O Μάριο Μπαλοτέλι εκτός απρόοπτου αναμένεται να αποτελέσει παρελθόν από την Μπρέσια στο τέλος της σεζόν, αφού για άλλη μία φορά έπεσε σε πειθαρχικό παράπτωμα, απουσιάζοντας από την προπόνηση του ιταλικού συλλόγου αδικαιολόγητα. Ο Ιταλός φορ έχει ήδη πέσει ως συνήθως σε αρκετά παραπτώματα, λόγω της εκκεντρικότητας που τον διακατέχει σαν χαρακτήρα και αυτός είναι ένας από τους λόγους που η ποδοσφαιρική κατηφόρα τον έχει χτυπήσει την πόρτα εδώ και χρόνια.
Είναι μία από τις πιο διφορούμενες φιγούρες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου που προσπαθεί να πείσει τον κόσμο ότι τα εξωαγωνιστικά του παραπτώματα δεν μειώνουν την ποιότητα και την κλάση που έχει ως ποδοσφαιριστής. Ομως ποια είναι η αλήθεια τελικά;
To Μetrosport. gr με αφορμή την επικείμενη αποχώρηση του Μπαλοτέλι από την Μπρέσια, επιχειρεί να αναλύσει την «τρελή» προσωπικότητα του Ιταλού επιθετικού.
Από πιτσιρικάς στα βάσανα
Από την πρώτη μέρα που γεννήθηκε είχε πρόβλημα με τα έντερα του και αυτό είχε ως αποτέλεσμα το νοσοκομείο να γίνει το δεύτερο σπίτι του. Ακολουθούσε υποχρεωτικές θεραπείες, η οποίες διατηρούσαν ψηλά τον κίνδυνο θανάτου και για τον συγκεκριμένο λόγο δεν βαφτίστηκε σε εκκλησία όπως συνηθίζεται αλλά μέσα στο νοσοκομείο. Στο δεύτερο έτος της ηλικίας του οι γονείς του αποφάσισαν να απευθυνθούν στην πρόνοια, αφού δεν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα για να μεγαλώσουν τον μικρό Μάριο.
Τότε λοιπόν βρέθηκε η οικογένεια του Φραντζέσκο και της Σίλβια Μπαλοτέλι. Συμφωνήθηκε να πάρουν το παιδί μόνο για 12 μήνες, όμως οι 12 μήνες έγινες 24, μετά 36 και ούτω καθ΄εξής.
Πιστεύαμε ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψει σε εμάς, αλλά η οικογένεια που τον είχε επιμήκυνε διαρκώς την αναδοχή”. Αρχικά είχαν συμφωνήσει να 'κρατήσει' ένα χρόνο. Σύντομα έγιναν 24 οι μήνες, μετά 36 και ούτω καθ' εξής. “Δεν είχαμε χρήματα για δικηγόρους και με τον καιρό, ο Μάριο απομακρυνόταν όλο και περισσότερο από εμάς. Ερχόταν να δει τα αδέλφια του, αλλά όχι τους γονείς του», είχε αναφέρει σε δήλωση του ο βιολογικός του πατέρας.
Οταν έγινε 18 ετών, πήρε επίσημα την ιταλική υπηκοότητα, σε μια εκδήλωση που θα γινόταν προς τιμήν του, καθώς ήταν ο πρώτος έγχρωμος παίκτης που θα φορούσε την φανέλα της «σκουάντρα τζούρα». Το άβολο γεγονός εκείνης της βραδιάς ήταν που δεν κάλεσε τους βιολογικούς του γονείς.
Σε τηλεοπτική του συνέντευξη, όταν ρωτήθηκε για το συγκεκριμένο θέμα, επιτέθηκε στους ανθρώπους που τον έφεραν στην ζωή λέγοντας χαρακτηριστικά πως: «Εάν δεν γινόμουν ο Μάριο Μπαλοτέλι, τότε ο κύριος κι η κυρία Μπαρουά δεν θα νοιάζονταν για μένα».
Για τον Ιταλό φορ οι πραγματικοί του γονείς ήταν αυτοί που τον μεγάλωσαν. Τον Ιούλιο του 2015 έφυγε από την ζωή ο θετός του πατέρας και θέλοντας να τιμήσει την μνήμη του, έκανε μία ειδική παραγγελία για τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, όπου έγραφαν το όνομα του ανθρώπου που τον ανέθρεψε.
Μπαλοτέλι vs προπονητές
Ακόμα και στα 29 του χρόνια είναι εύκολο να καταλάβουμε πως ο Μάριο Μπαλοτέλι παραμένει ακόμα ένα παιδί, πόσο μάλλον όταν ήταν νεότερος ηλικιακά, άλλωστε αυτός είναι ο λόγος που αρκετός κόσμος εκφράζει την αγάπη προς το πρόσωπο του, εν ολίγοις είναι μία ιστορία από μόνος του !
Ο Ζοζέ Μουρίνιο μιλώντας για τον Ιταλό φορ είχε πει χαρακτηριστικά πως: «Θα μπορούσα να γράψω βιβλίο για τον Μπαλοτέλι. Διακόσιες σελίδες για τα δύο χρόνια που συνεργαστήκαμε. Δεν θα είναι δράμα, αλλά κωμωδία. Θυμάμαι είχαμε πάει στο Καζάν και όλοι οι επιθετικοί ήταν τραυματίες. Είχαμε πρόβλημα. Ο Μάριο είδε την πρώτη κίτρινη κάρτα στο 43'. Στο ημίχρονο πέρασα όλο το χρόνο μαζί του, να του εξηγώ την ανάγκη που είχαμε να μην δει άλλη κίτρινη κάρτα. Του είπα πως δεν υπάρχει άλλος επιθετικός, ότι δεν είχα κάποιον να τον κάνω αλλαγή και πως θα ήταν χρήσιμο να παίζει μόνο με την μπάλα. Του είπα να μη χτυπήσει κάποιον και να μην αντιδράσει ό,τι και αν γίνει -αν τον προκαλέσουν αντίπαλοι ή αν δεν συμφωνεί με τον διαιτητή. Τον χιλιοπαρακάλεσα. Στο 46' είδε τη δεύτερη κίτρινη και αποβλήθηκε».
Μετά την αποχώρηση του από την Ιντερ, ο Ρομπέρτο Μαντσίνι τον πήρε ξανά κοντά του, μαλώνοντας μαζί του κάθε μέρα. «Κάθε μέρα μαλώνω με το Μάριο και μερικές φορές σκέφτομαι ότι θα μου άρεσε να του δώσω μια μπουνιά". Η απάντηση του Super Mario; "Δεν θα μπορούσε. Κάνω κικ-μπόξινγκ". Ο Μαντσίνι συχνά έχει αναφερθεί στο τι θα ήθελε να κάνει στον Μπαλοτέλι: "Εάν ήταν μικρός, θα του έδινα συχνά σφαλιάρες».
Οσοι θέλουν να δώσουν ένα ορισμό για την απόλυτη ποδοσφαιρική παλαβομάρα δεν έχουν παρά να δουν τον Ιταλό φορ να κάνει ένα τακουνάκι, σε προφανή θέση για γκολ,στο φιλικό της Μάντσεστερ Σίτυ απέναντι στους Λος Αντζελες Γκάλαξι, με αποτέλεσμα να κάνει έξω φρενών τον Ρομπέρτο Μαντσίνι. Η συνέχεια; Τον έκανε αμέσως αλλαγή και ο Μπαλοτέλι πέταξε ένα μπουκάλι νερό, δείχνοντας απίστευτα εξαγριωμένος από την απόφαση του προπονητή του.
Πάρα ταύτα η σχέση των δύο ανδρών μπορεί να χαρακτηριστεί κάλλιστα «άρρωστη». Ο λόγος; Η δήλωση του Ιταλού κόουτς μετά και τα όσα επεισόδια είχαν προηγηθεί μεταξύ τους: «Είναι ο Μάριο. Είναι τρελός, αλλά τον αγαπάω, γιατί είναι καλό παιδί». Δεν βγάζεις άκρη!
Why Always Me;
Λίγοι άνθρωποι σε αυτό τον πλανήτη μπορούν να ξεπεράσουν την τρέλα και την «ζάλη» που έχει στο κεφάλι ο Μάριο Μπαλοτέλι. Λίγες ώρες πριν από το ντέρμπι με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ο σούπερ Μάριο αποφάσισε να κάνει κάτι πολύ εντυπωσιακό, κάτι που μόνο ο ίδιος θα μπορούσε να κάνει. Τι έκανε λοιπόν; Του ήρθε η φαεινή ιδέα να ανάψει φωτοβολίδες μέσα στο μπάνιο και να τις πετάξει από το παράθυρο. Το αποτέλεσμα; Να πέσουν πάνω στις πετσέτες. Ευτυχώς για τον ίδιο δεν τραυματίστηκε, ενώ το σπίτι υπέστη υλικές ζημιές.
Στη διάρκεια του ντέρμπι με τους «κόκκινους διαβόλους» έδωσε την δική του απάντηση στον αγωνιστικό χώρο για το συγκεκριμένο γεγονός, σκοράροντας δύο τέρματα και πανηγυρίζοντας με το περιβόητο μπλουζάκι που ανέγραφε «Why always me».
Οι ατάκες του «Super Mario» που έχουν μείνει στην ιστορία
«Δεν είμαι τρελός, καθόλου. Ακόμα κι αν μερικές φορές κάνω παράξενα πράγματα».
«Συνηθίζουν να μιλούν περισσότερο για την ιδιωτική ζωή μου παρά για ό,τι κάνω στο γήπεδο. Είναι φυσιολογικό, αλλά με κουράζει. Κι εάν δεν έκανα ό,τι κάνω, θα βαριόμουν».
«Μερικές φορές το κεφάλι μου με οδηγεί σε παραστρατήματα. Μία φορά προσπάθησα να διορθώσω τη συμπεριφορά μου. Προσπάθησα για 2-3 εβδομάδες, αλλά δεν άντεχα. Βαρέθηκα. Είμαι ένα αγόρι, όχι ένας ώριμος άντρας».
«Όταν χάνω τον έλεγχο, είναι επειδή έτσι αποφασίζω».
Μυαλό δεν έβαλε και ούτε θα βάλει αυτό το κεφάλι
Αναμφίβολα οι ποδοσφαιρικές του ικανότητες είναι τεράστιες, όμως ο ίδιος επέλεξε ένα διαφορετικό δρόμο. Τον δρόμο της «τρέλας» και της χαζομάρας. Η εκκεντρικότητα και η οξυθυμότητα που έχει σαν χαρακτήρας,ουσιαστικά τον έκλεισαν την πόρτα να κάνει το βήμα παραπάνω στην καριέρα, παρόλο που έπαιξε σε μεγάλους συλλόγους. Με λίγα λόγια ο Μάριο Μπαλοτέλι έχει αδικήσει τον εαυτό του ποδοσφαιρικά και δεν φταίει κανένας άλλος πέρα από τον ίδιο και τις πράξεις του.
Είναι γεγονός πως ο 29χρονος επιθετικός δεν υπήρξε ποτέ ένας φυσιολογικός άνθρωπος, ούτε μετριόφρων και το έχει αποδείξει πολλάκις με διάφορους τρόπους. Σε συνέντευξη του στο France Football τόνισε πως είναι εξυπνότερος από το συνηθισμένο, χαρακτηρίζοντας τον εαυτό του ιδιοφυΐα .
«Είμαι ιδιοφυΐα. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου επαναστάτη, απλά είμαι εξυπνότερος από το συνηθισμένο. Αλλά ορκίζομαι, ότι δεν με ενδιαφέρει να το δείξω», είπε και απλά... υποκλινόμαστε.
Φυσικά δεν θα μπορούσε να μην στάξει μέλι για τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες: «Είμαι ένας παίκτης, που βελτιώνεται και καλλιεργείται με το πέρασμα του χρόνου. Λίγα άτομα έχουν τις ικανότητες μου και για’ αυτό το λόγο ελάχιστοι είναι εκείνοι που έχουν το δικαίωμα να κρίνουν αυτά που κάνω».
Ήταν, είναι και θα παραμείνει ένα μικρό παιδί, άλλωστε αυτός είναι ο λόγος που είναι τόσο αγαπητός σε όλο τον κόσμο. Θα μπορούσε η ιστορία να είχε γραφτεί διαφορετικά για τον ίδιο, αν διαχειριζόταν διαφορετικά την ιδιοφυΐα του και όχι αυτοκαταστροφικά!!