Αισίως
φτάσαμε στην όγδοη αγωνιστική στο φετινό
πρωτάθλημα και ο ΠΑΟΚ βρίσκεται στην
πρώτη θέση με συγκάτοικο τον συμπολίτη
Αρη και με 7, από το απόλυτο των 24, χαμένους
βαθμούς. Τρεις του στέρησαν οι
«κιτρινόμαυροι» στην Τούμπα, άλλους
δύο έχασε στο σπίτι του κόντρα στον
Παναθηναϊκό και δύο άφησε χθες στην
OPAP Arena, κόντρα στην ΑΕΚ. Με απλά λόγια,
ο Δικέφαλος έχει απώλειες μόνο σε ντέρμπι
και όχι κόντρα σε μικρομεσαίους. Η
χθεσινή ισοπαλία είναι εντός πορείας
πρωταθλητισμού και είναι από τα
αποτελέσματα που στον σχεδιασμό μίας
σεζόν θεωρούνται θετικά.
Η αλήθεια είναι ότι το Χ ο ΠΑΟΚ το πήρε σχετικά εύκολα. Όταν βρήκε τον τρόπο να εξουδετερώσει τα γεμίσματα προς την περιοχή του Κοτάρσκι και, κυρίως, να «μπλοκάρει» τον φορμαρισμένο, θηριώδη, Πιερό (ειδικά από την ώρα που πέρασε στο ματς και ο Κόλεϊ, αναγκαστικά λόγω των ενοχλήσεων του Μπάμπα), έλεγξε απόλυτα την πίεση των γηπεδούχων. Ο Λόβρεν αναδείχθηκε σε ηγετική μορφή στην άμυνα, η αναγκαστική αναπροσαρμογή ρόλων (Κεντζιόρα δεξί και Όττο αριστερό μπακ) από την ώρα που ο Μπάμπα βγήκε αναγκαστικά εκτός, έδειξε το πόσο καλή χημεία έχουν οι παίκτες μεταξύ τους και ανέδειξε το ατού του ΠΑΟΚ έναντι των αντιπάλων του: διαθέτει την καλύτερη και πιο δουλεμένη ομάδα του πρωταθλήματος. Μία ομάδα που γνωρίζει πότε να παίξει με build up και πότε άμεσα, ένα σύνολο που όταν κερδίζει στημένη μπάλα έχει πάντα ένα δουλεμένο κόλπο να βγάλει από το τσεπάκι της, που η αγωνιστική ταυτότητα και οι ρόλοι των παικτών της είναι απόλυτα διακριτοί.
Με μία εξαίρεση το τελευταίο διάστημα που ο Μπράντον δεν αγωνιζόταν: οι φορ της, «ψάχνονται». Και δεν αναφέρομαι στην υπόθεση γκολ, γιατί ούτε και πέρυσι ο ΠΑΟΚ πήρε πολλά γκολ από τους παίκτες που ήταν στην κορυφή της επίθεσης. Μιλάω για την συνολική παρουσία τους και κυρίως το γεγονός ότι δεν μπορούν να παίξουν τον υποστηρικτικό ρόλο που χρειάζεται η τρομερή μεσοεπιθετική γραμμή της για να αναδείξει την ποιότητά της. Χθες στην OPAP Arena, ο Τσάλοφ ήταν αυτός που αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος. Αν εξαιρέσει κανείς την συμμετοχή του στην φάση του 0-1 με την κεφαλιά που πήρε, η υπόλοιπη παρουσία του ήταν στα ρηχά νερά. Ανευρος, με κακές τελικές επιλογές αν και είχε τις προϋποθέσεις να δημιουργήσει κινδύνους. Δεν γνωρίζω αν ακόμη χρειάζεται χρόνο προσαρμογής, το σίγουρο είναι, όμως, είναι πολύ κατώτερος των απαιτήσεων ως τώρα. Την Πέμπτη πιθανόν να πάρει αρκετό χρόνο ο Τισουντάλι, αλλά κι αυτός αν δεν ανεβάσει στροφές, θα βλέπει μαζί με τον Τσάλοφ πολύ συχνά την πλάτη του Μπράντον, που έχει κουμπώσει όσο κανείς άλλος επιθετικός με την υπόλοιπη ομάδα.
Δεν έχει την σιγουριά στην πρώτη μπάλα, την ενέργεια και τα γκολ του «Κούλιε»
Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι ο ΠΑΟΚ είναι καλύτερη ομάδα στην λειτουργία της από όλους τους αντιπάλους της, αλλά δεν μπορεί, ακόμη τουλάχιστον, να συγκριθεί με τον περσινό εαυτό της που πήρε τον τίτλο. Από τον Δικέφαλο λείπει η ενέργεια του Κουλιεράκη στην άμυνα, οι μακρινές μπαλιές του και φυσικά τα γκολ που πετύχαινε συχνά-πυκνά, λείπει, όμως και η σιγουριά στην υποδοχή και η πρώτη ποιοτική πάσα από το κέντρο, στοιχεία που τα έδινε ο Μεϊτε. Στην πορεία της σεζόν, ίσως, ο Κόλεϊ μας κάνει να ξεχάσουμε τον «Κούλιε» και ο Μπακαγιόκο τον Μεϊτέ. Προς το παρόν, όμως, τα στοιχεία που έδιναν στην ομάδα λείπουν. Όπως, επίσης, οι κινήσεις εκείνες που θα κάνουν τους μεσοεπιθετικούς (Αντρίγια, Τάισον, Ντέλια και Ντεσπόντοφ) να απελευθερωθούν και να έρθουν σε θέση βολής. Ο χρόνος θα απαντήσει αν ο ΠΑΟΚ μπορεί να γίνει καλύτερος και να ξεπεράσει τον περσινό. Σε πρώτη φάση, όμως, οφείλει να δει πώς θα είναι αποτελεσματικός και θα βρίσκει τα γκολ που χρειάζονται για να παίρνει νίκες.
Το μεγάλο θέμα που προέκυψε είναι ο Μπάμπα
Υπάρχει, όμως, και ένα στοιχείο έντονου προβληματισμού που προέκυψε από το ματς χθες. Αναφέρομαι στο σφίξιμο στο πόδι του Μπάμπα που αναγκάζει το τεχνικό τιμ του ΠΑΟΚ να πάει σε πολύ προσεκτική διαχείριση. Με δεδομένη την απειρία του Γκόμες, ο Μπάμπα μοιάζει αναντικατάστατος και προφανώς ο Όττο θα κληθεί να αποδείξει ότι δεν ισχύει αυτόςο όρος.
Υ.Γ. Για το επεισόδιο μεταξύ Λουτσέσκου-παικτών (Λαμέλα) και παραγόντων (Κοσμάς) της ΑΕΚ στο φινάλε του ματς δεν έχω να πω πολλά, ας αποδώσει δικαιοσύνη ο αθλητικός δικαστής. Θα συμφωνήσω, όμως, με εκείνους που έλεγαν και χθες ότι πολύς κόσμος χωρίς ουσιαστική δουλειά σουλατσάρει εντός γηπέδου και γύρω από τους πάγκους δύο ομάδων Superleague και πρέπει να σταματήσει αυτό το απαράδεκτο φαινόμενο που υποβαθμίζει το πρωτάθλημά μας και το ελληνικό φίλαθλο κοινό συνολικά.