Η ΑΕΚ πρόσφατα μπήκε στο νέο της «σπίτι», την OPAP ARENA. Το νέο της γήπεδο μοιάζει πραγματικά με ένα «διαμάντι» χάρη στο μοντέρνο και υπερσύγχρονο σχεδιασμό του. Εκτός από ποδοσφαιρικό χαρακτήρα είναι και ένας μοναδικός τόπος μνήμης και προσκυνήματος για τον ξεριζωμένο ελληνισμό, για τις χαμένες, τις αλησμόνητες πατρίδες του Πόντου και της Μικράς Ασίας.
Η σύγχρονη “ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ” στην προσφυγική συνοικία της Νέας Φιλαδέλφειας – ακριβώς στον ίδιο χώρο που εδώ και 99 χρόνια φτερουγίζει ο δικέφαλος αετός – στέλνει πολλαπλά μηνύματα προς όλη την οικουμένη. Ο αγωνιστικός χώρος (πραγματικό χαλί), οι άνετες κερκίδες, οι πυλώνες με τις φωτογραφίες 4 άσσων που σφράγισαν με την παρουσία τους ολόκληρες εποχές και τα κιτρινόμαυρα σχέδια που κυριαρχούν σε όλο το χώρο.
Από την άλλη μεριά, η εκπληκτική ακουστική του γηπέδου, χάρις στα συνθήματα, τις ιαχές και τα τραγούδια των χιλιάδων οπαδών, δημιουργεί μια μοναδική ατμόσφαιρα, μια σεισμική “δόνηση” που κάνει τις καρδιές των Αεκτζήδων απανταχού της γης να πάλλονται σε έντονους κιτρινόμαυρους ρυθμούς… που κάνει ακόμα και τον “Μαρμάρινο Βασιλιά” να χαμογελά ικανοποιημένος εκεί από ψηλά! Όπως ακριβώς χαμογελούν και γαληνεύουν οι ψυχές των ιδρυτών της ομάδας και όλων των προέδρων, παραγόντων, αθλητών και φιλάθλων, που δεν βρίσκονται πια ανάμεσα μας.
Η εξωτερική όψη με τις θύρες να φέρνουν ονόματα περιοχών που μεγαλούργησε ο ελληνισμός, ο Ναός εντός του γηπέδου, το μουσείο, ο χώρος που φιλοξενεί αντικείμενα που παραπέμπουν σε παραδοσιακά επαγγέλματα αλλοτινών εποχών (τσαγκάρης, λούστρος κλπ.), η μπουτίκ που διαθέτει πληθώρα προϊόντων και το εστιατόριο Βυζαντινό δίνουν το δικό τους ιδιαίτερο χρώμα.
Οι λίγοι “τυχεροί, προνομιούχοι” που έχουν μπει στα άδυτα του γηπέδου δηλώνουν εντυπωσιασμένοι με αυτά που έχουν αντικρύσει. Η χλιδή, η πολυτέλεια σε συνδυασμό με το “ζωντάνεμα” όλης της λαμπρής κιτρινόμαυρης ιστορίας εδώ και έναν αιώνα κυριαρχούν σε όλους τους χώρους.
Κυλιόμενες σκάλες, υπερσύγχρονα αποδυτήρια (4 αποδυτήρια!), σάουνες, προθερμαντήρια, ιατρεία, press room, άνετοι χώροι εργασίας των δημοσιογράφων και σε όλα αυτά νιώθοντας σε κάθε βήμα την ιστορία την Αθλητικής Ένωσης Κωνσταντινουπόλεως να είναι έντονα παρούσα, και να σου δημιουργεί μια πρωτόγνωρη συγκίνηση, μια συναισθηματική έπαρση.
Φυσικά, εκεί που στέκεσαι αμίλητος και σκύβεις ευλαβικά μπροστά του, είναι το έργο “1922 το παπούτσι που δεν φόρεσες”.
Όσο για τις σουίτες του γηπέδου, το γούστο, η καλαισθησία, η φινέτσα σε συνδυασμό με την πολυτέλεια και την άψογη λειτουργικότητα τους δίνουν στο γήπεδο έναν Ευρωπαικό αέρα προηγμένων ποδοσφαιρικά χωρών.
Εν κατακλείδι, αυτό το υπέροχο, επιβλητικό και εντυπωσιακό οικοδόμημα ξεφεύγει και μάλιστα κατά πολύ από τον χαρακτηρισμό γήπεδο ποδοσφαίρου. Πρέπει δε να πιστωθεί ολοκληρωτικά στον κ. Δημήτρη Μελισσανίδη που δεκαετίες τώρα έχει βάλει ανεξίτηλα την δική του ξεχωριστή σφραγίδα στη λαμπρή ιστορία του συλλόγου. Πέρα από τους τίτλους και γενικά τις διακρίσεις επί των ημερών του είναι αυτός που πήρε την ομάδα από τα “τάρταρα” της Γ’ Εθνικής και την επανάφερε άμεσα στα σαλόνια της πρώτης κατηγορίας.
Είναι αυτός που κόντρα σε παράγοντες και άθλιο παρασκήνιο έκανε την ΑΕΚ και πάλι σύλλογο ισχυρό, με θέση δεσπόζουσα στα ποδοσφαιρικά δρώμενα. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης εμπνεύστηκε, οραματίστηκε, σχεδίασε, οργάνωσε και τελικά κατάφερε, κόντρα σε μυριάδες εμπόδια και αντιξοότητες να κάνει το άπιαστο όνειρο, λαμπρή μεγαλειώδη πραγματικότητα, δίνοντας ζωή στα ερείπια του παλιού γηπέδου.
