Οι αγωνιστικές δομές του Άρη βρίσκονται από την αρχή της σεζόν σε καθεστώς… σεισμικής δόνησης. Τούτο αποδεικνύεται μέσα από τα γεγονότα. Το χαμόγελο επιτυχίας συγκεκριμένων παικτών όταν ο Σούλης Μαρκόπουλος υπέβαλε την παραίτησή του ή τώρα, με την «κοπάνα» του Μπράουν. Δε νομίζω να έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν. Πρώτον: Να ακουμπάει η διοίκηση στο τραπέζι 10.000 δολάρια για να πληρωθεί ο παίκτης (σ. σ. Αμερικανός) κι αυτός να αρνείται. Δεύτερον. Να φεύγει την παραμονή του αγώνα. Πριν ο Άρης προχωρήσει στην απόκτηση του Αμερικανού, ένας προπονητής (μου) τον είχε χαρακτηρίσει «αναχωρητή», υπό την έννοια ότι δεν συνηθίζει να μένει καιρό σ’ έναν τόπο γι’ αυτό εξάλλου πάει στράφι το πλουσιότατο ταλέντο του. Αυτός το ήξερε, αυτοί που τον επέλεξαν, μάλλον όχι.
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο. Έφυγε μόνο λόγω αυτής της συνήθειάς του; Οι πληροφορίες της στήλης λένε ότι ο (σαφέστατα απαράδεκτος) Αμερικανός δεν επικαλέστηκε οικογενειακούς λόγους, όπως σημείωσε η ΚΑΕ, ούτε οικονομικούς. Μίλησε για κακές σχέσεις με συγκεκριμένους συμπαίκτες του. Κι αυτό στοιχειοθετεί σεισμική δόνηση. Πολλώ δε μάλλον όταν συμβαίνει εδώ και πολλές εβδομάδες. Εδώ βρίσκεται η ευθύνη της διοίκησης και του Σάββα Καμπερίδη. Σε μια ομάδα, δεν μπορούν όλοι να είναι κολλητοί, πρέπει όμως ο ένας να αντέχει τη… μυρωδιά του άλλου για να συνεργαστούν. Στον φετινό Άρη υπάρχουν περιστατικά που δείχνουν ότι κάποιοι έχουν μπερδέψει τον ρόλο τους και κανείς δεν τους έκοψε τον βήχα. Γιατί; Ξεκάθαρα λόγω της αδυναμίας πραγματοποίησης μεταγραφών.
Ο Σάββας Καμπερίδης έδειξε αναποφάσιστος για το τι θα κάνει εάν κι εφόσον ο Μπράουν επιστρέψει. Υπάρχει δίλημμα και είναι μεγάλο. Δεν μπορεί ο καθένας να φεύγει όποτε του καπνίσει. Από την άλλη, ίσως ήρθε ο καιρός να γίνει αυτό που δεν έγινε από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Ο καθένας στον ρόλο του. Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι (αν γίνει δεκτός ο Μπράουν) αυτό συνιστά καταπάτηση των αρχών μιας ομάδας, το ίδιο όμως δεν συνέβη τους προηγούμενους μήνες; Μην κοροϊδευόμαστε. Προφανώς οι ισορροπίες είναι διαταραγμένες, κάποια στιγμή όμως στον Άρη θα πρέπει να αποφασίζει η διοίκηση και ο προπονητής. Αν καταλαβαινόμαστε…