«Χτυπάει» κόκκινο το ενδιαφέρον των φίλων του Αρη για συμπαράσταση της ομάδας τους, προκειμένου να γυρίσει με την κούπα από τον Βόλο. Και ζουν το δικό τους μαρτύριο, λόγω της απουσίας τους από τις εξέδρες του «Πανθεσσαλικού». Εκεί όπου θα έπρεπε να είναι η θέση τους, όπως και των φίλων του Παναθηναϊκού, το βράδυ του Σαββάτου. Ενας αγώνας αποκτάει ξεχωριστό χρώμα αν στις κερκίδες υπάρχουν φίλαθλοι και των δύο ομάδων. Πολύ περισσότερο στον αγώνα της μίας βραδιάς, στην κορυφαία εκδήλωση της χρονιάς, που είναι ο Τελικός του Κυπέλλου.
Δυστυχώς όμως οι φίλοι του Αρη και του ΠΑΟ, θα πρέπει να αναζητήσουν άλλους τρόπους συμπαράστασης της ομάδας τους, στη μητέρα των μαχών, γιατί οι θεσμικοί παράγοντες αδυνατούν να διοργανώσουν έναν Τελικό με τις συνθήκες που διοργανώνεται σ’ όλη την Ευρώπη.
Κι όσο πλησιάζουμε στον Τελικό, τόσο μεγαλώνει η αίσθηση ότι κάποιοι δεν ήθελαν κόσμο στο γήπεδο. Το δήλωσε ο Θόδωρος Καρυπίδης, το επανέλαβε ο Τάκης Μπαλτάκος και εσχάτως ο Αχιλλέας Μπέος. Δεν ξέρω αν αυτοί είναι περισσότεροι του ενός, αλλά όλες οι τοποθετήσεις «δείχνουν» πρώτα τον Παναθηναϊκό. Μπορεί να μην ήθελε και η αστυνομία, προκειμένου να έχει το κεφάλι της ήσυχο, αλλά εκείνο που μετράει είναι το τελικό αποτέλεσμα. Ποιος είναι ο ηττημένος της εξέλιξης; Οι φίλαθλοι των δύο ομάδων. Και επειδή οι φίλαθλοι τελευταίοι καταθέτουν τα όπλα τους, χθες αυτοί του Αρη, «έβγαλαν τα λαρύγγια» τους κατά τη διάρκεια της ανοιχτής προπόνησης του έγινε στο «Κλ. Βικελίδης» σε μία προσπάθεια να ενθαρρύνουν τους ποδοσφαιριστές. Κίνηση δεύτερη: Αποφάσισαν να συνοδεύσουν την ομάδα από το «Κλ. Βικελίδης» , ως κατευόδιο, κατά την αναχώρηση της σήμερα για τον Βόλο, κίνηση στην οποία έβαλε «φρένο» η Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης, με απόφαση της, για λόγους Τάξης.
Η δίψα του κόσμου για να ζήσει ένα Τελικό είναι δεδομένη. Αλλα και η ανικανότητα των θεσμικών παραγόντων να βρουν λύσεις, επίσης. Να συμφωνήσω ότι υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο το οποίο επιβάλει την τήρηση κάποιων μέτρων. Η ανάγκη όμως της ύπαρξης κόσμου, για περισσότερους από έναν λόγους, γιατί «πετιέται» χωρίς σκέψη στα… σκουπίδια.
Την ίδια ώρα οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Λίγες ημέρες αργότερα θα διεξαχθεί στην Αθήνα το Τελικός του Conference League με παρουσία ελληνικής ομάδας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Κανείς δεν τόλμησε όμως, έστω να ψιθυρίσει, τη διαδικασία αλλαγής έδρας. Το αντίθετο. Έναν μήνα νωρίτερα συσκέφτονται για την ομάδα ομαλή διεξαγωγή του αγώνα. Αναφέρει το ρεπορτάζ: «Τα μέτρα που αποφασίστηκαν είναι πρωτοφανή για ποδοσφαιρικό αγώνα, με μεγάλη κινητοποίηση δυνάμεων. Σύμφωνα με πληροφορίες από αστυνομικές πηγές θα υπάρχουν τουλάχιστον 5 ζώνες ελέγχου, που θα ξεκινούν σε μεγάλη ακτίνα γύρω από το γήπεδο της Ν. Φιλαδέλφειας, όπου από την πρώτη κιόλας ζώνη θα ελέγχονται και θα σκανάρονται τα εισιτήρια.
Μάλιστα στην τελευταία ζώνη ελέγχου, περί τα 70 μέτρα από το γήπεδο, θα κατασκευαστεί από ιδιωτική εταιρεία μεταλλικός φράκτης περιμετρικά του γηπέδου, όπου θα γίνεται ο τελικός έλεγχος».
Αρα το πρόβλημα δεν είναι το μέγεθος των κινδύνων, αλλά η διάθεση να τους διαχειριστείς. Και εκεί που δεν έχεις άλλη επιλογή, κάθεσαι και βρίσκεις λύσεις. Στην άλλη περίπτωση παίρνεις μέρος σ’ ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, γιατί στο τέλος της ημέρες, προφανώς αυτό νοιάζει περισσότερο τους θεσμικούς παράγοντες: Σε ποιόν θα μείνει ο μουτζούρης την αποτυχίας να διεξαχθεί ένας Τελικός με την παρουσία κόσμου. Δυστυχώς.