Του Θάνου Μπούζα
Ο κόσμος του ΠΑΟΚ, φίλαθλοι οπαδοί και φυσικά δημοσιογράφοι ανέμεναν με τεράστιο ενδιαφέρον την «τύποις» συνέντευξη τύπου που έδωσε ο Ράσβαν Λουτσέσκου. Θεωρούμε ότι περισσότερο ήταν μια απολογία- ανάλυση για τους λόγους που η ομάδα βρίσκεται σε άσχημη-αρνητική αγωνιστική κατάσταση και όχι μια συνέντευξη που δίνει ο κάθε κόουτς για την ομάδα του.
Στα λόγια του προπονητή δυστυχώς διαπιστώσαμε ότι τόσο αυτός όσο και οι παίκτες, κατέρρευσαν αγωνιστικά από μια προσπάθεια να επαναλάβουν την περυσινή πορεία μη ενστερνιζόμενοι τις πολλές αλλαγές που έχουν γίνει και τις όποιες αγωνιστικές συνέπειες επιφέρουν άμεσα τόσο στην ομάδα όσο και στους παίκτες ατομικά. Υπήρξε άρνηση αναφοράς του Λουτσέσκου στις συνομιλίες με τη διοίκηση και τον κ. Σαββίδη προφανώς γιατί αυτό έμοιαζε σαν τη «δαμόκλειο Σπάθη» πάνω από τον Δικέφαλο Αετό! Θεωρούμε ότι σε αυτές τις συζητήσεις κρύβεται μεγάλο μέρος των αρνητικών συνεπειών που γνώρισε η ομάδα από τον Ιούλιο αλλά οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι δεν αποτελούν πεδίο ενασχόλησης των φιλάθλων.
Ακόμη και δημοσιογραφικά είναι τεράστια η ευθύνη να δημοσιεύσεις συνομιλίες, προβλήματα, αντιρρήσεις και ότι άλλο προκύπτει από την επικοινωνία του προπονητή με τη διοίκηση διότι αυτό μόνο προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει. Η απόδοση ευθυνών είναι μια αυτοματοποιημένη λειτουργεία του χαρακτήρα του καθενός αλλά ακόμη δε βρισκόμαστε ούτε στο μέσον της αγωνιστικής περιόδου. Το να προσθέσουμε ακόμη ένα πρόβλημα που μπορεί να ενσκήψει από τις παραπάνω συνομιλίες είναι από ανούσιο έως επικίνδυνο.
Εκεί που πρέπει να σταθούμε είναι δύο σημαντικές αποκαλύψεις που ναι μεν τριγύριζαν στον λογισμό μας αλλά δεν μπορούσαμε να είμαστε σίγουροι και απόλυτοι για το αν δημιουργούν την αρνητική κατάσταση στον Δικέφαλο ή όχι. Η πρώτη αναφορά του προπονητή έχει να κάνει με το πως τόσο αυτός όσο και οι παίκτες είχαν «καλυφθεί» από το πέπλο του πρωταθλητή. Λόγω του ότι η ομάδα τα τελευταία χρόνια έχει καταφέρει να διεκδικεί και να κατακτά σχεδόν κάθε χρόνο και κάποιον τίτλο, ο περυσινός πρωταθλητισμός θεωρήθηκε ως ποδοσφαιρική κληρονομιά για φέτος.
Όλοι είχαν στο μυαλό τους ότι με του που θα προσέφεραν αυτά που μπορούσαν θα υπήρχε μια ανάλογη πορεία. Όμως το ποδόσφαιρο δεν έχει κανόνες. Ακόμη και οι προβλέψεις αρκετές φορές όχι απλά δε βγαίνουν αλλά στο τέλος μοιάζουν με νοηματικές καρικατούρες που δεν είχαν ελπίδες και πιθανότητες να ευοδωθούν. Το ποδοσφαιρικό δυστύχημα ήταν ότι αυτό δεν επικράτησε μόνο στο μυαλό ορισμένων παικτών αλλά κυριάρχησε στην ποδοσφαιρική λογική του Λουτσέσκου ο οποίος έβλεπε την προοπτική και την ελπίδα του να γκρεμίζεται από παιχνίδι σε παιχνίδι. Ωστόσο οι κινήσεις που έκανε για να αλλάξει την πορεία του ΠΑΟΚ προς τη θετική πλευρά ήταν κινήσεις πανικού.
Χρησιμοποίησε παίκτες όπως ο Μπακαγιόκο ή ακόμη και το δίδυμο στόπερ Κόλεϊ – Λόβρεν. Δεν αντιμετώπιζε το κάθε ματς ανάλογα με τις ανάγκες του αλλά παρουσίαζε το ίδιο καθ’ όλα αποτυχημένο φέτος σύστημα για όλους τους αγώνες. Το δεύτερο στοιχείο έχει σχέση και ίσως αποτελεί και συνέπεια του πρώτου. Παίκτες που ήρθαν στον ΠΑΟΚ ή που πάνω σ’ αυτούς στηρίχθηκε πέρυσι η ομάδα όπως ο Κωνσταντέλιας, ο Τάισον και ο Ζίφκοβιτς εκτός του ότι είναι πολύ μακριά από τον καλό εαυτό τους, προσπαθούν με διαφορετικό τρόπο να «βοηθήσουν» τον Δικέφαλο.
Επικρατεί η ατομικότητα, έχει σβήσει η ομαδικότητα, οι παίκτες δεν μπορούν να δημιουργήσουν παιχνίδι κάτι που φαίνεται από το ότι ο Κοτάρσκι λειτουργεί εντελώς διαφορετικά. Πέρυσι σχεδόν απαγορευόταν όταν είχε τη μπάλα στην κατοχή του να κάνει βολέ. Η ομάδα ξεκινούσε από «πίσω» και ανέπτυσσε την πρωτοβουλία της και τις επιθετικές της ενέργειες από τη γραμμή της άμυνας. Φέτος μοιάζει εντελώς επικίνδυνη αυτή η λογική ανάπτυξης.
Συμπερασματικά ο Λουτσέσκου επιβεβαίωσε αυτά που όλοι σκεφτόμασταν. Λάθη της διοίκησης (τα οποία άφησε να εννοηθούν με την άρνησή του να απαντήσει και αναφέρθηκε στο -5 για τους παίκτες που έφυγαν ή που δεν ήρθαν). Λάθη δικά του που αφού υπέστη τον ποδοσφαιρικό πανικό και δεν μπόρεσε επ ουδενί να κάνει κουμάντο την ομάδα… και κακή κατάσταση των ποδοσφαιριστών που υπό το καθεστώς της συνεχούς αρνητικής εικόνας λειτουργούσαν σπασμωδικά αφαιρώντας την ουσία από τον τρόπο παιχνιδιού τους. Οι μόνες ελπίδες που θεωρούμε ότι υπάρχουν είναι το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ βρίσκεται ένα βαθμό από την κορυφή και επίσης ότι πλέον και μέχρι να συνέρθει, ο ΠΑΟΚ θα ξεκινά πλέον από την άμυνά του και όχι υπό την επήρεια του ότι επιβάλλεται να πετύχει άμεσα και πρώτος γκολ.