Δεν
το περίμενε κυριολεκτικά κανείς. Ειδικά
από την στιγμή που το επιθετικό κρεσέντο
στο πρώτο ημίχρονο έφερε τέσσερα γκολ
σε 18 λεπτά, κανείς δεν πίστευε ότι το
δεύτερο μέρος θα είχε την εικόνα… ροντέο
που παρουσίασε. Με Ραζβάν Λουτσέσκου
στον πάγκο, η σκέψη του κόσμου ήταν ότι
ο Ρουμάνος τεχνικός θα «κλείδωνε» το
ματς και θα το πήγαινε… σβηστό μέχρι
την λήξη του. Ελα όμως,
που ο 52χρονος τεχνικός δεν ήθελε αυτή
την εικόνα που έβλεπε. Και ο τρόπος
παιχνιδιού που είχε επιλέξει δεν είχε
καμία σχέση με την τελική έκβαση του
ματς.
Μπορεί στο flash interview αμέσως μετά το ματς να μίλησε για παίκτες που δεν έγιναν μπάσταρδοι για να τελειώσουν το ματς, στην συνέντευξη Τύπου λίγο αργότερα, όμως, είπε κάτι διαφορετικό: «είναι πολύ παράξενο το γεγονός ότι δεχτήκαμε όλα τα γκολ με όλους τους ποδοσφαιριστές τοποθετημένους πλήρως στην περιοχή. Το πρώτο με παίκτες στην περιοχή, το δεύτερο με μπαλιά 8 μέτρα στην πλάτη μας, το τρίτο με σέντρα ενώ ήμασταν στην περιοχή και το τέταρτο με σέντρα σε δεύτερο χρόνο. Ο Βόλος δε δημιούργησε λοιπόν κάποια φάση στη μετάβαση...». Εχει άδικο; Φυσικά και όχι και το μόνο που θα θυμίσω για να γίνει ουσιαστική ανάλυση με βάση (και) το χθεσινό παιχνίδι του ΠΑΟΚ είναι ότι δεν είναι η πρώτη φορά που συνέβη κάτι ανάλογο.
Ξεχνάτε τα ματς στο Αγρίνιο και στην Τρίπολη που ο Βέργος και ο Μπαράλες έκαναν πάρτι στον αέρα; Ή μήπως δεν συνέβη το ίδιο με τον Χέντι της Σλόβαν Μπρατισλάβας; Ο ΠΑΟΚ έχει τεράστια πρόβλημα στην αεράμυνα και υπάρχει ένα πολύ κατατοπιστικό στατιστικό πάνω σε αυτό: ο Βόλος είχε συνολικά 12 γεμίσματα στην περιοχή του ΠΑΟΚ, τα έξι από αυτά ήταν πετυχημένα και μάλιστα τα τέσσερα απέφεραν και γκολ. Αν αυτό δεν συνιστά ομολογία ανασταλτικής ανικανότητας από αέρος, τότε τι είναι;
Ο Βόλος σημάδευε τον Τέιλορ
Δεν ξέρω πόσοι το παρατηρήσατε, αλλά στις φάσεις των τριών από τα τέσσερα γκολ που σημείωσαν οι φιλοξενούμενοι, οι παίκτες που γεμίζουν σημαδεύουν τον παίκτη που-υποτίθεται-μαρκάρει ο Τέιλορ. Ο Μπαρτόλο του ‘φυγε στα δύο πρώτα τέρματα, ο Ροσέρο στο τρίτο. Μόνιμη τρύπα στην δεξιά πλευρά ο Βραζιλιάνος ανασταλτικά και δεν είναι η πρώτη φορά. Ούτε ο έτερος δεξιός μπακ, ο Ροντρίγκο πείθει ότι την κάνει σωστά την δουλειά. Αν ήταν τόσο χρήσιμος δεν θα έμενε εκείνος εκτός ευρωπαϊκής λίστας. Στην θέση αυτή, ο ΠΑΟΚ έχει κενό (οι συγκρίσεις με τον Μάτος ούτε καν επιτρέπονται), ενώ στα αριστερά, απόντος του Σίτκλεϊ δεν υπήρχε παίκτης να αντικαταστήσει τον Βιεϊρίνια, όταν έδειξε ότι έμενε από δυνάμεις.
Επιπλέον, ο φετινός ΠΑΟΚ δεν έχει καθαρόαιμο στόπερ. Λείπει ο Ινγκασον και οι αντίπαλοι φορ κάνουν πάρτι. Ο Βαρέλα είναι πολύ κάτω από τα φετινά στάνταρ του, ο Μιχαηλίδης λειτουργεί κυρίως ως λίμπερο και θέλει δουλειά στα προσωπικά μαρκαρίσματα, όπως και ο Μιχάι που κάνει φιλότιμες προσπάθειες. Είναι πολύ σημαντικό ο ΠΑΟΚ να δώσει απάντηση στο αν θα πάρει σύντομα βοήθειες από τον Ισλανδό. Αλλιώς, θα χρειαστεί οπωσδήποτε ενίσχυση σε καθαρόαιμο στόπερ.
Ας βάλουμε στην συζήτηση και τον Εσίτι. Φιλότιμος, τρεχαλατζής, αλλά ως εκεί. Χθες, η απουσία του Κούρτιτς έβγαζε μάτια. Και με την αδυναμία ελέγχου του ρυθμού και με την απουσία του ως τρίτου αμυντικού που μετατρέπεται όταν επιτίθεται ο αντίπαλος.
Επρεπε να δούμε κακό τον Πασχαλάκη για να διαπιστώσουμε τι είχε πετύχει
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του ΠΑΟΚ είναι ότι υπάρχουν παίκτες δύο ταχυτήτων, της υψηλής και της χαμηλής. Και ειδικά στην άμυνα, δεν υπάρχει αυτή την περίοδο παίκτης της πρώτης κατηγορίας. Ο Πασχαλάκης δεν συγκρίνεται επίσης με τον Ζίβκοβιτς, αλλά χθες που ήταν κακός, φάνηκε τι προσφέρει η καλή εκδοχή του εαυτού του.
Ο Αντρίγια δεν έχει ταίρι, ο Μπίσεσβαρ το ίδιο, ο καλός Σβαμπ. Όπου υπάρχει παίκτης μίας μόνο ταχύτητας, ο ΠΑΟΚ δείχνει μεγάλη αδυναμία. Κι αν υπάρχει ένα δίδαγμα που προέκυψε για τον προπονητή του από το χθεσινό ματς, είναι ότι θα πρέπει να συνεχίσει τα τρικ και το «μακιγιάρισμα» για να κρύβει τις ασχήμιες τουλάχιστον μέχρι τον Γενάρη, οπότε και μπορεί να γίνει σοβαρή παρέμβαση στο έμψυχο δυναμικό.
Μόνο έτσι μπορεί ο Δικέφαλος...
Και κάτι ακόμη. Αυτός ο ΠΑΟΚ λειτουργεί μόνο όταν είναι μονίμως στην τσίτα. Όταν βρίσκεται διαρκώς σε εγρήγορση και πάει από την αρχή ως το τέλος ενός ματς στο… κόκκινο. Εχει αποδειχθεί ουκ ολίγες φορές στο πρόσφατο και λίγο πιο παλιό παρελθόν. Ίσως αυτό να δείχνει και το έλλειμμα ποιότητας γιατί οι πραγματικά πολύ ποιοτικές ομάδες μπορούν να νικάνε και όταν οι μηχανές δεν δουλεύουν σε φουλ στροφές. Όπως και να ‘χει, αυτά είναι τα χαρακτηριστικά του τωρινού ΠΑΟΚ και με αυτά πρέπει να πορευτεί και ο Λουτσέσκου, μέχρι να έχει την δυνατότητα να τα αλλάξει.