Ήταν κοινό μυστικό, ακούω από πολλούς να λένε τις τελευταίες ημέρες, ότι αν κάτι πήγαινε στραβά για τον Άρη στις πρώτες αγωνιστικές του νέου πρωταθλήματος, αμέσως θα έμπαινε θέμα προπονητή, θέμα αντικατάστασης του Μάντζιου.
Οι παροικούντες την... Αλκμήνης, ακούω από πολλούς να λένε, ότι το είχαν δεδομένο πως ο Μάντζιος δεν θα μπορούσε να αντέξει το βάρος της διαχείρισης παικτών προσωπικοτήτων που ήρθαν το καλοκαίρι στην Θεσσαλονίκη για τον Άρη, ότι δεν θα μπορέσει να τους επιβληθεί και σίγουρα θα χάσει τον έλεγχο των αποδυτηρίων.
Με λίγα λόγια, δηλαδή, τον είχαν με ημερομηνία λήξης τον Έλληνα τεχνικό, από την προετοιμασία ακόμη, από την περίοδο που η ομάδα έκανε μεταγραφές. Θεωρούσαν δεδομένο ότι ήταν υπεράνω των δυνατοτήτων του να κουμαντάρει το καράβι και πως αργά ή γρήγορα θα έρθει η ώρα που θα του δείξουν την έξοδο.
Αν είναι έτσι, που πάρα πολλοί διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι έτσι είναι και δεν χωράει καμία αμφισβήτηση, μιλάμε για μια κατάσταση που δεν συνάδει με ομάδα η οποία θέλει να λέγεται μεγάλη, οργανωμένη, σοβαρή, δεν παραπέμπει σε έναν σχεδιασμό που στηρίζεται σε δεδομένα τα οποία προκύπτουν από μια αξιολόγηση που βασίζεται σε επαγγελματικά στάνταρντς.
Δεν μπορεί μια ομάδα που ξεπέρασε κάθε προσδοκία την προηγούμενη σεζόν, που ενισχύεται και θέλει να διατηρήσει τα κεκτημένα και να διεκδικήσει υψηλότερους στόχους τη νέα σεζόν, να έχει αυτή την προσέγγιση στο θέμα του προπονητή.
Κρίνεις ότι άλλαξαν τα δεδομένα και δεν μπορεί να σου κάνει την δουλειά όσο καλά σου την έκανε την προηγούμενη σεζόν, λύνεις την συνεργασία με τον Μάντζιο τον Ιούνιο και παίρνεις έναν άλλο προπονητή, ο οποίος θεωρείς πως ταιριάζει καλύτερα σε αυτό που σχεδιάζεις.
Δεν τον κρατάς για να τον... διώξεις στις πρώτες αγωνιστικές και να κάνεις άνω-κάτω την ομάδα σου, φέρνοντας έναν προπονητή που δεν προετοίμασε ούτε, φυσικά, διάλεξε τους παίκτες.
Όσα λέγονται τις τελευταίες ημέρες για τον χειρισμό του «θέματος Μάντζιος» από πλευράς διοίκησης του Άρη, αποδεικνύουν πόσο δύσκολο είναι για μια ομάδα να μεγαλώσει πραγματικά. Να μεγαλώσει σε όλα τα επίπεδα. Να γίνει ένας οργανισμός ο οποίος θα στελεχώνεται από επαγγελματίες οι οποίοι δεν θα επιτρέπουν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα.
Και άλλα (πράγματα). Οπως για παράδειγμα αυτό με την παρουσία καμιά 20αρια ξένων στην ομάδα και την απουσία ενός, έστω, ανθρώπου ο οποίος να μπορεί να επικοινωνήσει μαζί τους στην γλώσσα τους...