Η μεταγραφή του Πάολο Φερνάντες είναι προ των πυλών για τον ΠΑΟΚ και καλό είναι να αναλύσουμε κάπως το σκεπτικό που οδήγησε τον Δικέφαλο να εστιάσει σε αυτή την κίνηση.
Ο βασικός λόγος είναι ότι ο Λουτσέσκου ήθελε ένα δεκάρι. Πάνω σε αυτό τον όρο έγιναν πολλές παρερμηνείες, σε σημείο σπέκουλας προς τον παίκτη. Ο ύψους 1,67μ. μεσοεπιθετικός έχει αγωνιστεί και στον άξονα (μάλιστα έχει μιλήσει γι αυτό πόσο τον έχει βοηθήσει η εμπειρία της Αγγλίας) και στα άκρα και μπορεί να ανταποκριθεί από όποια θέση πίσω από τον φορ του το ζητήσει ο εκάστοτε προπονητής του.
Ωστόσο, το πιο σημαντικό είναι να αναλύσουμε το τι σημαίνει “δεκάρι” στο αγωνιστικό πλάνο του Λουτσέσκου. Εχοντας στο μυαλό μας και την περσινή επιθυμία του να φέρει τον Τζοβίνκο στην Τούμπα, ουσιαστικά αυτό που θέλει ο Ρουμάνος κόουτς είναι έναν παίκτη πίσω από τον φορ, με πιοτιική τελική ενέργεια: πάσα, σουτ, ντρίμπλα. Αυτά τα διαθέτει ο Φερνάντες και το ερώτημα που θα απαντηθεί εντός γηπέδου είναι κατά πόσο θα τα βγάλει σε ένα σύλλογο με πίεση πρωταθλητισμού όπως είναι ο ΠΑΟΚ.
Από κει και πέρα, όμως, η περίπτωση Φερνάντες βοηθά τον ΠΑΟΚ και σε έναν άλλο τομέα. Να αυξήσει τον εσωτερικό συναγωνισμό πίσω από τους ακραίους του. Ο Λουτσέσκου πίσω από τον Νάρεϊ και τον Αντρίγια (κυρίως αυτόν που κάνει χαμηλές πτήσεις καιρό τώρα), έχει μόνο τον Μπίσεσβαρ ποιοτικό, αλλά βιολογικά, πλέον, όχι στο επίπεδο άλλων ετών.
Οι πιτσιρικάδες που διαθέτει ακόμη δεν έχουν πάρει μπρος, ο Ελ Καντουρί, όταν παίζει, χρησιμοποιείται κυρίως στον άξονα. Ο Πάολο Φερνάντες μπορεί να δώσει ποιοτικές βοήθειες και σε αυτόν τον τομέα και να πιέσει, με την καλή έννοια, για να “ξυπνήσει” και ο Αντρίγια.