Βαθιά ανάσα. Ηρεμία. Περισυλλογή. Κατά πάσα πιθανότητα και αυτοκριτική. Η ευκαιρία χαρακτηρίζεται – και είναι – ιδανική. Οι πρωταγωνιστές μιας τιτάνιας προσπάθειας δικαιούνται να απολαύσουν την ηθική ικανοποίηση ότι πέτυχαν το… ακατόρθωτο αποκαθιστώντας όλες τις ισορροπίες που διαταράχθηκαν. Υπερβάλλοντας εαυτούς άνοιξαν και πάλι το δρόμο που οδηγεί στις κορυφές, με τις μεγάλες (εντός και εκτός συνόρων) διακρίσεις.
Ότι μαγικό και εκτυφλωτικό εξέπεμψε η εικόνα των γηπεδούχων, ευλόγως εκτιμάται ως «θείο δώρο» τη συγκεκριμένη στιγμή. Σε αυτό κρίσιμο σταυροδρόμι διακυβεύτηκαν πολλά και σημαντικά για τον «όλο οργανισμό ΠΑΟΚ». Ο υπερβατικός τρόπος με τον οποίο λύθηκαν όλα τα δύσκολα και επικίνδυνα από την ομάδα, άφησε έκπληκτους τους πάντες. Καταχειροκροτήθηκαν κόουτς και παίκτες. Με το πανελλήνιο και όχι μόνο να αναθεωρεί άμεσα κάποιες αμφισβητήσεις που πιθανότατα να προκλήθηκαν από τις τελευταίες «εκτροπές».
Οι θριαμβευτές της Πέμπτης έστειλαν το μήνυμα τους προς πάσα κατεύθυνση. Μήνυμα που δεν «απομακρύνθηκε» από όσα αρχικά είχαν υποσχεθεί: «Πάμε γερά όπως ξεκινήσαμε». Ειλικρινά πιστεύω πως αυτή η μαγική βραδιά της Πέμπτης εκτός όλων των άλλων ευεργετικών και λυτρωτικών επιδράσεων της, θα αποτελέσει από εδώ και πέρα την «πυξίδα» για μια ολική επαναφορά σε όλα τα επίπεδα του λαοφιλέστατου Δικέφαλου (αγωνιστικά και όχι μόνο). Ο συγκεκριμένος τρόπος που αντιμετωπίστηκε το τεράστιο πρόβλημα μιας θεωρητικά και λογικά μη προσβάσιμης πρόκρισης (με πάθος, γενναιότητα, ψυχραιμία και ρεαλιστικό προσανατολισμό από όλους και κατά κύριο λόγο από την ομάδα), είναι δυνατόν και πρέπει να αποτελέσει τον «μπούσουλα» ή την «πυξίδα» για τα… επερχόμενα.
Ήδη η εκτίμηση της αναθέρμανσης της αισιοδοξίας και των κινήτρων, δεν αμφισβητείται από κανέναν. Δεν μένει παρά όλοι εκεί στον «οργανισμό ΠΑΟΚ» να αφήσουν το νερό να κυλήσει ανεμπόδιστα στο αυλάκι, όπως ακριβώς το άνοιξαν και το οριοθέτησαν οι θριαμβευτές της Πέμπτης με την επική τους πρόκριση. Εισαγωγικά αναφερθήκαμε σε βαθιές ανάσες, περισυλλογές και πιθανές αυτοκριτικές. Αυτό το τελευταίο το θεωρούμε πολύ ενδιαφέρον και εξίσου σημαντικό. Γιατί η ευκαιρία είναι ιδανική. Θα προσθέταμε και μοναδική, για να διαπιστωθούν και να αντιμετωπιστούν αδυναμίες και λάθη που έγιναν.
Στον επίλογο του σημερινού σημειώματος αναδημοσιεύω ένα εύστοχο σχόλιο από συνάδελφο, που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Διαβάστε το: «Όχι, δεν ήταν ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στη σπουδαία βραδιά του ΠΑΟΚ. Ούτε καν μέσα στους τρεις – τέσσερις που ξεχώρισαν με την απόδοση τους. Και τι με αυτό; Οι αξέχαστες στιγμές θέλουν την σφραγίδα ενός παίκτη που αποτελεί σύμβολο για την ομάδα.
Εν προκειμένω δεν θα μπορούσε να είναι κάποιος άλλος περισσότερο κατάλληλος από τον Αντελίνο Βιεϊρίνια για να υπογράψει την ανατροπή – έπος του Δικέφαλου. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου όλα και όλα είναι πολύ ευφυής και έπιασε το μήνυμα των ημερών. Ο κόσμος ζητούσε πρόκριση. Ποιος θα έδινε το σύνθημα μέσα στον αγωνιστικό χώρο; Ο Βιεϊρίνια. Έχει εδώ και περίπου δύο μήνες συμπληρώσει τα 38 του χρόνια ο Πορτογάλος, οδεύει προς την ποδοσφαιρική σύνταξη και η κλεψύδρα γύρισε ανάποδα. Δυνάμεις του λείπουν, πίστη όμως έχει να δανείσει σε όλους».