Οι βαθμοί στο Πρωτάθλημα έγιναν έξι και το “γενναίο” πάλι ροτέισον έδωσε τη δυνατότητα σε κάποιους παίκτες να μείνουν φρέσκοι για τη ρεβάνς με τη Χαρτς και σε κάποιους άλλους να μη βγάλουν όλο το 90λεπτο. Παρά την ταλαιπωρία και την αγωνία στο τέλος, ο σκοπός επιτεύχθηκε και το πολύ ευχάριστο είναι ότι η νίκη προήλθε κυρίως από ένα σεντερφορίσιο γκολ του Τζίμα και μια εκπληκτική επινόηση του Κωνσταντέλια. Ναι, τα σπλάχνα του ΠΑΟΚ μπορούν να προσφέρουν βαθμούς. Αλλά, βέβαια, χθες κορυφαία μορφή ήταν ο Μπάμπα. Τον ακουλήθησαν ο Τάισον και ο Μουργκ στο πρώτο ημίχρονο.
Ο ΠΑΟΚ, μολονότι με… πειραματική σύνθεση, όπως και με τον Αστέρα, άρα, φυσιολογικά, χωρίς “χημεία” στα καλύτερά της, έπαιξε την Κηφισιά σαν τη γάτα με το ποντίκι από την αρχή του αγώνα, αλλά λίγο έλειψε να πάει στην ανάπαυλα με το 0-0. Τελικά, έγινε αυτό που ήταν δίκαιο, έγινε από αυτόν που είχε νόημα να γίνει και, μάλιστα, “σκηνοθετήθηκε” από τους κορυφαίους παίκτες του στο πρώτο αυτό ημίχρονο. Αριστη συνεργασία Τάισον-Μπάμπα, πάσα στον Μουργκ, σουτ, απόκρουση του Κρίστινσον, για να πεταχτεί ο Τζίμας και να στείλει την μπάλα στα δίχτυα, στο πρώτο ματς στο οποίο βρέθηκε στην αρχική ενδεκάδα.
Ο άλλος παίκτης του ΠΑΟΚ που είχε καλές κινήσεις, ο Ζίβκοβιτς, κέρδισε το (παρατραβηγμένο, είναι η αλήθεια) πέναλτι, ανέλαβε, με τον αέρα του σκόρερ των τελευταίων αγώνων, να το εκτελέσει, αλλά ο γκολκίπερ της Κηφισιάς απέκρουσε εντυπωσιακά.
Είτε με το πέναλτι, είτε σε μια άλλη φάση με τον Τζίμα, είτε και με πιο πετυχημένες πάσες και σέντρες, ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε σ’ αυτό το διάστημα να πετύχει περισσότερα γκολ, είναι όμως γεγονός ότι το 45λεπτο τελείωσε με τον πιο ευχάριστο τρόπο. Με τον πιτσιρικά σκόρερ και με την Τούμπα να τον αποθεώνει...
Αυτά που έγιναν στο δεύτερο ημίχρονο ήταν μάλλον… εκτός προγράμματος. Αλλά στο ποδόσφαιρο όλα γίνονται. Ο ΠΑΟΚ χάνει δύο ευκαιρίες με Οζντόεφ και Τσιγγάρα. Ενδιάμεσα απειλεί η Κηφισιά, χωρίς πάντως, να κάνει τελική. Ο διαιτητής Τσέτσιλας κάνει επίδειξη της ανικανότητας της πλειονότητας των Ελλήνων διαιτητών με ένα ρεσιτάλ ανάποδων φάουλ που σφυρίζει. Εκεί, έρχεται και ο βοηθός Χριστοδούλου, ο οποίος σε πάσα του Κωνσταντέλια σηκώνει τη σημαία ενώ φεύγει μόνος μπροστά ο Τζίμας χωρίς να είναι οφ σάιντ και, βέβαια, αν τον ρωτήσεις γιατί δεν άφησε τη φάση να εξελιχθεί για να “μιλήσει” το VAR σε περίπτωση που επιτευχθεί γκολ, ένας Θεός ξέρει τι θα σου απαντήσει.
Το παιχνίδι πάει να χαλάσει, αλλά το κρατάνε ζωντανό με τις καλές προσπάθειές τους οι παίκτες και των δύο ομάδων. Τζίμας και Ντέλιας πλησιάζουν στο γκολ, αλλά δεν καταφέρνουν να “σφραγίσουν” τη νίκη και τότε συμβαίνει πάλι αυτό που ποτέ δεν αποκλείεται σ’ αυτό το άθλημα. Ενα γκολ από το πουθενά, για να γίνει το 1-1. Σέντρα μακρινή, ο Κοτάρσκι κάνει λανθασμένη έξοδο, κανείς αμυντικός δεν πηδάει (γνωστό κουσούρι στο κέντρο άμυνας του ΠΑΟΚ) και ο Μασούρας παίρνει εύκολα την κεφαλιά για να πετύχει το… δεύτερο γκολ της καριέρας του, το πρώτο της Κηφισιάς στο Πρωτάθλημα και, μάλιστα, στη μία και μοναδική τελική της σε όλο το ματς προς την εστία...
Ευτυχώς για τον ΠΑΟΚ βγήκε σχεδόν αμέσως από τη δύσκολη θέση, παρά το γεγονός ότι στάθηκε άτυχος με το σουτ του Νάρει στο δοκάρι και την ευκαιρία που χάθηκε άλλες δύο φορές στη συνέχεια της φάσης. Ο Μπάμπα στον Ντέλια, μια ακόμη μαγική πανέξυπνη ενέργεια του Ντέλια με τακουνάκι-πάσα από την... κλειδαρότρυπα, γύρισμα του Μπάμπα, αυτογκόλ, 2-1 και η δικαιοσύνη είχε αποκατασταθεί.
Οι τρεις βαθμοί είναι προφανώς ό,τι κρατάει ο ΠΑΟΚ, αλλά αυτό που έγινε με τη λήξη μπροστά στη Θύρα 4 έχει τη σημασία του. Οι συμπαίκτες του έβαλαν τον Τζίμα μπροστά, αρχηγό στους πανηγυρισμούς, να δίνει το σύνθημα και να γεύεται τη χαρά της ανταμοιβής για το γκολ που πέτυχε, πρώτη φορά βασικός στην ομάδα. Συγκινητική στιγμή, στιγμή που προδίδει dna ΠΑΟΚ και φανερώνει την ωραία ατμόσφαιρα που υπάρχει στην ομάδα.