Ηταν και ο ίδιος ο Λουτσέσκου. Τι δουλειά είχε να μπει αλλαγή ο φρεσκοφερμένος Κετζιόρα στο 87', αντί του Σάστρε που τα πήγε μια χαρά; Τι δουλειά είχε να μπει στο 88' ο Φιλίπε Σοάρες αντί του Αουγκούστο που επίσης τα είχε πάει καλά; Για να πάρουν κι αυτοί χρόνο συμμετοχής... δύο και τριών ή πέντε-έξι λεπτών; Η γιατί έκρινε ο Ρουμάνος ότι χωρίς αυτές τις δύο αλλαγές δεν θα μπορούσε η ομάδα να κρατήσει για ελάχιστα λεπτά ακόμη το 0-2;
Προφανώς ο Λουτσέσκου έκανε αυτές τις δύο αλλαγές απλώς για να ροκανίσει χρόνο. Δεν χαλάς όμως εκείνη την ώρα τη “χημεία” της αμυντικής λειτουργίας βγάζοντας έξω δυο πολύτιμα γρανάζια της. Και, φυσικά, δεν βάζεις στο γήπεδο έναν παίκτη που θα αγωνιστεί για πρώτη φορά και που δεν θα έχει προλάβει ούτε να ζεσταθεί μέχρι να λήξει το ματς. Χονδροειδέστατη η γκάφα του Λουτσέσκου και οφείλεται στην άνεση που και ο ίδιος ένιωθε στο 88' με το σκορ στο 0-2. Οφείλεται στο ότι και ο ίδιος θεωρούσε το ματς τελειωμένο. Αρα, ας μάθει πρώτα ο ίδιος το μάθημα περί εφησυχασμού και αφέλειας κι ύστερα να το διδάξει και στους παίκτες του. Να τα λέμε όλα. Ετσι δεν πρέπει;
YΓ. Εγραφα ότι δεν χρειάζεται εξυπνάδα, ούτε και στοιχειώδεις γνώσεις Νομικής, για να υποστηρίξεις ότι δεν πρόκειται να στοιχειοθετηθεί υπαιτιότητα του Ατρόμητου για την κωμωδία με τα δοκάρια στο Περιστέρι. Αυτό ακριβώς είπε ο αθλητικός δικαστής που ασχολήθηκε με την υπόθεση: “Το ζήτημα της απόκλισης των εστιών από τα προβλεπόμενα από τον κανονισμό ύψη δεν αποδείχθηκε ότι οφείλεται σε υπαιτιότητα της γηπεδούχου ομάδας, ούτε καν με τη μορφή της αμέλειας”. Το ματς, λοιπόν, όπως ήταν το λογικό και το αυτονόητο, θα γίνει κανονικά και η προσπάθεια της ΑΕΚ να αρπάξει τρεις βαθμούς στα χαρτιά πέφτει στο κενό. Ευτυχώς, γιατί θα ξαναγελούσε όλος ο πλανήτης μαζί μας και θα άνοιγε μια ατελείωτη φάμπρικα αλλοίωσης αποτελεσμάτων και Πρωταθλημάτων στο ελληνικό ποδόσφαιρο...