Αγαπητή Metrosport
“Θέλω ρε φίλε τρεις παικταράδες, για να δω μπάλα και για να είμαι το φαβορί για το Πρωτάθλημα”, μου έλεγε χθες ένας καλός φίλος ΠΑΟΚτσής και τα μάτια του γυάλιζαν.
“Μολονότι με τον Ιβάν, τολμάς να λες ότι θέλεις τρεις παικταράδες, ξέχασέ το”, τον πάγωσα εγώ.
-Γιατί; Δεν μπορεί να τους πάρει;
-Μπορεί και παραμπορεί. Αλλά το χρήμα δεν αρκεί. Χρειάζονται κι άλλα πολλά.
Μετά, η συζήτηση άνοιξε πολύ και, τελικά, συμφωνήσαμε στα αυτονόητα:
1. Τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε “παικταράδες”; Παίκτες πρώτης γραμμής; Απλησίαστοι. Αλλά και να τους πλησίαζε ο Ιβάν στο οικονομικό, ποιο κίνητρο θα είχαν για να προτιμήσουν μια ελληνική ομάδα;
2. Παίκτες μεγάλους και γνωστούς, αλλά στη δύση της καριέρας τους, τύπου Ριβάλντο; Εξίσου δύσκολο. Γιατί τέτοια ονόματα παραμένουν περιζήτητα ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία, αλλά και γιατί ούτε αυτά “ψήνονται” να έρθουν στην Ελλάδα. Οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες, αλλά για να τις πετύχεις πρέπει να είσαι άριστα οργανωμένος, άριστα ψαγμένος, άριστα… συνδεδεμένος και ο ΠΑΟΚ δεν είναι.
3. Παίκτες που είναι νεαροί, αλλά δείχνουν ότι θα αφήσουν εποχή; Υπάρχουν άλλες, πολύ μεγάλες ευρωπαικές ομάδες που ξέρουν να εντοπίζουν, να αξιολογούν και να αγοράζουν εγκαίρως. Για να το πετύχεις κι αυτό πρέπει να είσαι επίσης άριστα οργανωμένος, ψαγμένος, συνδεδεμένος και ο ΠΑΟΚ δεν είναι.
4. Τι μένει; Παίκτες μέσης ηλικίας, με προσόντα, που δεν έχουν κάνει, όμως, μεγάλη αίσθηση και εσύ ο μικρός σχετικά σε ευρωπαικό επίπεδο, μπορείς να επωφεληθείς αγοράζοντας φθηνά αξιόλογη ποιότητα. Να πάρεις, δηλαδή, έναν Μάτος και να σου κάνει παπάδες. Η έναν Σβαμπ και να ησυχάσει το κεφάλι σου. Η έναν Πρίγιοβιτς και έναν Ροντρίγκες, αλλά να θέλεις και να μπορείς να τους κρατήσεις τουλάχιστον για μια τριετία-τετραετία, για να μην είσαι κάθε χρόνο στην αναζήτηση παικτών για τον βασικό κορμό.
5. Αν πάρουμε παραδείγματα από τις μεταγραφές του ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια, το συμπέρασμα είναι αυτονόητο: Πρέπει να μπορείς να βρεις ώριμους, τύπου Γκαρσία, Κοντρέρας, Λίνο, Μουσλίμοβιτς, Πρίγιοβιτς, πρέπει να μπορείς να βρεις νεαρούς, τύπου Βιειρίνια, Ροντρίγκες, Σφιντέρσκι, πρέπει ταυτόχρονα και να μπορείς να “παράγεις” Αθανασιάδη, Πέλκα, Τζόλη, Μιχαηλίδη και άλλα δικά σου παιδιά.
6. Με άλλα λόγια, χρειάζεται μαγκιά και εξυπνάδα. Αριστη γνώση της ευρωπαικής και της λάτιν αγοράς, ποδοσφαιρική ευφυία για να κάνεις σωστές αξιολογήσεις και, φυσικά, διαπραγματευτική ικανότητα. Ταυτόχρονα, χρειάζεται και να ξέρεις να αξιοποιείς τα ίδια τα δικά σου περιουσιακά στποιχεία, ιδιαίτερα μάλιστα όταν διαθέτεις τις καλύτερες μακράν ακαδημίες στην Ελλάδα.
Κάπου εδώ κόπηκε αυτή η συζήτηση και την αφήσαμε να τελειώσει όταν τελειώσουν και οι μεταγραφές. Οταν, δηλαδή, ξέρουμε πλέον ποιες κινήσεις έκανε ο ΠΑΟΚ και ποιο είναι το νέο ρόστερ του. Και οι δυο ευχηθήκαμε να είμαστε χαμογελαστοί εκείνη την εποχή…
ΥΓ. Οταν ο ίδιος ο Ιβάν ονειρεύεται να δει τον ΠΑΟΚ
στην ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, γιατί να μη το θέλουν και οι οπαδοί του;
Στέλιος Α. Γρηγοριάδης