Ο Νίκος Λαγαρίας είναι ένας από τους νομικούς που επέλεξε ο ΠΑΟΚ στην υπόθεση της φερόμενης πολυιδιοκτησίας με την Ξάνθη.
Ο Έλληνας νομικός υποστήριξε με επιχειρήματα στην εκδίκαση ότι δεν υπάρχει πολυιδιοκτησία μεταξύ των δύο ομάδων και ζήτησε την απαλλαγή της ΠΑΕ ΠΑΟΚ από την κατηγορία.
Αναλυτικά η αγόρευση του Νίκου Λαγαρία:
Η ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΤΑΞΙΑ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ
Η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία είναι ένα σωματείο του Ελληνικού Αστικού Δικαίου, άμεσο μέλος της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας (UEFA) και έμμεσο μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (FIFA), που επίσης είναι σωματεία του Ελβετικού Αστικού Δικαίου.
Μεταξύ της ΕΠΟ, της UEFA και της FIFA υπάρχει μια σχέση ιδιότυπης ιεραρχίας, υπό την εξής έννοια: Οι «εθνικές» ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες, όπως είναι η ΕΠΟ, μπορούν να θεσπίζουν ελεύθερα τους δικούς τους κανόνες, δεσμεύονται όμως από τα γενικότερα πλαίσια που θέτουν οι κανόνες των υπερεθνικών ποδοσφαιρικών οργανισμών. Αυτό είναι κάτι που επιβάλλεται στην ποδοσφαιρική κοινότητα μέσα από την αρχή της κανονιστικής νομιμότητας, όπως έχει εξειδικευθεί στη νομολογία του CAS. Δηλαδή, οι κανόνες του ιεραρχικά χαμηλότερου επιπέδου, όπως είναι οι κανόνες της ΕΠΟ, μπορούν να συγκεκριμενοποιούν ή να συμπληρώνουν τους κανόνες του ιεραρχικά υψηλότερου επιπέδου, όπως είναι οι κανόνες της UEFA και της FIFA.
Δεν μπορούν όμως να τους τροποποιούν ή να τους αγνοούν.
Δηλαδή το ομοσπονδιακό ποδόσφαιρο, έχει τη δική του εσωτερική δικαιοταξία, τη δική του κανονιστική έννομη τάξη (regulatory legal order), που θεμελιώνεται ακριβώς στα καταστατικά και κανονιστικά κείμενα του ποδοσφαίρου.
Παράλληλα, είναι αυτονόητο ότι οι διάφορες ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες, δεσμεύονται και από το εθνικό δίκαιο του κράτους στο οποίο είναι εγκατεστημένες.
Για τα εσωτερικά τους όμως θέματα, όπως (κυρίως) είναι η άσκηση πειθαρχικού ελέγχου στα μέλη τους, εφαρμόζεται πρωτίστως το κανονιστικό τους δίκαιο και συμπληρωματικά, όπου υπάρχουν κενά, το εκάστοτε εθνικό δίκαιο.
ΕΡΩΤΗΜΑ: ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΕΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΩ
Το άρθρο 5(5) του Δικονομικού Κανονισμού Λειτουργίας Δικαστικών Οργάνων της ΕΠΟ ορίζει ότι «[ο]ι αποφάσεις της Επιτροπής Εφέσεων δύνανται να προσβληθούν στο Διαιτητικό Αθλητικό Δικαστήριο (CAS)στην Λωζάννη της Ελβετίας, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στον δικονομικό Κανονισμό λειτουργίας του»
Το CAS έκρινε, μεταξύ άλλων, στην παρούσα υπόθεση (δείτε την παρ. 91 της απόφασης του) ότι σύμφωνα με το άρθρο R58 του Δικονομικού του Κανονισμού, που είναι ενταγμένο συστηματικά στο κεφάλαιο C με τίτλο«Ειδικές Διατάξεις Εφαρμοστέες στη Διαιτητική Διαδικασία Εφέσεων»),
αλλά και σύμφωνα με το άρθρο 1(5) του Καταστατικού της ΕΠΟ, εφαρμοστέοι, για την ουσία της υπόθεσης,στην παρούσα υπόθεση, είναι πρωτίστως οι διάφοροι κανονισμοί της ΕΠΟ και επικουρικά (συμπληρωματικά) το ελληνικό δίκαιο.
ΕΡΩΤΗΜΑ:
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΑΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ CAS,
ΓΙΑ ΤΑ ΚΥΡΙΑ, ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΗ ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΟΡΙΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ, ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΑ ZHTHMATA,
ME TA ΟΠΟΙΑ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΕ ΤΟ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΝΗΣ;
Ναι, είναι.
Διότι η απόφαση του CAS είναι αυτή που εξαφάνισε την προηγούμενη απόφαση της Επιτροπής σας.
Αν δεν ήταν (δεσμευτική), δεν θα βρισκόμασταν εδώ σήμερα, αφού δεν θα είχε εξαφανιστεί η προηγούμενη απόφαση της Επιτροπής Σας.
Η σχέση της Επιτροπής σας με το CAS, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η σχέση του προηγούμενου, με τον επόμενο βαθμό δικαιοδοσίας.
Θα κόμιζα γλαύκα στην Αθήνα αν έλεγα σε εφέτες της Ελληνικής τακτικής Δικαιοσύνης, ποια είναι η σχέση μεταξύ των δύο δικών, η σχέση μεταξύ των αποφάσεων, του προηγούμενου και του επόμενου βαθμού δικαιοδοσίας.
Και φυσικά, δεν θα παραβίαζα μόνο νομικούς κανόνες, αλλά ίσως και κάποιους της λογικής, αν έλεγα ότι είναι νομικά δυνατό να εφαρμόζεται άλλο ουσιαστικό δίκαιο στον πρώτο, και άλλο στον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας.
Στο υπόμνημά μας αναλύουμε λεπτομερώς, μια προς μια, όλες τις κύριες και παρεμπίπτουσες παραδοχές της ένδικης απόφασης του CAS.
ΕΡΩΤΗΜΑ: ΜΕ ΠΟΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΝΕΠΕΜΨΕ ΤΟ CAS ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΑΣ;
Σύμφωνα με το άρθρο R57 του Δικονομικού του Κανονισμού το CAS έχει τη δικαιοδοσία, είτε να επανεξετάζει τα γεγονότα και τον Νόμο εκδίδοντας μια νέα απόφαση που να αντικαθιστά την εκκαλούμενη, είτε να εξαφανίζει την απόφαση αυτή, παραπέμποντας την υπόθεση στον προηγούμενο βαθμό δικαιοδοσίας (δείτε τις παρ. 187-189 της απόφασης).
Και το CAS, αυτό ακριβώς έκανε εν προκειμένω.
ΕΡΩΤΗΜΑ: ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΚΑΣΕ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ, ΕΝΩ ΜΠΟΡΟΥΣΕ;
Το CAS επέλεξε να αναπέμψει αυτεπαγγέλτως (δηλαδή χωρίς καν να το ζητήσει η ΠΑΕ ΠΑΟΚ), την υπόθεση την Επιτροπή Σας, για να μην χάσει η ΠΑΕ ΠΑΟΚ έναν βαθμό δικαιοδοσίας, καθώς η υπόθεση στην Ελλάδα, δυστυχώς, έχει μείνει αδίκαστη επί της ουσίας μέχρι σήμερα, αφού ΔΥΟ πειθαρχικά όργανα του ποδοσφαίρου θεώρησαν, ΕΣΦΑΛΜΕΝΑ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΕ ΠΑΟΚ, ότι ήταν δεσμευτικό το πόρισμα της ΕΕΑ.
Σημειωτέον ότι το CAS συντάχθηκε απολύτως με αυτό που είπε πριν από λίγους μήνες το Τριμελές Διοικητικό Εφετείο, ότι η ΕΕΑ δεν είναι ανεξάρτητη αρχή, αλλά ένα συλλογικό διοικητικό όργανο, ανεξάρτητο από την ΕΠΟ, που λειτουργεί, δηλαδή, έξω από την αυτορρυθμιστική της λειτουργία.
Δηλαδή, με άλλα λόγια, το CAS ανέπεμψε την υπόθεση στην Επιτροπή σας, για να εκδικάσει πλέον την υπόθεση σε όλο το εύρος της ιστορικής και νομικής της βάσης, δεδομένου ότι, δυστυχώς για τον νομικό πολιτισμό, πρέπει να το επισημάνουμε αυτό, η ΠΑΕ ΠΑΟΚ τιμωρήθηκε χωρίς να γίνει πλήρως σεβαστό το δικαίωμα της να ακουστεί, κατά παράβαση μάλιστα και της αρχής nulla poena sine culpa (δείτε ενδεικτικά τις παραγράφους 184 - 191 της απόφασής του).
ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑ, ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ;
Τώρα πλέον, δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί το πόρισμα της ΕΕΑ ως άμεση βάση για την επιβολή κυρώσεων (δείτε παράγραφο 184 της απόφασης).
Με άλλα λόγια, nulla poena sine culpa (καμία ποινή χωρίς υπαιτιότητα).
Το πόρισμα της ΕΕΑ δεν είναι δεσμευτικό. Η Επιτροπή σας πρέπει να προβεί σε ελεύθερη εκτίμηση της υπόθεσης, όπως αναφέρουν οι πειθαρχικοί κανονισμοί των FIFA, UEFA και ΕΠΟ.
ΕΡΩΤΗΣΗ: ΓΙΑΤΙ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 69 ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ, ΕΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΩ;
Διότι οι κανονισμοί του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, μετά την κατάργηση του άρθρου 30 του Κανονισμού Αγώνων Ποδοσφαίρου το καλοκαίρι του 2019, δεν προβλέπουν ποινή για την παραβίαση της απαγόρευσης της πολυιδιοκτησίας ποδοσφαιρικών ομάδων, ενώ, αντιθέτως, το άρθρο 69 του αθλητικού νόμου, προβλέπει κύρωση μείωσης 5 έως 10 βαθμών από το πρωτάθλημα.
Σύμφωνα με την πάγια νομολογία του CAS, για τη νοηματική συνάρθωση των κανονισμών του ποδοσφαίρου με τις εθνικές νομοθεσίες, οι εθνικές νομοθεσίες, εφαρμόζονται ακριβώς για να συμπληρώνουν τυχόν κενά στους κανονισμούς.
Έτσι ακριβώς έγινε και εν προκειμένω, αυτό ακριβώς επιβεβαιώνει και το CAS με την απόφασή του.
ΕΡΩΤΗΣΗ: ΜΕ ΠΟΙΑ ΜΕΘΟΔΟ ΚΑΙ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΡΜΗΝΕΥΕΤΑΙ Η ΝΟΜΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ «ΠΟΛΥΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ, ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ»;
Το CAS έκρινε ότι το πειθαρχικό παράπτωμα που καλύπτεται από τον αντίστοιχο κανόνα του άρθρου 69 του Ν. 2725/1999, καθώς και η κύρωση που επιβάλλεται για ένα τέτοιο παράπτωμα, μπορούν - αλλά και πρέπει - να προσδιοριστούν ερμηνευτικά (οράτε παρ. 112 της απόφασής του).
Αυτή είναι μια πολύ βασική παραδοχή της απόφασης του CAS.
Έκρινε επίσης ότι η κύρωση του κανόνα αυτού (άρ. 69 παρ. 12 Ν. 2725/1999) πρέπει να επιβάλλεται «ανεξαρτήτως του νομικού χαρακτηρισμού της παράβασης από τις οικείες πειθαρχικές διατάξεις» (δείτε τηνπαρ. 115), δηλαδή ότι ο νομικός χαρακτηρισμός μπορεί, και επιβάλλεται, να γίνει με ερμηνεία εναρμόνισης προς τις οικείες πειθαρχικές διατάξεις του ομοσπονδιακού ποδοσφαίρου.
ΕΡΩΤΗΣΗ: ΤΕΛΙΚΑ, ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΥΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ;
Είναι, αυτό που θέλει το ποδόσφαιρο να είναι. Είναι ο κοινός έλεγχος δύο ή περισσότερων ποδοσφαιρικών ομάδων, de jure ή de facto, δηλαδή με αποφασιστική επιρροή, από έναν κοινό διαχειριστή ή ιδιοκτήτη. Όπως έχει κρίνει και ερμηνεύσει αυθεντικά, πολύ πρόσφατα, το Σώμα Οικονομικού Ελέγχου των Ομάδων της UEFA,η απόφαση του CAS στην υπόθεση CAS 98/200 AEK Athens και SK Slavia Prague κατά UEFA, του1999 (η γνωστή «υπόθεση ENIC»), έχει ιδιαίτερη σημασία.
Σ’ αυτή την απόφαση γίνεται λεπτομερής αναφορά στον τρόπο, με ποιους δηλαδή τρόπους ακριβώς μπορεί να λειτουργήσει μια πολυιδιοκτησία ομάδων, σε βάρος της ακεραιότητας των ποδοσφαιρικών διοργανώσεων.
Η UEFA, με αυθεντική ερμηνεία στην πρόσφατη υπόθεση RED BULL, έχει κρίνει ότι στόχος της απαγόρευσης της πολυιδιοκτησίας στο ποδόσφαιρο είναι η διασφάλιση της ακεραιότητας των διοργανώσεων, όσον αφορά στη «λήψη αποφάσεων των ομάδων».
Επισημαίνει λοιπόν η UEFA, ότι οι αποφάσεις αυτές θα πρέπει υποχρεωτικά να αφορούν σε θέματα τα οποία επηρεάζουν την απόδοση μιας ομάδας σε μία διοργάνωση και όχι απλώς γενικές εταιρικές, εμπορικές, οικονομικές ή άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες οι οποίες δεν επηρεάζουν άμεσα τις αθλητικές επιδόσεις.και ότι το γράμμα της διάταξης που απαγορεύει την πολυιδιοκτησία, θα πρέπει να ερμηνεύεται σε αυτό το πλαίσιο.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΔΩ ΤΕΤΟΙΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ;
Κανένας.
Και μάλιστα, λόγω του συζητητικού συστήματος που εφαρμόζεται στις πειθαρχικές διαδικασίες στο ποδόσφαιρο, σύμφωνα με τη νομολογία του CAS, και λόγω του πέρατος της προδικασίας, δεν θα μπορούσαν πλέον να προταθούν από κανέναν.
Αλλά, φυσικά, δεν υπάρχουν κιόλας.
Κάποιοι μιλούν για σκάνδαλο που νόθευσε το πρωτάθλημα. Κανείς όμως μέχρι σήμερα δεν έχει μιλήσει με αθλητικά στοιχεία, για το πώς ακριβώς και πότε νοθεύτηκε το πρωτάθλημα! Στη σελίδα 37 της καταγγελίας του Ολυμπιακού αναγράφεται ότι οι συναλλαγές, εδώ, με την αγορά του προπονητικού κέντρου της ΠΑΕ Ξάνθης, φαινομενικά δεν εμπίπτουν στο γράμμα της διάταξης που απαγορεύει την πολυιδιοκτησία, αλλά επιφέρουν το απαγορευόμενο από αυτή αποτέλεσμα!
Άρα τι λέει ο Ολυμπιακός:
Ότι δεν υπάρχει, ούτως ή άλλως de jure πολυιδιοκτησία, με βάση το Εμπορικό δίκαιο, όπως είπε και ο καλός συνάδελφος, ο κύριος Κατσάς, αλλά μια φερόμενη de facto, μέσω μιας απροσδιόριστης τελικά αποφασιστικής επιρροής!
Η ΕΕΑ υπέπεσε στο νομικό σφάλμα της παραβίασης κανόνα του ουσιαστικού δικαίου. Εφάρμοσε το άρθρο 69 του Ν. 2725/1999 χωρίς να υπάρχουν οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για την εφαρμογή του.
Και αυτό έγινε με ψευδή ερμηνεία, και κακή εφαρμογή.
Δηλαδή με εσφαλμένη υπαγωγή.
Όλη η καταγγελτική επιχειρηματολογία στην υπόθεση, περιστρέφεται γύρω από το όνομα του κ. Ιωάννη Καλπαζίδη, που έχει μακρινή συγγένεια με τον κ. Σαββίδη, και είναι αυτός που αγόρασε το ξενοδοχείο και το προπονητικό κέντρο στα Πηγάδια της Ξάνθης, δεν αγόρασε την ΠΑΕ Ξάνθη βέβαια ούτε το γήπεδό της, το τονίζουμε αυτό, αγόρασε ένα συγκρότημα ιδανικό για αθλητικό τουρισμό και αγροτουρισμό.
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, ΚΑΤΑΛΗΓΩ ΣΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΝΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΥ
Σύμφωνα με την ορθή ερμηνεία εναρμόνισης, της συμπληρωματικώς εφαρμοστέας διάταξης του άρθρου 69 του Ν. 2725/1999, προς τους πρωτίστως εφαρμοστέους κανόνες του ποδοσφαίρου, πρέπει (ή καλύτερα θα έπρεπε), για την έγκυρη, νόμιμη και βάσιμη κατάγνωση τυχόν πειθαρχικής ενοχής της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, να είχαν ήδη εκτεθεί συγκεκριμένα, σαφή και ορισμένα στοιχεία και περιστατικά, πρωτίστως και κυρίως αθλητικής / ποδοσφαιρικής φύσης, και όχι αμιγώς εμπορικής / επιχειρηματικής, με τα οποία (στοιχεία) μάλιστα, ουδόλως σχετίζεται η ΠΑΕ ΠΑΟΚ.
Αυτά μάλιστα τα στοιχεία, που δεν υπάρχουν, θα έπρεπε να αποδεικνύουν κατά τρόπο δικονομικά έγκυρο και ορθό, με πλήρη σεβασμό στο θεμελιώδες δικαίωμά της ΠΑΕ ΠΑΟΚ σε Δίκαιη Δίκη, ότι για συγκεκριμένους λόγους, αιτιολογημένους νομίμως, πλήρως και επαρκώς, που μπορούν να της αποδοθούν, έχει προσβληθεί η ακεραιότητα του πρωταθλήματος (κάτι που φυσικά αρνείται η ΠΑΕ ΠΑΟΚ, γιατί δεν έχει συμβεί), με αποκλεισμό ή περιορισμό των ίσων ευκαιριών για όλους τους αθλητικούς - και μη - ανταγωνιστές και διασάλευση του απρόβλεπτου των αποτελεσμάτων στο πρωτάθλημα.
Αυτά προκύπτουν αβίαστα από τη νομολογία του CAS και την αυθεντική ερμηνεία της UEFA.
Για τους λόγους αυτούς, ΚΥΡΙΕ ΠΡΟΕΔΡΕ, ζητάμε την απαλλαγή της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, από την αποδιδόμενη σ’ αυτήν πειθαρχική κατηγορία.
Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας.