Ο εφιάλτης συνεχίζεται, με τον κόσμο του ΠΑΟΚ αποσβολωμένο στην κυριολεξία να παρακολουθεί τον κατήφορο της ομάδας του και να αναρωτιέται μέχρι που μπορεί να φτάσει αυτή η τραγική διαδρομή, αλλά και αν υπάρχει κάποιος ο οποίος θα μπορούσε να δώσει ένα τέλος σε αυτό το μαρτύριο.
Η εικόνα και η ψυχολογία του ΠΑΟΚτσή μετά τον αγώνα, ίσως θα μπορούσε να αποδοθεί σωστά με ένα δραματικό μήνυμα προς όλους τους υπεύθυνους (διοίκηση, κόουτς και παίκτες):
«Έλεος λυπηθείτε μας και σεβαστείτε τουλάχιστον έναν παίκτη - τον Αντρίγια Ζίβκοβιτς – που δίνει σε κάθε αγωνιστική και την ψυχή του για τον ΠΑΟΚ». Κριτική ψύχραιμη και σοβαρή σε ένα παιχνίδι που δεν ήταν παρά μια επανάληψη αρκετών που προηγήθηκαν και τα οποία χάθηκαν με τον ίδιο απερίσκεπτο και ακατανόητο τρόπο, θα λέγαμε πως μπορεί να γίνει, μόνο εάν αναλογιστούμε όλα όσα με έντονο τρόπο έχουμε αναδείξει ως τώρα στο παρελθόν, χωρίς να εισακουστούμε από τους καθ΄ ύλην αρμόδιους (την παρεούλα με την μικρή «χούντα» και τους σιτιζόμενους που συγκάλυπταν όλα τα εγκλήματα).
Επιστρέφοντας όμως στο αγωνιστικό κομμάτι, καταλογίζουμε ευθύνες και στο Ρουμάνο κόουτς του οποίου δεν αμφισβητούμε τις ικανότητες, αλλά για μια ακόμη φορά, απέδειξε ότι τα παθήματα δεν του έγιναν μαθήματα. Κι επιπρόσθετα να του επισημάνουμε ότι όταν οι επιμονές γίνονται εμμονές, το αποτέλεσμα θα είναι πάντοτε το ίδιο, όπως σε όλες δηλαδή τις προηγούμενες αυτοχειρίες. Στο τελευταίο παιχνίδι με τον Ατρόμητο ο Ραζβάν είχε δηλώσει πως «οι προσδοκίες που είχαμε μάλλον υπερεκτιμήθηκαν».
Το είπε μετά την ντροπιαστική ήττα από τον ουραγό της βαθμολογίας. Μια ομάδα που «αναστήθηκε» από την ανυπαρξία της δικής του. Το ίδιο συνέβη και χθες, από τη στιγμή που ξεκίνησε το βασικό σχήμα με παίκτες οι οποίοι όχι απλά δεν τον δικαίωσαν, αλλά υπήρξαν και αρνητικοί πρωταγωνιστές μιας ανατροπής, που ούτε μια ερασιτεχνική ομάδα θα την ανεχόταν.
Εδώ και αρκετό καιρό κι ενώ έχει διαπιστώσει πως η ομάδα βραχυκυκλώνεται από κάποιες αδεξιότητες και αβλεψίες (ανύπαρκτη άμυνα, παιδαριώδη λάθη, αργοκίνητο κέντρο, ακραίοι οπισθοφύλακες που έχουν πάρει διαζύγιο από τις αμυντικές τους υποχρεώσεις), επιμένει να επιστρέφει για άγνωστους λόγους σε ότι φωνάζει απεγνωσμένα: «Όχι έτσι».
Σχεδόν σε μόνιμη βάση πετάει στα σκουπίδια το πρώτο ημίχρονο, για να προσπαθήσει στην επανάληψη να επανορθώσει τα κακώς κείμενα. Κάτι που μαθηματικά επιβαρύνει την ψυχολογία των παικτών.
Και χθες λοιπόν είχαμε μια επανάληψη του φαινομένου, με την ομάδα να αναπνέει όταν ο βραδυκίνητος Εσίτι αντικαταστάθηκε από τον Σβαμπ και να αλλάζει η εικόνα της προς το καλύτερο. Δυστυχώς όμως είχε χαθεί πολύτιμος χρόνος.
Σε τρεις χαρακτηριστικές περιπτώσεις μπορεί να δει κανείς ξεκάθαρα με ποια νοοτροπία παίζουν αλλά και αντιδρούν οι παίκτες του δικέφαλου σε συγκεκριμένες φάσεις. Στην πρώτη περίπτωση στην ισοφάριση των γηπεδούχων, ο Κάνιας είναι περικυκλωμένος από τρεις παίκτες οι οποίοι τον έχουν μεν περικυκλωμένο, αλλά όταν επιχειρεί το σουτ, οι δύο γυρίζουν την πλάτη και ο τρίτος ούτε καν τον πλησιάζει.
Σε μια άλλη πολύ χαρακτηριστική, βλέπεις τον Εσίτι να μην μπορεί να παρακολουθήσει σε ταχύτητα τον παίκτη που μαρκάρει και να πέφτει πάνω του και να τον γκρεμίζει, παραχωρώντας ένα φάουλ σε κρίσιμο σημείο.
Κλείνουμε με την τρίτη, την ασίστ που δίνει ο Βαρέλα, ένας έμπειρος παίκτης και αποφεύγει από τύχη ο ΠΑΟΚ ένα ακόμη γκολ. Ο ΠΑΟΚ χθες γνώρισε άλλη μια ταπεινωτική ήττα, προσθέτοντας στο τεράστιο βαθμολογικό παθητικό του, ένα ακόμη μεγάλο κενό. Νομίζω ότι δεν πρέπει να αναφερθούμε γιατί θα ήταν ειρωνικό ότι η ομάδα του Ραζβάν έχει εξαφανιστεί από την προοπτική να διεκδικήσει τον τίτλο.
Αν συνεχίσει με αυτόν τον τρόπο, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να χάσει και τις όποιες προοπτικές να βρεθεί στις ευρωπαϊκές προκρίσεις μέσω του εθνικού πρωταθλήματος. Αν κάτι πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα σε αυτό το παιχνίδι, είναι η νέα συγκλονιστική εμφάνιση και προσπάθεια του Αντρίγια Ζίβκοβιτς, ο οποίος έδωσε και την ψυχή του για να κρατήσει όρθια την ομάδα του.
Όσο για τον Τζήλο δεν επηρέασε σοβαρά την εξέλιξη του αγώνα. Έκανε βέβαια κάποια στραβά μάτια σε φάσεις – φάουλ των γηπεδούχων. Ίσως η περίπτωση όμως για την οποία μπορεί να του ζητηθούν ευθύνες, ήταν η φάση με το φάουλ που έγινε σε πολύ καλό σημείο, πάνω στον Κούρτιτς.
ΥΓ1: NOVA και COSMOTE χέρι – χέρι στους άψογους και αμερόληπτους σχολιασμούς. Η πρώτη βέβαια παρουσιάζει κι ένα άλλο περίεργο φαινόμενο. Κάποια από τα λεβεντόπαιδα που χρησιμοποιεί στη συγκεκριμένη αποστολή, έχουν πάρει αγκαζέ συγκεκριμένες ομάδες.