Είμαι από αυτούς (τους λίγους ή πολλούς δεν το ξέρω) που δεν πιστεύουν στις «παραδόσεις».
Οι επαναλαμβανόμενες πανομοιότυπες ήττες κατά την προσωπική μου άποψη κρύβουν απλά αδυναμίες, οι οποίες για τον οποιοδήποτε λόγο (αφελώς ή ανοήτως) δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψιν, με συνέπεια να καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα.
Ο κάθε αγώνας με το συνηθισμένο δίδυμο αντιπάλων (όπως επί παραδείγματι το χθεσινό του ντέρμπι) έχει μια συγκεκριμένη «δομή», η οποία διαμορφώνεται μέσα από την εξέλιξη του αγωνιστικού 90λεπτου. Στην διαχείριση του οποίου συμβάλουν διαφορετικοί πρωταγωνιστές – τις περισσότερες φορές – με τις συνθήκες να αλλάζουν όπως είναι φυσικό και να παράγουν άλλες προοπτικές.
Έχουμε δηλαδή διαφορετικούς προπονητές, διαφορετικούς παίκτες, διαφορετικούς διαιτητές και ως εκ τούτου δεν είναι κατανοητό να καταλήγουν μονοθεματικά σε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα (καρμπόν), ακόμη και αν υπάρχει και διαφορετικό επίπεδο δυναμικής και ικανοτήτων. Κάτι άλλο συμβαίνει πέρα από τις προλήψεις και τις προκαταλήψεις και αυτό δεν είναι άλλο από την διαπίστωση ότι οι καθ ύλην αρμόδιοι των ομάδων που υφίστανται τη συγκεκριμένη δοκιμασία (επί του προκειμένου ο ΠΑΟΚ), χωρίς να το καταλάβουν παρασύρονται και συμμετέχουν, προφανώς σε μία «ψύχωση».
Το κάθε παιχνίδι (το επαναλαμβάνουμε) έχει ξεχωριστή ταυτότητα. Διαφορετική μήτρα. Σημασία έχει η σωστή διαχείριση του και μόνο. Έκανες λάθη; Θα το πληρώσεις. Πέρα από την όποια ατυχία, εσύ ήσουν έτοιμος; Αντιμετώπισες και διαχειρίστηκες σωστά τις εξελίξεις στη διάρκεια του αγώνα; Αν τα παρακολούθησες όλα αυτά και εφάρμοσες σωστά τους λογικούς ποδοσφαιρικούς κανόνες, να είσαι σίγουρος ότι θα πάρεις αυτό που θέλεις και αυτό που σου αξίζει. Το αποτέλεσμα ποτέ δεν είναι «δεδομένο». Έχασες ή κέρδισες ασφαλώς όχι πριν από τον αγώνα.
Στο σημείο αυτό κι επειδή το «θέμα» που αναπτύσσουμε είναι γενικό βέβαια, αλλά το ξεκινήσαμε με αφορμή τη νέα ήττα με «καρμπόν» του ΠΑΟΚ από τον Άρη, στο τοπικό ντέρμπι, θα θυμίσουμε ότι αυτή η παράδοση ανάμεσα στις δύο ομάδες κάποια στιγμή έσπασε και μάλιστα σε ένα παιχνίδι υψίστης σημασίας και για τους δύο αντιπάλους. Νωπή η ανάμνηση.
Είναι το 2-1 μέσα στο γήπεδο του Άρη. Νίκη με την οποία ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το πιο μάγκικο πρωτάθλημα της ιστορίας του. Πιστεύω πως δεν θα έχετε ξεχάσει όχι μόνο την κρισιμότητα του αγώνα, αλλά και την περιρέουσα πυρακτωμένη ατμόσφαιρα.
Αλήθεια τι λέτε εσείς να συνέβη και έγινε αυτό το θαύμα; Απλά ο Λουτσέσκου και οι παίκτες του μπήκαν προετοιμασμένοι και αποφασισμένοι να πάρουν το τρίβαθμο, που τους χάρισε τον σπουδαίο τίτλο. Αγνόησαν την… παντοδύναμη παράδοση; Μάλλον όχι, δεν την υπολόγισαν καθόλου ή την προσπέρασαν αδιάφορα. Τι έκαναν; Απλά μέτρησαν και ζύγισαν σωστά τη σημασία της αποστολής τους.
Το ίδιο έκαναν και οι προχθεσινοί τους αντίπαλοι. Οι παίκτες του Άρη στα δύο τελευταία τους νικηφόρα παιχνίδια απέναντι σε δύο πανίσχυρες ομάδες, με μια εκ των οποίων είχαν και την πλέον αρνητική παράδοση.
Καιρός είναι ως εκ τούτου εκεί στον ΠΑΟΚ να σκύψουν με σοβαρότητα πάνω σε αυτό το συγκεκριμένο πρόβλημα, με τις επαναλαμβανόμενες «καρμπόν» ήττες τους από συγκεκριμένους αντιπάλους. Αυτές οι ήττες κρύβουν σοβαρές αδυναμίες που πρέπει να αντιμετωπιστούν και να εξαφανιστούν από τη ρίζα τους.
Τέλος, το πιεστικό πρόβλημα των διπλών αγώνων μέσα στην εβδομάδα, απαιτεί την όσο γίνεται προσεκτικότερη διαχείριση του έμψυχου υλικού. Κάποιοι ποιοτικοί και μεγάλης ηλικίας παίκτες δείχνουν πως δεν αντέχουν την όλη δοκιμασία. Οι υποχρεώσεις σε Ελλάδα και σε Ευρώπη πιέζουν αφόρητα και επικίνδυνα.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube