Ένα κοροϊδίστικο γκολ δώρο της άμυνας κι ένα άκυρο (καθαρό οφσάιντ) στέρησαν από τον γενναίο δικέφαλο την ευκαιρία να έχει πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες και προοπτικές πρόκρισης. Εκπληκτική η συμπαράσταση μιας ανεπανάληπτης κερκίδας των ΠΑΟΚτσήδων σε ευρωπαϊκό αγώνα.
Κράτησαν τον λόγο τους. Ανταποκρίθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε μια ομολογουμένως πολύ δύσκολη ευρωπαϊκή αποστολή. Η οποία αξίζει να σημειωθεί ότι έγινε και δυσκολότερη με τις αθλιότητες των Γάλλων χουλιγκάνων και των άθλιων Ελλήνων (!!!) συμμάχων τους, οι οποίοι επιδίωξαν να πιέσουν και να διαταράξουν την ηρεμία αλλά και την ψυχολογία του Λουτσέσκου και των παικτών του.
Οι τελευταίοι βέβαια όπως αποδείχθηκε από την εξέλιξη του αγώνα, αγνόησαν παντελώς τα όσα εμετικά συνέβησαν και στα οποία θεωρείται συνένοχη η γαλλική αστυνομία και διατηρώντας στο ακέραιο την ψυχραιμία τους, διαχειρίστηκαν με καθαρό μυαλό ολόκληρο το 90λεπτο (ιδιαίτερα το β΄ημίχρονο), διαψεύδοντας τα περί άνετης επικράτησης των γηπεδούχων, οι οποίοι σε τελική ανάλυση αποδέχθηκαν με αλαζονεία όλα τα προγνωστικά που τους θεωρούσαν ακλόνητο φαβορί για την πρόκριση.
Η ανατροπή όλων των φυσιολογικών προβλέψεων θα γινόταν με θεαματικότερο και ασφαλέστερο τρόπο, εάν δεν είχαμε δύο καταλυτικές παρεμβάσεις στην εξέλιξη και στην έκβαση του παιχνιδιού. Η μία εξ αυτών αφορούσε το γκολ – δώρο της άμυνας του ΠΑΟΚ και η δεύτερη το άκυρο γκολ με οφσάιντ και το οποίο τελικά μέτρησε και αλλοίωσε το αποτέλεσμα.
Είναι αλήθεια πως οι παίκτες του Λουτσέσκου μπήκαν κάπως χαλαροί, σχεδόν μουδιασμένοι κι επιφυλακτικοί στο παιχνίδι. Προφανώς επηρεασμένοι από όσα διάβαζαν ή άκουγαν τόσο καιρό για την πανίσχυρη δευτεραθλήτρια της Γαλλίας.
Κάτι όμως που διαψεύστηκε άμεσα, διότι με την επιστροφή τους στο δεύτερο ημίχρονο κι έχοντας στην πλάτη τους βαθιά μπηγμένο το στιλέτο ενός γκολ σε ένα σημείο του αγώνα τόσο καθοριστικό, παρουσίασαν μια εικόνα εντυπωσιακά καλή.
Το μούδιασμα και η επιφύλαξη εξαφανίστηκαν και στην θέση τους εμφανίστηκε μια Ολύμπια ψυχραιμία και μία θεαματική αλλαγή αγωνιστικής συμπεριφοράς. Οι γηπεδούχοι με τη σειρά τους αιφνιδιάστηκαν, έχασαν τον αγωνιστικό τους ειρμό – όχι βέβαια και την κατοχή – νιώθοντας έναν κίνδυνο, ο οποίος πήρε σάρκα και οστά με το έξοχο γκολ του Ελ Καντουρί από τη μαγική ασίστ του Αντρίγια και ο αυτός ο κίνδυνος μετατράπηκε σε εφιάλτη όταν είδαν την μπάλα να γλύφει το δοκάρι τους, στην κλασική ευκαιρία του Άκπομ.
Οι φιλοξενούμενοι στο β΄ ημίχρονο ανέβασαν και ταχύτητες αλλά και το πάθος τους. Με τους αντιπάλους τους να μην είναι οι ίδιοι φουριόζοι, απαιτητικοί και αλλαζόνες, όπως στο ξεκίνημα τους. Η ψυχολογία της Μαρσέιγ αποτυπώθηκε ακριβώς στην συμπεριφορά του προπονητή της, ο οποίος όσο περνούσε η ώρα παρουσίαζε την εικόνα ενός κλόουν τσίρκου, με κωμικοτραγικές κινήσεις που τον γελοιοποιούσαν.
Ο Σαμπαόλι έμοιαζε λοιπόν με έναν καραγκιοζάκο που παραπονιόταν ακόμη κι όταν μπροστά του η μπάλα έβγαινε από τα πόδια των παικτών του. Θα μπορούσαμε να πούμε σε γενικές γραμμές ότι ο ΠΑΟΚ είχε μια αξιοπρεπέστατη παρουσία και πήρε ένα αποτέλεσμα που του δίνει αρκετές πιθανότητες πρόκρισης. Επαναλαμβάνουμε αυτές οι πιθανότητες θα ήταν πολύ μεγαλύτερες εάν δεν υπήρχε το κοροϊδίστικο γκολ και το γκολ οφσάιντ της νίκης.
Δεν θα ασχοληθώ με τα όσα απαράδεκτα συνέβησαν από τους Γάλλους χουλιγκάνους και τους γελοίους Έλληνες συμμάχους τους. Ούτε με την αδράνεια της αστυνομίας. Είναι ένα θέμα το οποίο αφορά την διοίκηση του ΠΑΟΚ και την ΟΥΕΦΑ. Γιατί ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας, αν επιτραπεί να έρθουν στην Τούμπα οπαδοί της Μαρσέιγ μετά τα όσα συνέβησαν εκεί, θα έχουμε ακραίες καταστάσεις.
Σε ατομικό επίπεδο ο Πασχαλάκης είχε μια καλή παρουσία (είχε κι ένα μικρό λάθος), εντυπωσίασε ο Λύρατζης, σε καλό επίπεδο η απόδοση του Ινγκασον με τον Κρέσπο. Ιδιαίτερα σημαντική η παρουσία του ποιοτικού αρχηγού, ο οποίος πήγε πολύ καλά σε ολόκληρο το 90λεπτο.
Ο Τσιγγάρας μακριά απο τα γνωστά του πολύ καλά στάνταρ και ο Αουγκούστο ο οποίος στο πρώτο ημίχρονο ήταν χαμένος, στην επανάληψη είχε ένα από τα καλύτερα ημίχρονα του ως τώρα. Ο Άκπομ μαχητής ως συνήθως, ενώ ο Ζίβκοβιτς εκτός από την μαγική ασίστ που έφερε το γκολ, κατάπιε και πάλι πολλά χιλιόμετρα βοηθώντας την άμυνα της ομάδας του.
Ο Κούρτιτς αποτελεί πάντοτε μια σταθερή αξία κι έναν σοβαρό συνδετικό κρίκο, ενώ ο Μπίσεσβαρ χθες φάνηκε περισσότερο συμμετοχικός από προηγούμενα παιχνίδια του.