Πιστεύω ότι πλέον δεν μπαίνει σε συζήτηση το ότι όλος ο πλανήτης ζει ιστορικές στιγμές. Πρωτόγνωρες, για τις οποίες βρέθηκε απροετοίμαστος. Ακούω κάποιους να αναρωτιούνται ποια μπορεί να είναι η επόμενη ήττα της ανθρωπότητας από τη στιγμή που αποδείχθηκαν τόσο ευάλωτοι η ιατρική κοινότητα, οι υποδομές των κρατών, η παγκόσμια οικονομία και η καθημερινότητα των ανθρώπων.
Ευάλωτοι όλοι σε έναν ιό, ανεξαρτήτως από την προέλευση του. Αρα αντιλαμβανόμαστε εύκολα την επόμενη ημέρα της ανθρωπότητας. Ταπεινή μου άποψη είναι, ότι ανεξαρτήτως από τα όπλα που θα δημιουργήσει η ιατρική κοινότητα, τίποτα την επόμενη ημέρα δεν θα είναι όπως ήταν την ημέρα που άρχισαν τα κράτη να παίρνουν μέτρα προκειμένου να «σπάσει» η αλυσίδα μετάδοσης του ιού. Δεν είναι απλώς μία προσωπική μου άποψη. Δυστυχώς, απ’ ότι διαπιστώνω το πιστεύουν πάρα πολλοί, χωρίς να έχουν σκέψεις συνωμοσιολογίας. Είναι εκτίμηση επιδημιολόγων, λοιμωξιολόγων και άλλων επιστημόνων κι αυτό είναι το περισσότερο ανησυχητικό.
Σ’ αυτό το διάστημα της καραντίνας στο σπίτι ανακαλύψαμε αναγκαστικά έννοιες τις οποίες αγνοούσαμε, γιατί πολλά πράγματα τα θεωρούσαμε δεδομένα. Οπως την πολυτιμότητα της ελευθερίας κινήσεων και αυτών που κάναμε στην καθημερινότητα μας. Γκρινιάζαμε γι’ αυτά που δεν είχαμε, αλλά αγνοούσαμε τα πολυτιμότερα αγαθά που είναι η υγεία και η ελευθερία στις μετακινήσεις. Αυτά που τώρα μπορεί να τα πληρώσουμε, αν χρειαστεί, όσο-όσο προκειμένου να τα απολαύσουμε.
Τα προσωπικά σχέδια του καθενός που τσαλακώθηκαν είναι κάτι που δεν έχει μεγάλη αξία, τη στιγμή που χάθηκαν ζωές, υπάρχει αβεβαιότητα για το μέλλον και θα αλλάξει η καθημερινότητα όλων μας με τις επερχόμενες αλλαγές στο οικονομικό τοπίο. Το χειρότερο; Οι άνθρωποι, άγνωστο για πόσο ακόμη, δεν δικαιούνται να κάνουν όνειρα. Κλεισμένοι στα σπίτια μας, «καρφωμένοι» στις οθόνες της τηλεόρασης και του υπολογιστή, περιμένουμε τα καλά και τα άσχημα νέα. Με αγωνία γιατί ο εχθρός είναι αόρατος. Με μοναδικό, πρώτο στοίχημα για όλους, η παγκόσμια κοινότητα να βρει τον τρόπο να δαμάσει το θηρίο του κορωνοϊού.
H UEFA αποφάσισε τις προηγούμενες ημέρες, μετά από τηλεδιάσκεψη των μελών της με τους αντιπροσώπους της ECA, της FIFA, της CONMEBOL και του συνδικάτου των ποδοσφαιριστών την αναβολή του Euro του 2020 για ένα χρόνο. Ο πρόεδρός της UEFA κ. Αλεξάντερ Τσέφεριν χαρακτήρισε λάθος να γίνει η διοργάνωση σε άδεια γήπεδα. «Δεν γίνεται να ζητάμε από την Ευρώπη να γιορτάσει για το ποδόσφαιρό της, ενώ πλήττεται. Θα κάνουμε όλοι ένα χρόνο υπομονή και θα διοργανώσουμε το καλοκαίρι του 2021 μια πιο μεγάλη γιορτή» είπε.
Ο Ελβετός Μαρσελ Ράιφ διάσημος τηλεπαρουσιαστής στη Γερμανία πριν την απόφαση της ΟΥΕΦΑ είχε δηλώσει: “Δεν είμαι γιατρός. Τα πράγματα μπορούν να ξεφύγουν πολύ γρήγορα. Όσο σημαντικό και να είναι το ποδόσφαιρο, σημαντικότερη είναι η υγεία. Αν πρέπει να διακοπεί η σεζόν τότε αυτό πρέπει να γίνει, δεν τίθεται θέμα συζήτησης. Αν αυτή την χρονιά δεν υπάρξει πρωταθλητής πρέπει να “επιζήσουμε” με αυτό. Μια τόσο δραματική περίπτωση χρειάζεται και ασυνήθιστα μέτρα και σπάνιες αποφάσεις”.
Η παγκόσμια αθλητική κοινότητα δεν μπορεί ακόμη να συμβιβαστεί στην ιδέα ότι μπορεί να χρειαστεί να παρθούν σπάνιες αποφάσεις.
Το Τόκυο υποστηρίζει ότι θα κάνει τους Ολυμπιακούς Αγώνες και οι Λίγκες σχεδιάζουν να ολοκληρώσουν τα πρωταθλήματα στον νέο χρονικό ορίζοντα που έβαλε η ΟΥΕΦΑ. Μακάρι να το πετύχουν, γιατί αυτό θα σημαίνει ότι η ζωή σιγά σιγά βαδίζει την κανονικότητα.
FOCUS
Τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης είναι προς την σωστή κατεύθυνση. Αρκεί βεβαίως όταν θα γίνουν ΚΥΑ οι… αστερίσκοι να μην είναι περισσότεροι από τις εξαγγελίες. Και κυρίως να μη δοθεί η ευκαιρία στους κάθε λογής μπαταξήδες να στήσουν πάρτι. Εκεί απαιτείται ιδιαίτερη πρόνοια και εποπτεία από το κράτος.