Επιμέλεια: Γιώργος Τσαρουχάς
Ο Γιούρκεν Κλοπ, ο άνθρωπος που οδήγησε την Λίβερπουλ στην κορυφή της Ευρώπης για έκτη φορά στην ιστορία της και μετέτρεψε τα όνειρα πρωταθλήματος των οπαδών της σε απτή πραγματικότητα, δεν παύει να είναι ένας κλασσικός Γερμανός που του αρέσει η μπύρα και το αλκοόλ. Γυρίζοντας τον χρόνο 9 χρόνια πίσω, τότε που ήταν ακόμα κάτοικος Βεστφαλίας προπονώντας την αγαπημένη του Ντόρτμουντ, εντοπίζει κανείς μία «κρυφή» ιστορία που αποκαλύπτει την κουλ και εντελώς ανθρώπινη πλευρά του Γερμανού τεχνικού.
Τη σεζόν 2010-2011, η πρώην ομάδα του Μπορούσια, έπαιζε το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Γερμανία και με σχετική ποδοσφαιρική άνεση κατακτούσε τον τίτλο στην εγχώρια Bundesliga αφήνοντας τρίτη και καταιδρωμένη την αιώνια αντίπαλο της, Μπάγερν Μονάχου. Εκείνη η βραδιά θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην μνήμη του, όχι μόνο επειδή κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο ως προπονητής, αλλά και για το άνευ προηγουμένου μεθύσι του στα μεθεόρτια.
Ο ίδιος σε μία άκρως εμπιστευτική προσωπική εξιστόρηση των γεγονότων στη γερμανική Bild περιγράφει το πώς έζησε εκείνη τη βραδιά που οι “κιτρινόμαυροι” πανηγύριζαν το 8ο πρωτάθλημα της ιστορίας τους, ενώ παράλληλα αποδεικνύει ότι είναι ένας από εμάς…
«Το 2011 κατακτήσαμε το πρωτάθλημα με τη Μπορούσια Ντόρτμουντ,μετά τους πανηγυρισμούς ήμουν χάλια, κάτι το οποίο νομίζω φάνηκε και στις συνεντεύξεις που έδινα στις κάμερες εκείνη τη μέρα. Δεν θυμάμαι και πολλά από τους πανηγυρισμούς μετέπειτα για να είμαι ειλικρινής. Θυμάμαι όμως ένα πράγμα. Δεν ξέρω αν το έχει μάθει κανείς μέχρι σήμερα. Ξύπνησα σε ένα φορτηγό σε ένα γκαράζ! Ολομόναχος! Δεν ξέρω τι είχε προηγηθεί. Δεν θυμάμαι..Όταν ξύπνησα και βγήκα από το φορτηγό, βρέθηκα σε ένα μεγάλο εργοστάσιο. Τότε είδα από μακριά έναν άνδρα στο προαύλιο και σφύριξα δυνατά για να με ακούσει.», τόνισε στην αρχή της εξιστόρησης του ενώ στην συνέχεια προσέθεσε:
«Ήταν ο Άκι Βάτσκε, ο εκτελεστικός διευθυντής της Ντόρτμουντ. Βγήκαμε στο δρόμο, σταματήσαμε έναν Τούρκο με ένα βανάκι. Ο Άκι του είπε να μας πάει σε ένα ιταλικό εστιατόριο κι εκείνος αρνήθηκε. Τότε ο Άκι έβγαλε από την τσέπη του διακόσια ευρώ και ο οδηγός αμέσως δέχθηκε. Κάθισα στα πίσω καθίσματα και άκουγα συνεχώς ήχους από το πορτ-μπαγκάζ, είχε κότες εκεί μέσα..»
Το απόλυτο.. χανγκόβερ από έναν άνθρωπο που αγαπάς να παρατηρείς εντός και εκτός γηπέδων! Με δύο λέξεις, Γιούρκεν Κλοπ. Η ιστορία τον κατατάσσει ανάμεσα στους κορυφαίους του είδους του και οι οπαδοί (κυρίως) της Ντόρτμουντ και της Λίβερπουλ θα τραγουδάνε για πάντα το όνομα του.
Με την ίδια μελωδία και χροιά που το έκαναν οι Βεστφαλοί της «κίτρινης» κοιλάδας του Ρουρ πίσω στο 2012, όταν και ο «Νormal One» είπε το τελευταίο του αντίο. Θυμηθείτε εκείνη τη στιγμή που τα δάκρυα στο Signal Iduna Park έπεφταν με μεγαλύτερη συχνότητα απ’ ότι η μπύρα στο ποτήρι των περίπου 70.000 θεατών…