Στην αρχή η Ευρώπη γκρίνιαξε που το Μουντιάλ θα γίνει στο Κατάρ μέσα στο καταχείμωνο και σε μία χώρα η οποία δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όπως προέβλεψα σ’ αυτή εδώ την στήλη, όταν θα αρχίσει να κυλάει η μπάλα στο χορτάρι, η γοητεία της θέας μπάλα θα κάνει, έστω και πρόσκαιρα, να ξεχαστούν τα πολιτικοκοινωνικά θέματα που αφορούν τη διοργάνωση.
Κι απ’ ότι όλοι διαπιστώνουμε από τις ειδήσεις και τις εικόνες που έρχονται από το Κατάρ, οι επισκέπτες μια χαρά απολαμβάνουν τη διοργάνωση. Σ’ όλες τις μεγάλες διοργανώσεις πάντα υπάρχουν περιφερειακά προβλήματα (κυρίως με τη διαμονή), αλλά ξεχνιούνται με την πάροδο του χρόνου.
Στις μεγάλες διοργανώσεις του ποδοσφαίρου υπάρχουν και εκπλήξεις, τις οποίες κοντεύαμε να τις ξεχάσουμε, γιατί πέρασαν αρκετά χρόνια. Η τελευταία, η νίκη του Καμερούν επί της Αργεντινής στο Π.Κ. του 1990 και οκτώ χρόνια νωρίτερα αυτή της Αλγερίας επί της Δυτικής Γερμανίας (2-1)
Ηταν βόμβες πρώτου μεγέθους για την εποχή εκείνη. Το ποδόσφαιρο της Αφρικής έψαχνε την ταυτότητα του και τέτοιες νίκες, επί των δύο κορυφαίων ποδοσφαιρικών δυνάμεων του κόσμου, προκάλεσαν σοκ. Και επειδή στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν μπορείς να πεις ποτέ, εκείνα τα αποτελέσματα φαντάζουν… πταίσματα μπροστά στην ήττα της Αργεντινής από τη Σαουδική Αραβία με 2-1 και τη χθεσινή της Γερμανίας από την Ιαπωνία.
Το πρώτο κι αν ήταν βόμβα μεγατόνων. Η Αργεντινή προερχόταν από 36 διαδοχικές νίκες. Είχε ξεχάσει την ήττα από τον Ιούλιο του 2019. Ταξίδεψε στο Κατάρ ως ένα από τα μεγαλύτερα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Και έχασε από τη Σαουδική Αραβία, τη δεύτερη πιο αδύναμη ομάδα της φετινής διοργάνωσης. Το σημαντικότερο; Τον τελευταίο χρόνο δεν είχε πετύχει δυο γκολ σε ένα παιχνίδι!
Θέλετε κι άλλο στατιστικό που ενισχύει την μεγάλη έκπληξη;
Μετά το 1930 η Αργεντινή δεν είχε χάσει ματς Παγκοσμίου Κυπέλλου, στο οποίο είχε προβάδισμα στις αρχές του δεύτερου 45λεπτου. Όλα τα κάζο όσο κι αν φαντάζουν ανερμήνευτα πάντα στο βάθος έχουν μία εξήγηση. Και στην περίπτωση της Αργεντινής, πέραν του ότι ίσως να της ακυρώθηκε, όπως υποστηρίζουν οι ηττημένοι, ένα καθαρό γκολ (το δεύτερο που πέτυχαν) υπάρχουν εξηγήσεις. Η μία από αυτές είναι το κοουτσάρισμα Ερβέ Ρενάρ. Προπονητή ο οποίος κατέκτησε δύο φορές το Κόπα Αφρικα (το 2012 με τη Ζάμπια και το 2015 με την Ακτή Ελεφαντοστού).
Ο Ρενάρ, ζυγίζοντας τη δυναμικότητα των δύο ομάδων, εκτίμησε σωστά και ανέβασε την τελευταία γραμμή άμυνας πολύ ψηλά, προκειμένου να κρατήσει τους αντίπαλους παίκτες μακριά από την περιοχή της Σαουδικής Αραβίας. Αποτέλεσμα; Οι Αργεντίνοι να προσπαθούν με σέντρες και μακρινές μπαλιές να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για γκολ, προσπάθεια άκαρπη, η οποία κατέληγε σε.. οφ σάιντ. Οσο για την επίθεση η γνωστή τακτική: «Κλέψιμο» της μπάλας και γρήγορο τρανζίσιον.
Πέρα απ’ όλα αυτά ήταν ολοφάνερο ότι οι Σαουδάραβες, δεν μπήκαν στο γήπεδο με στόχο μία «αξιοπρεπή ήττα». Εδειχναν να πιστεύουν ότι μπορούν να πετύχουν κάτι περισσότερο. Και τα κατάφεραν. Όπως και χθες οι Ιάπωνες, κόντρα στην ποδοσφαιρική «μηχανή», τη Γερμανία. Μήπως τελικά εμείς υποτιμήσαμε τους Ασιάτες, πιστεύοντας ότι το ποδόσφαιρο έχει έδρα μόνο την Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική; Ή μήπως αλλάζει ο χάρτης του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου; Θα το ξέρουμε μετά το τέλος των προκριματικών.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.