Aγαπητή Metrosport
Πασχαλάκης τερματοφύλακας. Βιειρίνια, Βαρέλα, Κρέσπο, οι τρεις στην άμυνα. Σβαμπ και Αουγκούστο κεντρικά χαφ. Δεξιό ο Ροντρίγκο, αριστερό ο Μπάμπα. Στην επίθεση, δεξιά ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς, αριστερά ο Ελ Καντουρί και φορ ένας από τους Κρμέντσικ, Σφιντέρσκι, με πιθανότερο ίσως τον Τσέχο λόγω ύψους και σωματοδομής για να αντέχει στο ξύλο που συνηθίζουν να ρίχνουν οι αγριάνθρωποι στόπερ του Ολυμπιακού.
Αυτοί θα είναι οι παίκτες, που, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, θα παρατάξει ο Πάμπλο Γκαρσία στον αυριανό τελικό. Και, βέβαια, σίγουρα θα παίξουν και κάποιοι από τους Τζόλη, Ουάρντα, Τσιγγάρα, Μουργκ, Λύρατζη, Μιχάι και Κωνσταντέλια, που αναμένεται να συμπληρώσουν την 20άδα, μαζί με τον Ζίβκο Ζίβκοβιτς.
Με άλλα λόγια, ο ΠΑΟΚ έχει μόνο μία σημαντική απουσία, του Ινγκασον. Υπάρχουν παίκτες “λαβωμένοι”, όπως ο Βιειρίνια, ο Ελ Καντουρί, ακόμη και ο Κρέσπο, αλλά στις μέρες που μεσολάβησαν “φρεσκαρίστηκαν”, πήραν την ιατρική φροντίδα που χρειάζονταν, γέμισαν μπαταρίες και είναι βέβαιο ότι δεν θα μειονεκτήσουν στην απόδοσή τους.
Αλλο τόσο βέβαιο είναι ότι όλοι έχουν το κίνητρο της κατάκτησης αυτού του τίτλου, για να αυξήσουν τις προσωπικές μετοχές τους στον ποδοσφαιρικό χάρτη, αλλά και να μπορούν να υπερηφανεύονται ότι έβγαλαν τον ΠΑΟΚ δεύτερο στο Πρωτάθλημα και πρώτο στο Κύπελλο, κερδίζοντας τον έναν από τους δύο τίτλους. Για να τα νιώσουν αυτά, ούτε εμπειρία χρειάζεται, ούτε και κανένας να τους τα πει. Ούτε ο Ιβάν, ούτε ο Γκαρσία χρειάζεται να εκφωνήσουν... Φλιππικούς λόγους για να τους πωρώσουν, υπενθυμίζοντάς τους τα αυτονόητα.
Οταν πηγαίνεις σε έναν τελικό και έχεις και αντίπαλο τον Ολυμπιακό, τα δίνεις όλα. Ο,τι έχεις και δεν έχεις. Είναι τόσο απλό. Ωστόσο, εκτός από το “θέλω”, ζητούμενο είναι και το “μπορώ”. Η θέληση δεν αρκεί. Απαραίτητη είναι και η ποιότητα. Κι όταν η ποιότητα έχει ένα έλλειμμα, έρχεται να το καλύψει η έξυπνη στρατηγική και η συνεπής αγωνιστική συμπεριφορά. Πρέπει να συνδυαστούν οι ιδέες του προπονητή και η πιστή εφαρμογή τους από τους παίκτες.
Η αλήθεια είναι ότι πριν από αυτό τον τελικό, η αισιοδοξία δεν είναι μεγαλύτερη από τους προηγούμενους τρεις που ο ΠΑΟΚ αντιμετώπισε την ΑΕΚ. Σ' εκείνους, όλοι οι οπαδοί του ΠΑΟΚ ήταν σχεδόν σίγουροι ότι την κούπα θα τη σηκώσει η δική τους ομάδα. Είναι λογικό, από την άποψη ότι ο φετινός Ολυμπιακός ήταν πραγματικά μια καλή ομάδα, ενώ ο ΠΑΟΚ... έβγαλε το λάδι των οπαδών του με τις πολλές κακές στιγμές του και τις πολλές κακές μέρες του.
Αυτή τη φορά, η πίστη και η αισιοδοξία στηρίζονται στην αλλαγή της εικόνας της ομάδας στα πλέι οφ, από το 2-0 επί του Ολυμπιακού και μετά. Κι αν ο ΠΑΟΚ είναι το ίδιο σοβαρός και αποτελεσματικός, σίγουρα μπορεί να πανηγυρίσει την κατάκτηση του Κυπέλλου. Προσωπικά, επιμένω ότι πέρα από το εύλογο, που είναι να αποφύγει να δεχτεί γκολ, πρέπει πάση θυσία να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που θα δημιουργήσει. Επιπόλαιες επιλογές, απροσεξίες και αφέλεια στην τελική προσπάθεια δεν συγχωρούνται σε έναν τελικό. Η απώλεια αυτού του παιχνιδιού δεν καλύπτεται με καμία νίκη σε κανένα άλλο παιχνίδι. Αυτό το ματς ή το κερδίζεις ή το χάνεις και μαζί ή κερδίζεις ή χάνεις ένα τρόπαιο, για το οποίο θα αγωνιστείς πάλι μετά από έναν χρόνο. Ας φροντίσουν, λοιπόν, όσοι έχασαν φέτος γκολ σε κλασικές ευκαιρίες, να θυμηθούν να ρεφάρουν αύριο στο ΟΑΚΑ...
ΥΓ. Εύχομαι, φυσικά, να κατακτήσει ο ΠΑΟΚ ένα ακόμη Κύπελλο. Ταυτόχρονα. όμως, εύχομαι, αν το κατακτήσει, η επιτυχία να μην “κοιμήσει” τον Ιβάν. Να μην ξεγελαστεί, δηλαδή, ότι με την ίδια πάνω-κάτω ομάδα και χωρίς πολλές και ποιοτικές μεταγραφές, θα έχει ο ΠΑΟΚ του χρόνου την ομάδα που πρέπει για να γίνει πάλι νταμπλούχος...
Στέλιος Α. Γρηγοριάδης