Λέει μία σοφή λαϊκή ρήση: «…Πολλές φορές η λογική με την ψυχή μαλώνει, γιατί το θέλει η καθεμιά δικό της το τιμόνι»! Όπου λογική βάλτε… Μυαλό! Και τι γίνεται σε αυτήν την περίπτωση; Όπως καλή ώρα στον ΠΑΟΚ; Επιβάλλεται ψυχραιμία. Η μόνη διέξοδος από το συγκεκριμένο αδιέξοδο…
Και βρίσκεται σε αδιέξοδο ο Πρωταθλητής και Κυπελλούχος. Τούτο δε, επειδή αντί να σκαλίζει τις στάχτες των τελευταίων προσδοκιών, να ξανάβρει φωτιά για τις νέες, καθώς η ζωή (και) στο Πρωτάθλημα συνεχίζεται… Επιχειρεί, να ισορροπήσει ανάμεσα σε λογική και συναίσθημα.
Από τη μία θεωρούν πως όλα τελείωσαν μετά την ήττα της περασμένης Κυριακής. Κι από την άλλη θεωρούν πως όλα αλλάζουν. Με λίγα λόγια; Άλλοι βλέπουν το ποτήρι μισοάδεια κι άλλοι μισογεμάτο.
Τι θεωρούμε εμείς; Εάν κι εφ’ όσον σας νοιάζει; Θεωρούμε πως τίποτε δεν τελείωσε μεν, αλλά και πως τίποτε δεν αλλάζει δίχως να αλλάξει ο ΠΑΟΚ ,δε. Σαφές…
Πυροβολούν τον Αμπέλ Φερέιρα. Ορθά πράττουν επειδή αυτός είναι ο προπονητής. Δεν φταίει βέβαια, ο προπονητής καθώς ο Βαρέλα, ο Μπίσεσβαρ, ο Μάτος, ο Μαουρίσιο, ο Πέλκας – ουδείς εξαιρείται κατά κανόνα, για να μη σημάνουμε προσκλητήριο… ντεφορμέ παικτών – είναι μακράν του καλού τους εαυτού. Δεν φταίει ο προπονητής για τα λάθη του Ζίβκοβιτς στο ντέρμπι με τον Άρη ή την κακή βραδιά του Λημνιού, του Βιεϊρίνια, του Γιαννούλη, του Ελ Καντουρί (πως έχασε εκείνο το πλασέ;) στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Φταίει επειδή πέρασαν κάπου εννέα μήνες από τότε που πάτησε το πόδι του στην Τούμπα κι ο ΠΑΟΚ δεν έπαιξε μπάλα της προκοπής… Ήτοι ως Κυπελλούχος και Πρωταθλητής έπαιξε μερικές ημέρες.
Όσο για τους παίκτες; Δε λησμονούμε τα νεύρα του Λημνιού μετά το κράξιμο όλης της ομάδας του και ως συνόλου και ως ατόμων λόγω των νεύρων του κόσμου. Ήταν εξοργισμένος ο διεθνής φορ αλλά… Η συνέχεια τον εξέθεσε. Κουβέντα από όσα είπε κι ο ίδιος κι οι συμπαίκτες του είτε ως δικαιολογίες, είτε ως υποσχέσεις δεν ίσχυσε. Εκτέθηκαν όλοι μαζί απέναντι στον κόσμο του ΠΑΟΚ ο οποίος τούς στήριξε και φυσικά, τους στηρίζει.
Η αντίδραση του κόσμου του ΠΑΟΚ στην οδυνηρή ήττα της περασμένης Κυριακής εξέπληξε φίλους κι αντιπάλους. Έδωσε μεγαλόψυχα το χειροκρότημα του σε προπονητές και παίκτες οι οποίοι ήταν κατώτεροι… Κατώτατοι των περιστάσεων. Κι αυτοί; Προπονητές και παίκτες δεν άλλαξαν μοτίβο. Πάλι δικαιολογίες και υποσχέσεις…
Από το κάδρο των ευθυνών φυσικά, δεν απουσιάζει η διοικητική ηγεσία. Έχει κι αυτή τις ευθύνες της. Όχι βέβαια, επειδή βασικοί παίκτες του ΠΑΟΚ δεν… βλέπονται τελευταία. Τους διαθέτει όλα τα καλά του κόσμου και αυτοί… Δεν βλέπονται, τελευταία! Είναι μακράν του μέσου όρου της απόδοσης τους!
Οφείλουν λοιπόν, όλοι μα όλοι στον ΠΑΟΚ να αντιληφθούν πως η ομάδα τους δεν είναι σε καλή κατάσταση. Σε κακή κατάσταση είναι. Στη χειρότερη της τελευταίας τριετίας. Κι αντί να επιχειρούν με δικαιολογίες κι υποσχέσεις να …διασκεδάσουν τις κακές εντυπώσεις… Να δουλέψουν! Δεν δουλεύουν. Εάν κι εφ’ όσον δούλευαν ως όφειλαν και ως προπονητές και ως παίκτες δεν θα ήταν ίδια η εικόνα τους. Πώς να το κάνουμε δηλαδή;
Κι επιτρέψτε μας, να αρνηθούμε το δικαίωμα τους… ως άνθρωποι να έχουν και τις κακές τους στιγμές. Όχι, όχι, όχι! Δεν πληρώνονται – βλέπετε – ως άνθρωποι. Πληρώνονται ως παίκτες του ΠΑΟΚ. Δεν δικαιούνται τέτοιων στιγμών…
Τελικά πάντως, όλοι επιμένουν, να πιστεύουν σε αυτούς εκτός από τους ίδιους οι οποίοι έπαψαν! Έτσι έχουμε θέμα εδώ. Και συνιστάται ψυχραιμία…