Κράτησα με
πολύ μεγάλο ενδιαφέρον την τοποθέτηση
του Κυριάκου Κυριάκου για την μεταγραφική
πολιτική του ΠΑΟΚ αυτό το καλοκαίρι.
Μεταξύ άλλων, είπε: «Η συμφωνημένη
στρατηγική εντός της ΠΑΕ ΠΑΟΚ για την
επόμενη σεζόν είναι η ποιοτική αναβάθμιση
του ρόστερ. Ήμουν παρών στην συνομιλία
και τη συμφωνία όλων όσων εμπλέκονται
στις μεταγραφές για εύρεση και απόκτηση
έτοιμων παικτών για πρωταθλητισμό.
Οι προτάσεις
που έχουμε επίσημα κάνει με ποσά πάνω
από 1,5 εκατομμύριο σε περισσότερους από
3 επιθετικούς και 3 μέσους είναι ακόμη
στο τραπέζι, αλλά ποδοσφαιριστές αυτού
του κασέ δεν βιάζονται να απαντήσουν
θετικά σε ελληνική ομάδα. Ποσά για αγορά
σε ομάδες από 2 ως 4 εκατομμύρια ευρώ
έχουν γίνει επίσης. Θα έχετε διαπιστώσει
ότι αντίστοιχα πενιχρές κινήσεις έχουν
κάνει και οι αντίπαλοί μας...».
Προφανώς,
έχει βάση αλήθειας αυτό που αναφέρει ο
υπεύθυνος επικοινωνίας της ΠΑΕ ΠΑΟΚ,
ωστόσο, το αν ο Δικέφαλος έχει επιλέξει
τον σωστό τρόπο για να ενισχυθεί δεν θα
κριθεί τώρα αλλά στο τέλος της μεταγραφικής
περιόδου. Και δεν ισχύει μόνο για τον
ΠΑΟΚ αυτό, αλλά και για τους αντιπάλους
του. Θα πρέπει να δούμε επίσης πού θα
καταλήξουν τα ονόματα που ήταν στην
πρώτη γραμμή της μεταγραφικής λίστας
του Δικεφάλου και αν άξιζε η επιμονή σε
παίκτες τύπου Γκαμπιαντίνι, Μεϊτέ κ.α.
Να δούμε σε ποιες ομάδες θα κλείσουν και με πόσα κριτήρια και κυρίως ποιες είναι οι εναλλακτικές λύσεις που θα εμφανίσει ο ΠΑΟΚ. Όταν σε μία μεταγραφική περίοδο πας για... μεγάλα ψάρια, τότε γνωρίζεις ότι θα υπάρχει καθυστέρηση στην υλοποίηση κάποιων μεταγραφών. Ωστόσο, για τον ΠΑΟΚ υπήρχε και ένα χρονοδιάγραμμα που είχε ορίσει ο ίδιος ο προπονητής του που περιμένει τέσσερις παίκτες από την αρχή του βασικού σταδίου προετοιμασίας. Αν δεν έρθουν και αυτό επηρεάσει την προσπάθεια της ομάδας για πρόκριση στους ομίλους του Conference League, τότε ο Δικέφαλος θα μπει με ένα πολύ μεγάλο μείον στη νέα σεζόν.