Μπήκαμε χθες στον μήνα του τελικού του Κυπέλλου, τον οποίο περιμένει πώς και πώς ο Αρης και ο κόσμος του. Εχει στηρίξει όλος ο οργανισμός, πολλά πάνω στην κατάκτηση του τίτλου, μετά από 54 χρόνια. Ονειρα και προσδοκίες για τις επόμενες χρονιές.
Μοιάζει με το νερό που ξεδιψάει τον καμηλιέρη μέσα στην έρημο, η κατάκτηση του Κυπέλλου. Η μεγαλύτερη ανάσα για μία ομάδα η οποία παρέμεινε ανάμεσα στο κλαμπ των ισχυρών του Πρωταθλήματος. Που κάνει αισθητή την παρουσία της, παρότι δεν είχε καλή σχέση με την κατάκτηση τίτλων. Παρότι υπολείπεται σε μπάτζετ και οργανωτική δομή. Είναι ισχυρό όμως το brand του Αρη και υποστηρίζεται με φανατισμό και πίστη από τον κόσμο της ομάδας, που κάθε χρόνο κάνει την ανάγκη φιλότιμο και στέκεται δίπλα της.
Αυτός ο κόσμος είναι που ζει και αναπνέει για τον αγώνα της 25 Μαΐου. Παρότι δεν θα είναι παρών σ’ αυτόν το μεγάλο αγώνα για να βοηθήσει την ομάδα του. Καθώς αναμένεται να μπει απαγορευτικό με απόφαση της Αστυνομίας και της ΔΕΑΒ. Η ΕΠΟ δεν εμπλέκεται στον τρόπο διεξαγωγής του τελικού, παρά μόνο στον ορισμό της έδρας, σύμφωνα με την προκήρυξη.
Η αντίστροφη μέτρηση λοιπόν για τον τελικό έχει αρχίσει. Ο Αρης βρίσκεται σε εξαιρετική ψυχολογία μετά τη νίκη επί του Παναθηναϊκού στη «Λ. Αλεξάνδρας», ενώ ο αντίπαλος του επιχειρεί να μαζέψει τα κομμάτια του. Εχει όμως τον χρόνο τις επόμενες 25 ημέρες να το καταφέρει, οπότε αυτό δεν μπαίνει στο τραπέζι της συζήτησης.
Αντιθέτως έχει αξία να δούμε τι είναι αυτό που δίνει στον Αρη υπεροχή και ποιο είναι το αδύναμο σημείο του. Επειδή τα πλεί οφ είναι η συνέχεια της κανονικής περιόδου, λογικό είναι να αποτελούν οι αγώνες του το αποτύπωμα ή τη συνέχεια, αν προτιμάτε της κανονικής περιόδου.
Ο Αρης έδειξε στην κανονική περίοδο ότι η καλή μεσοαμυντική του λειτουργία είναι αυτή η οποία του δίνει και τις επιτυχίες. Κι αυτή η λειτουργία είναι καλύτερη όταν ο Αρης προηγείται στο σκορ. Όπως έγινε την περασμένη Κυριακή με τον Παναθηναϊκό. Φαντάζομαι γιατί οι «κίτρινοι» αποκτούν αυτοπεποίθηση, ο Αρης κερδίζει όταν προηγείται και χάνει όταν βρίσκεται πίσω στο σκορ. Ακόμη και σε αγώνες που καταφέρνει να ισοφαρίσει. Μία φορά μόνο το κατάφερε στο Πρωτάθλημα, στον τελευταίο αγώνα με την ΑΕΚ. Ο Αρης όμως έχει ανισόρροπη συμπεριφορά, μεταξύ άμυνας και επίθεσης, σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες του big5, προφανώς γιατί δεν έχει πλουραλισμό στο σκοράρισμα.
Στα πλέι οφ, στους οκτώ δηλαδή αγώνες, ανασταλτικά ο Αρης δεν απέχει πολύ απ’ τις ομάδες που προηγούνται στη βαθμολογία. Ο Ολυμπιακός και ΑΕΚ έχουν τις καλύτερες άμυνες με οκτώ γκολ παθητικό, ο Παναθηναϊκός 10 ενώ Αρης και ΠΑΟΚ έχουν από έντεκα. Η διαφορά είναι στην παραγωγική διαδικασία. Ο Αρης έχει σχεδόν τα μισά γκολ, συνολικά επτά, σε σχέση με τα 13 του ΠΑΟΚ, τα 16 της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού και τα 17 του Παναθηναϊκού. Με τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό να έχουν από έναν αγώνα λιγότερο.
Αρα αναλύοντας τους αριθμούς, ο Μάντζιος μπορεί να βγάλει πολύτιμα συμπεράσματα, τα οποία ίσως να αποτελέσουν και τον οδηγό για τον τελικό. Τον αγώνα που θα το επαναλάβω για μία ακόμη φορά πολλά θα κρίνει η ψυχολογική προετοιμασία της ομάδας.