Η ακεραιότητα, η εντιμότητα, η υπευθυνότητα, είναι τα βασικότερα από τα στοιχεία που περιμένει ο πολίτης να διαθέτουν οι πολιτικοί που τον εκπροσωπούν.
Ο πολίτης περιμένει από τους πολιτικούς να είναι το ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ. Θετικό παράδειγμα, πρότυπο, με το λόγο και τα έργα τους να παρακινούν και να οδηγούν τους πολίτες προς την σωστή κατεύθυνση.
Έβλεπα χθες τις φωτογραφίες που ανήρτησε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Παύλος Πολάκης, για να γνωστοποιήσει την συμμετοχή του σε ένα γλέντι στην Κρήτη, σε φιλικό του σπίτι, όταν είναι γνωστό πως η Ελλάδα βρίσκεται σε καραντίνα λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού και οι συναθροίσεις απαγορεύονται.
Μεγαλύτερη ανευθυνότητα δεν θα μπορούσε να περιμένει κάποιος από έναν Έλληνα βουλευτή. Και ανεύθυνος και προκλητικός. Διότι δεν είναι μόνο ότι γράφει στα παλιά του τα παπούτσια τα περιοριστικά μέτρα, δεν είναι ότι δεν λαμβάνει υπόψη το νόμο που πριν από οποιονδήποτε άλλον αυτός, ως εκπρόσωπος του Ελληνικού Κοινοβουλίου, όφειλε να σέβεται, δημοσιοποιεί κιόλας την πράξη του.
Δηλαδή, δεν αρκείται στο ότι παρανομεί, όπως και πολλοί άλλοι Έλληνες, ενδεχομένως, κάνουν αυτή την περίοδο σε αυτό το επίπεδο -να μαζευτούν, δηλαδή, σε ένα σπίτι αν και δεν επιτρέπεται- αλλά το... φωνάζει, το διαφημίζει, με προφανής στόχο να εντυπωσιάσει δια του αρνητικού του παραδείγματος.
Δεν τον ενδιαφέρει ότι η χώρα περνάει μια δραματική περίοδο. Ενδιαφέρεται μόνο για να αποκομίσει πρόσκαιρα επικοινωνιακά οφέλη, να απευθυνθεί σε ένα σκληροπυρηνικό, φανατισμένο κοινό, που θα... ενθουσιαστεί από αυτή την συμπεριφορά.
Σε μια χώρα που χάνει κάθε μέρα 30, 35, 40 ανθρώπους, που η πανδημία την σφυροκοπά ανελέητα, που τα νοσοκομεία της είναι λίγο πριν κρασάρουν, που η οικονομία της καταρρέει, ένας βουλευτής, πρώην υπουργός Υγείας, γιατρός στο επάγγελμα, αντί να βρει έναν τρόπο για να προτρέψει τους πολίτες να τηρούν τα μέτρα, κάνει ακριβώς το αντίθετο: στέλνει, με τις φωτογραφίες που ανεβάζει, μήνυμα ανυπακοής, απείθειας, απειθαρχίας.
Εδώ δεν μιλάμε για επιπολαιότητα, δεν μιλάμε για ανευθυνότητα, μιλάμε για ακραίως επικίνδυνη πολιτική συμπεριφορά.
Αν ζούσαμε σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, ο ίδιος ο πολιτικός του χώρος, πριν από οποιονδήποτε άλλο, θα τον είχε αποκηρύξει αυτό τον βουλευτή, θα τον είχε αποδοκιμάσει με τέτοιο τρόπο που να τον υποχρεώσει άμεσα να ανακαλέσει και να ζητήσει δημόσια συγνώμη για την απαράδεκτη ενέργειά του.
Αντ αυτού, ο αρχηγός του κόμματός του παραδέχτηκε μεν ότι ήταν “μια αρνητική εικόνα” αυτή του βουλευτή του, όμως, έσπευσε να το ισορροπήσει με το ότι “είχε κάνει τεστ και ήταν αρνητικός”...