Η 38η επίθεση εναντίον Ελληνα διαιτητή την τελευταία δωδεκαετία, απλώς καταγράφηκε. Στο ποδόσφαιρο δεν κουνιέται φύλλο! Σε καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν υπάρχει τέτοια συχνότητα στο φαινόμενο. Πολύ περισσότερο δεν αντιμετωπίστηκε περιστατικό παρόμοιο με την απόπειρα ανθρωποκτονίας εναντίον του Θανάση Τζήλου, η οποία παραμένει ατιμώρητη.
Θα περίμενε κανείς οβιδιακές αντιδράσεις από την πλευρά της πολιτείας και των θεσμικών ποδοσφαιρικών φορέων. Αντιθέτως, κάτι ψέλλισε η ΚΕΔ, κάτι πήγε να πει η Ενωση Διαιτητών, κάπως καταδίκασαν δυο-τρεις Ενώσεις και μετά από αυτά το απόλυτο τίποτα… Ούτε καν μια στάση εργασίας των διαιτητών για την τιμή των όπλων. Οι Ελληνες ρέφερι έχουν ξεχάσει τη λέξη αποχή εδώ και τριάντα χρόνια.
Κάποια στιγμή που πήγαν να κινητοποιηθούν, τους μάλωσαν οι παράγοντες κι έβαλαν την ουρά κάτω απ' τα σκέλια. Φτάσαμε εδώ γιατί η ελληνική διαιτησία έχει παραδώσει τα όπλα. Στην ουσία οι σύνδεσμοι δεν λειτουργούν, οι Ενώσεις έχουν πάρει το πάνω χέρι και οι διαιτητές λογοδοτούν στους παράγοντες αντί να συμβαίνει το αντίθετο.
Ο Πειθαρχικός Κώδικας δεν τους προστατεύει, οι δυσμενείς κρίσεις για τη διαιτησία μένουν χωρίς κυρώσεις και ο δρόμος τραβάει την ανηφόρα. Η λύση βρίσκεται στα χέρια των ίδιων των διαιτητών, αλλά δυστυχώς κάνουν πως δεν την βλέπουν. Μόνο με ανεξαρτητοποίηση και δυναμική εκπροσώπηση στην ΕΠΟ μπορεί να λειτουργήσει ένας μηχανισμός κινητοποίησης ώστε να εξαλειφθούν τα εκφυλιστικά συμπτώματα που ασφαλώς έχουν και κοινωνικά χαρακτηριστικά.
Η διαιτησία είναι η μόνη που δεν εκπροσωπείται στην Εθνική Ομοσπονδία, παρότι ήδη στεγάζονται εκεί οι ποδοσφαιριστές, οι προπονητές, οι γυναίκες, το ποδόσφαιρο άμμου, ακόμα και το ποδόσφαιρο σάλας. Παρότι η ολιστική μελέτη της FIFA και της UEFA υποδεικνύουν άμεση εκπροσώπηση των διαιτητών στην ΕΠΟ.
Η ρίζα του προβλήματος δεν βρίσκεται στους παράγοντες. Είναι καταχωνιασμένη στους διαιτητές! Μικροσυντεχνίες με διαρκείς αντιπαραθέσεις, εξυπηρετώντας προσωπικά συμφέροντα, ουσιαστικά στέλνουν τη διαιτησία στο πυρ το εξώτερον. Γιατί όσο η θεσμική παρουσία των διαιτητών είναι στο περιθώριο, άλλο τόσο θα βλέπουμε βόμβες, γκαζάκια και λευκά Polo. Οι ίδιοι οι διαιτητές αρνούνται να βοηθήσουν τους εαυτούς τους. Θυμίζουν τη σιωπή των αμνών.