Οσο πλησιάζουμε στο τέλος της θητείας του Μαρκ Κλάτενμπεργκ, άλλο τόσο αποκαλύπτονται θεσμικές αδυναμίες και σοβαρές παραλείψεις της ΚΕΔ.
Αρχικά το ερώτημα που έθεταν όλοι ήταν γιατί να ψηφίσουν για την έλευση του Αγγλου αρχιδιαιτητή μόνο οι Big 4.
Μετέπειτα το ερώτημα διευρύνθηκε: Γιατί να παίζουν ξένοι διαιτητές μόνο σε αγώνες των τεσσάρων μεγάλων ομάδων του ελληνικού πρωταθλήματος.
Αποδείχτηκε ότι όποιος φωνάξει, κάτι κερδίζει. Παράδειγμα ο Απόλλων Σμύρνης που μέσα από τον καταγγελτικό δημόσιο λόγο του ιδιοκτήτη του, πέτυχε να οριστεί ξένος ρέφερι στο ματς με την ΑΕΚ.
Το εγχείρημα με τους ξένους διαιτητές δεν έχει θεσμική κατοχύρωση και ο Μαρκ Κλάτενμπεργκ μπορεί να διαθέτει χίλιες δυο δικαιολογίες. Όμως το θέμα που αποκαλύπτει σήμερα η στήλη είναι κεφαλαιώδες και απαιτεί την άμεση παρέμβαση της FIFA.
Οι παρατηρητές διαιτησίας της Super League 1 είναι 23. Σε πολλές περιπτώσεις οι εκθέσεις τους παίζουν ιδιαίτερα κρίσιμο ρόλο, καθώς ο Κλάτενμπεργκ εμπιστεύεται τους ανθρώπους που ο ίδιος διορίζει.
Από τους 23 παρατηρητές διαιτησίας, οι οκτώ υπήρξαν βοηθοί διαιτητές. Με βάση την οδηγία της UEFA, δεν υπάρχει ανάλογο φαινόμενο στα εθνικά πρωταθλήματα των ευρωπαϊκών χωρών. Παρατηρητής ορίζεται μόνο κάποιος που υπήρξε στο παρελθόν διαιτητής και όχι βοηθός.
Επίσης από τους 23 εν ενεργεία παρατηρητές της SL1, μόνον οι 9 διαθέτουν τα αξιολογικά κριτήρια ώστε να κάνουν αυτή τη δουλειά. Αρα πρόκειται για έναν πίνακα που στο μεγαλύτερο μέρος του είναι αντιθεσμικός και προσκρούει σε ζητήματα αξιολόγησης.
Πως μπορεί να περιμένει κανείς ότι αυτοί οι παρατηρητές διαιτησίας μπορούν να συντάξουν σοβαρές εκθέσεις και να ελέγξουν διεθνείς διαιτητές όπως ο Σιδηρόπουλος και ο Παπαπέτρου;
Πλέον δεν μιλάμε για τα τερτίπια του κάθε αρχιδιαιτητή. Μιλάμε για κάτι που αντιτίθεται με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας και είναι ανάγκη πλέον να ελεγχθεί από τους προϊσταμένους του ο ίδιος, ο Μαρκ Κλάτενμπεργκ.