Δεν μπορούσε ο ΠΑΟΚ να φύγει νικητής από το Σπλιτ. Δεν “το είχε”. Ηταν “λίγος” επιθετικά. Πήρε, λοιπόν, αυτό που μπορούσε. Λίγο με την τύχη, λίγο με την ανικανότητα των επιθετικών της Χάιντουκ, πλιν Λιβάγια, λίγο και με τη μεγάλη προσοχή που έδειξε στην άμυνά του, εξασφάλισε αυτό το 0-0, που, θεωρητικά τουλάχιστον, αυξάνει τις ελπίδες του για την πρόκριση με μία νίκη στο δεύτερο παιχνίδι, στην Τούμπα.
Μετά από αυτή την ισοπαλία είναι το λογικό φαβορί. Μόνο που για να έρθει η νίκη στη ρεβάνς και να στείλει τον ΠΑΟΚ στα πλέι οφ του Κόνφερενς Λιγκ πρέπει να παρουσιάσει ένα πολύ καλύτερο αγωνιστικό πρόσωπο. Και όχι μόνο μεσοεπιθετικά, αλλά και στην αμυντική λειτουργία του, η οποία και χθες, παρά το μηδέν παθητικό, είχε τα “θέματά” της.
Η Χάιντουκ θα μπορούσε να σκοράρει στο πρώτο ημίχρονο αν το δεξί κάθετο δοκάρι δεν προστάτευε τον Κοτάρσκι, αν ο Λιβάγια δεν αστοχούσε δύο φορές κι αν, ουσιαστικά, δεν ήταν... μόνος του στην επίθεση της ομάδας του.
Ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να σκοράρει αν ο Τσιγγάρας... ήξερε να σουτάρει, αν ο Νάρει δεν ήταν τόσο κακός στις σέντρες και τις πάσες του κι αν οι υπόλοιποι επιθετικοί… καταλάβαιναν τις έξυπνες πάσες του Κωνσταντέλια, που είχε αρκετές ωραίες ενέργειες.
Το δυστύχημα για τον ΠΑΟΚ ήταν ότι δημιουργικά δεν κατάφεραν να προσφέρουν τίποτε ο Τσιγγάρας και ο Φιλίπε Σοάρες. Ο Ζίβκοβιτς είχε μπλοκαριστεί καλά, όπως και ο Μπράντον, οπότε όλα στην επίθεση έγιναν από τον Ντέλια και τον Νάρει, μόνο που ο Νάρει, παρά τη διάθεση και την κινητικότητά του, τα χαλούσε όλα στην τελική ενέργεια. Δεν βοήθησαν επίσης οι πλάγιοι μπακ, Κεντζιόρα και Μπάμπα. Ειδικά ο Κεντζιόρα ήταν σαφές ότι κάθε φορά που έπαιρνε την μπάλα η πρώτη σκέψη του ήταν να να τη γυρίσει είτε στον Εκόνγκ, είτε στον Κοτάρκσι.
Η άμυνα βγήκε αλώβητη, αλλά βρέθηκε πάλι σε κάποιες στιγμές ανοργάνωτη και σε κατάσταση σύγχυσης. Γι’ αυτό, πάντως, ευθύνονταν και τα “πουλήματα” της μπάλας που έδιναν στους Κροάτες τη δυνατότητα να επιχειρήσουν επιπλέον επιθέσεις.
Παρόμοια ήταν η εικόνα και στο δεύτερο ημίχρονο, σε όλη τη διάρκεια του οποίου ο ΠΑΟΚ είχε να παρουσιάσει επιθετικά ένα άστοχο σουτ του Μπράντον και τίποτε άλλο. Αφού γλίτωσε από την γκάφα του Εκόνγκ χάρη στη “χαζή” κεφαλιά του Μλακάρ στην αγκαλιά του Κοτάρσκι και μια κοντινή κεφαλιά του Λιβάγια που έστειλε την μπάλα άουτ, έδειξε να αρκείται στο 0-0, αφού παρέμεινε ασύνδετος και ακίνδυνος επιθετικά, μολονότι ο Λουτσέσκου πέρασε για το τελευταίο ημίωρο τον Τάισον και τον Σαμάτα αντί του Νάρει και του Μπράντον. Οσο για τη Χάιντουκ, αφού δημιούργησε δύο επικίνδυνες καταστάσεις που τις “έσβησε” ο Εκόνγκ, έγινε κι εκείνη εντελώς ακίνδυνη μέχρι το φινάλε, καθώς ο Λιβάγια κουράστηκε και δεν υπήρχε κανείς άλλος για να απειλήσει την εστία του ΠΑΟΚ.
Στο ρεζουμέ, ο ΠΑΟΚ δεν ικανοποίησε προφανώς με την εμφάνισή του, πήρε όμως το θετικό αποτέλεσμα και σαφώς έχει τον πρώτο λόγο στη ρεβάνς της Τούμπας. Αν αποφύγει τα λάθη σαν το χθεσινό του Εκόνγκ, αν γίνει γενικά πιο σταθερός στην άμυνα, αν περιορίσει τον Λιβάγια και, φυσικά, αν βρει τρόπο να δημιουργήσει ευκαιρίες και να σκοράρει η πρόκριση θα είναι δική του. Ενθουσιώδης ομάδα η Χάιντουκ, με παίκτες ταχείς, αλλά μέχρι εκεί. Το ταβάνι των δυνατοτήτων της είναι σαφώς πιο χαμηλό από το ταβάνι των δυνατοτήτων ενός κανονικού, καλού ΠΑΟΚ.