Στο ποδόσφαιρο - κι ουχί μόνον – οι ήττες δε συγχωρούνται. Αφήνουν κενά που δεν καλύπτονται. Είναι λάθη που δεν διορθώνονται. Προκαλούν απώλειες που δεν αναπληρώνονται. Αφήνουν σημάδια που δεν σβήνονται...
Οι ήττες στο ποδόσφαιρο είναι παθήματα. Κι εάν δε γίνουν μαθήματα, οδηγούν σε ναυάγια! Ο ΠΑΟΚ έχει νιώσει στο πετσί του – και πέρυσι και προπέρυσι – το κόστος ηττών οι οποίες πέρασαν και δεν τον άγγιξαν. Καρφί δεν του κάηκε. Βρήκε μπροστά του τα …απόνερα τους. Βυθίσθηκε αύτανδρος σε αυτά. Πετώντας στα σκουπίδια του Ιβάν Σαββίδη της λεφτά!
Εάν λοιπόν, κι εφ’ όσον η ήττα στο Ηράκλειο… Το πάθημα του εφετινού – μη κανονικού εισέτι – ΠΑΟΚ δεν πρέπει να συγχωρεθεί. Δεν πρέπει να καλυφθεί. Είναι λάθος προπονητών και παικτών το οποίο δεν διορθώνεται. Είναι απώλεια η οποία δεν αναπληρώνεται.
Ως τέτοια οφείλουν προπονητές και παίκτες του να διαχειρισθούν την ήττα στο Ηράκλειο. Ως απολύτως υπόλογοι κι υπεύθυνοι γαρ. Φυσικά, οι ήττες είναι μέσα στη ζωή. Αλίμονο. Ο τρόπος τους δεν είναι. Κόντρα στον ΟΦΗ ο τρόπος της ήττας «χάλασε» τον κόσμο του ΠΑΟΚ.
Μεταξύ μας πάντως, μπορεί η ομάδα του ΠΑΟΚ να προσγειώθηκε ανώμαλα αλλά ο κόσμος του όχι. Μία ανησυχία την είχε! Δεν την έκρυβε. Ο ΠΑΟΚ – βλέπετε - δεν είχε καταστεί κανονικός με την εντυπωσιακή του πορεία μέχρι του Ομίλους του Κόνφερενς Λιγκ. Ναι μεν, είχε πτήσεις εξαιρετικές. Είχε και κενά σε αυτές. Με λίγα λόγια; Δεν είχε πείσει για την επαναφορά του σε κανονικότητα. Η εμπιστοσύνη του κόσμου στην ομάδα είχε φθάσει στα ουράνια. Στη γη όμως, δεν πατούσε στέρεα.
Δεν ήρθε κι η καταστροφή βέβαια, με την ήττα. Προς Θεού, δηλαδή. Μία κακοκαιρία είναι – ελπίζει ο κόσμος του –σε μία περίοδο αίθριου καιρού. Αρκεί αυτή να μην έχει συνέχεια.
Προς τούτο… Ήτοι, στη μη συνέχεια της… κακοκαιρίας οδηγούν οι προοπτικές αξιοποίησης των μεταγραφικών ενισχύσεων. Η διακοπή θα δώσει πολύτιμο χρόνο για το μπόλιασμα τους. Το… ζουμί τους χρειάζεται ο ΠΑΟΚ, για να ενισχυθεί. Οι περυσινοί παίκτες ξεζουμίσθηκαν. Κατέθεσαν και την τελευταία σταγόνα… ζουμιού της για την πρόκριση στους Ομίλους του Κόνφερενς Λιγκ. Δεν έχουν άλλες. Είναι λοιπόν, η ώρα για την αξιοποίηση των μεταγραφικών ενισχύσεων..
Με εξαίρεση τον Ραχμάν Μπάμπα, ο οποίος έκανε μερικά (όχι όλα, έτσι;) καλά παιγνίδια , οι άλλοι… Γουίλιαμ Ενκόνγκ, Μπουάνα Σαμάτα, Μαγκομέντ Οζντόεφ αναζητούνται ακόμη. Ο Μάρκος Αντόνιο δεν έχει υπάρξει καν σε αποστολή. Κι ο Σουαλιό Μεϊτέ που έχει υπάρξει, ήταν σα μην έχει υπάρξει.
Εδώ βέβαια, καταθέτουμε την απόλυτη βεβαιότητα, πως με την παρουσία τού Κιρίλ Ντεσπότοφ – αυτού που μπορεί, να εξελιχθεί σε… Δεσπότη της Τούμπας – θα αλλάξουν άρδην τα δεδομένα του ΠΑΟΚ.
Με άλλα λόγια; Η ήττα στο Ηράκλειο δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Όταν οι περυσινοί πρωταγωνιστές ενός …κολασμένου καλοκαιριού πέρυσι εξελίσσονται σε πρωταγωνιστές ενός… παραδεισένιου εφέτος, δεν είναι παράλογο να έχουν «αδειάσει»! Τούτο ακριβώς συνέβη κόντρα στον ΟΦΗ. Καθώς μάλιστα, δεν έδωσαν στάλα ενέργειας οι νέοι (σε χρόνο παρουσίας στον ΠΑΟΚ) στους…ξεζουμισμένους παλιούς και καθώς με μία φάση ο ΟΦΗ στο Β΄ ημίχρονο έκανε ένα γκολ, η ήττα ήταν λογικό αποτέλεσμα.
Αρκεί η λογική της, να μην επαναληφθεί. Το δις εξαμαρτείν θα οδηγήσει σε άλλα ανησυχητικά κι σφόδρα αρνητικά συμπεράσματα…
Α, και που είστε; Ο …ψίθυρος περί – για πολλούς και διαφόρους λόγους - «δεν πειράζει» βλάπτει σοβαρά την υγεία του ΠΑΟΚ!
ΥΓ 1 : Στις Δημοτικές εκλογές εμφανίσθηκαν εξαφανισμένοι. Παριστάνουν τους σωτήρες δίχως να έχουν σώσει μήτε καν τους εαυτούς στο παρελθόν. Προβάλλονται ως αυτόφωτοι ενώ μια ζωή είναι ετερόφωτοι!
ΥΓ 2 : Έκρηξη αξιοπρέπειας η απόσυρση του Γιώργου Ορφανού από τις Δημοτικές εκλογές. Μοναχικός, έντιμος καβαλάρης. Με μια ζωή λεβέντικη στην πολιτική. Μνημείο ήθους. Αδικήθηκε. Δεν αδίκησε. Όταν μιλούσε, δεν τον άκουγαν. Και τώρα αναπολούν τα λόγια του. Αργά…
ΥΓ 3 : Παρεμπιπτόντως, ο αδελφός του Γιώργου, ο Κώστας Ορφανός, μία ακόμη προσωπικότητα μνημειώδους αξιοπρέπειας, τιμά αποδημήσαντες συμπαίκτες του – οι οποίοι δεν τιμώνται από ΠΑΟΚ και Σύνδεσμο Βετεράνων - με εντυπωσιακή διακριτικότητα!