Αγαπητή
Μetrosport
Ο ΠΑΟΚ έκανε το
αυτονόητο στον Βόλο. Πήρε άνετα τη νίκη
και τώρα έρχεται αντιμέτωπος με τα δύο
ζητούμενα. Τα ματς με τον Ολυμπιακό και
την ΑΕΚ, που θα κρίνουν αν τερματίσει
έστω τρίτος στο Πρωτάθλημα και αν θα
προσθέσει ένα ακόμη τρόπαιο στη συλλογή
του.
Aπό το πρώτο δευτερόλεπτο του χθεσινού αγώνα ο ΠΑΟΚ έγινε κυρίαρχος. Εκλεισε τον Βόλο στα καρέ του, τον πίεσε, τον σφυροκόπησε, δημιούργησε αλλά και έχασε τη μία ευκαιρία μετά την άλλη, είχε δοκάρι στην ωραία κεφαλιά του Τόμας και σκόραρε μόνο μία φορά με το συρτό διαγώνιο σουτ του Ζίβκοβιτς.
Το 0-1 ήταν φτωχότατος
απολογισμός με δεδομένη τη συντριπτική
υπεροχή του και ενώ τα συμπεράσματα για
τη γενικότερη εμφάνιση της ομάδας ήταν
εξαιρετικά, αυτόματα προέκυπτε και το
συμπέρασμα που έλεγε ότι ο ΠΑΟΚ αδικεί
τον εαυτό του αν χρειάζεται καμιά δεκαριά
καλές ευκαιρίες για να πετύχει ένα γκολ.
Οπως θα τον αδικεί πάντα τον δικό του
εαυτό ο Κωνσταντέλιας αν δεν βελτιωθεί
στα τελειώματα. Με τόσα και τέτοια
προσόντα, το να μην μπορεί να σκοράρει
υπό καλές προϋποθέσεις, είναι ένα
μειονέκτημα που μπορεί να αποτελέσει
τροχοπέδη στην καριέρα του.
Σε κάθε περίπτωση,
το ζητούμενο για τον ΠΑΟΚ ήταν να
“καθαρίσει” το παιχνίδι το συντομότερο
δυνατό στο δεύτερο ημίχρονο. Αλλωστε η
δουλειά έγινε ακόμη πιο εύκολη, καθώς
“φρόντισε” γι' αυτό με την αποβολή του
ο Πιρές στην εκπνοή του πρώτου 45λεπτου,
όταν έπεσε με τις σκάρες πάνω στον
Ζίβκοβιτς.
Πράγματι, με ένα
ακόμη ωραίο γκολ από τον Τόμας, μετά από
θαυμάσια ενέργεια του Σβαμπ, ο ΠΑΟΚ
“κλείδωσε” εγκαίρως τη νίκη, θα μπορούσε
να πετύχει και τρίτο γκολ αν το οριζόντιο
δοκάρι δεν απέκρουε το δυνατό σουτ του
Φιλίπε Σοάρες, δημιούργησε κι άλλες
ευκαιρίες έως τη λήξη, αλλά η αλήθεια
είναι ότι μετά το 0-2 δεν φόρτσαρε
ιδιαίτερα, μολονότι δεν έπαψε ούτε για
ένα δευτερόλεπτο να διατηρεί τον απόλυτο
έλεγχο του αγώνα.
Και τώρα, έμειναν
οι δύο τελικοί. Με τον Ολυμπιακό για την
τρίτη θέση και το Γιουρόπα Λιγκ και με
την ΑΕΚ για το Κύπελλο. Ολη η σεζόν σε
δύο αγώνες. Αυτοί θα κρίνουν αν θα
επιτευχθεί φέτος έστω ένας στόχος, μετά
τον πρόωρο αποκλεισμό από την Ευρώπη,
μετά την απώλεια του Πρωταθλήματος,
μετά και την απώλεια της δεύτερης θέσης
που θα οδηγούσε στα προκριματικά του
Τσάμπιονς Λιγκ. Οχι ότι θα είναι μια
κάποια μεγάλη επιτυχία για τον ΠΑΟΚ η
κατάκτηση της τρίτης θέσης, αλλά αν
συνδυαστεί με την κατάκτηση του Κυπέλλου,
τότε θα μπορούμε να λέμε ότι αυτή η σεζόν
δεν πήγε στράφι, αλλά έφερε έναν τίτλο
και μια τιμητική θέση στο Πρωτάθλημα,
πέρα από τους νεαρούς αξιόλογους παίκτες
που βρήκαν χώρο στην ομάδα
ΥΓ. Ηταν δίκαιο
και θα γίνει, εκτός συγκλονιστικού
απροόπτου, πράξη. Αξια πρωταθλήτρια η
ΑΕΚ, μετά τη νίκη της επί του Αρη και την
ήττα του Παναθηναϊκού από τον Ολυμπιακό.
Βέβαια, ο τρόπος με τον οποίο αναγκάστηκε
να παίξει ο Παναθηναϊκός στο Καραισκάκη,
με τα 17 κρούσματα κορωνοιού, κάθε άλλο
παρά δίκαιος ήταν. Φαίνεται, όμως, ότι
η τύχη, που τον ευνόησε απίστευτα σε όλο
το Πρωτάθλημα, αποφάσισε να τον χτυπήσει
αλύπητα στο φινάλε. Το λες και θεία
δίκη...
Στέλιος Απ. Γρηγοριάδης