Στην «αυλή των θαυμάτων», όπως τακτικά μετατρέπεται ο «όλος οργανισμός ΠΑΟΚ», συμπεριλαμβανομένου και ενός μέρους των φίλα προσκείμενων εκπροσώπων της ενημέρωσης, κατά καιρούς συμβαίνουν γεγονότα μυστηριώδη και ως εκ τούτου ανεξήγητα. Για τα οποία η κοινή λογική ενίοτε σηκώνει τα χέρια ψηλά, αφήνοντας στους ιστορικούς την ευθύνη να τα χαρακτηρίσουν και να τα καταγράψουν.
Ο τίτλος του σημερινού σχολίου συνδέεται άρρηκτα και απόλυτα με την παραπάνω μικρή εισαγωγή μας. Τα όσα θα εξιστορήσουμε παρακάτω, προφανώς να ενοχλήσουν κάποιους, που θα έχουν και τους δικούς τους λόγους για να διαφωνήσουν ή ακόμη και να αντιδράσουν. Σε αυτό το τελευταίο δηλώνουμε εκ προοιμίου ότι σεβόμαστε την όποια αντίθετη άποψη.
Πάμε όμως κατευθείαν στο «ζητούμενο» που δεν είναι άλλο από τη διαπίστωση μιας διαχρονικής ανορθόδοξης συμπεριφοράς (ή διαχείρισης αν θέλετε), η οποία στην κορύφωση της είχε προκαλέσει σοβαρά προβλήματα ψυχολογίας, σε έναν αποδεδειγμένα χαρισματικό και πολύτιμο ποδοσφαιριστή. Αναφερόμαστε στον Ντεσπόντοφ, για τον οποίο χθες σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του στο «Metropolis 95,5» ο πρώην τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού και επί σειρά ετών πρόεδρος της βουλγαρικής Λέφσκι Σόφιας Θωμάς Λαφτσής, αποκάλυψε μια συγκλονιστική είδηση, η οποία αφορούσε την απόφαση του Ντεσπόντοφ να ζητήσει το χειμώνα μεταγραφή, απογοητευμένος για τη μέχρι πρότινος συμπεριφορά απέναντι του. Κάτι βέβαια που δεν ισχύει σήμερα, από της στιγμή που άλλαξαν θεαματικά όλα όσα περίεργα και παράξενα σε μεγάλο βάθος χρόνου τον έσπρωχναν προς την έξοδο.
Παίζοντας μονίμως σαν αλλαγή και βλέποντας βασικούς παίκτες επιπέδου κάτω από τις δικές του δυνατότητες, είχε κουραστεί να περιμένει κάποια αλλαγή προς το καλύτερο. Μάταια μερικοί από το ασπρόμαυρο ρεπορτάζ – μετρημένοι βέβαια στα δάχτυλα του ενός χεριού (ανάμεσα τους κι εμείς) – προσπαθούσαν να αφυπνίσουν την πληθώρα των υπόλοιπων άμπαλων του ασπρόμαυρου ρεπορτάζ, να δουν ένα βήμα μπροστά τους. Αυτοί οι τελευταίοι όμως έδιναν τις δικές τους μάχες για να έχουν θέση στο βασικό σχήμα, παίκτες που ούτε τα κορδόνια του Ντεσπόντοφ μπορούσαν να δέσουν. Καρφωμένος έμεινε και στην εμμονή του ο Ραζβάν.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που από αυτήν εδώ τη στήλη του θυμίσαμε και του υποδείξαμε (γιατί όχι), πόσο επιδραστικός για την ομάδα ήταν ο αρχηγός της εθνικής Βουλγαρίας, ακόμη και στον λίγο χρόνο που τον χρησιμοποιούσε. Επίμονα του τονίζαμε πως παίκτες όπως ο Ντεσπόντοφ και ο Ζίβκοβιτς πρέπει να ξεκινάνε στο βασικό σχήμα. Πριν ακόμη βρει τον σωστό βηματισμό του ο Ότο, προτείναμε τη λύση με φουλ – μπακ τον Ζίβκοβιτς, όπως τον χρησιμοποιούσε ο προπονητής της εθνικής Σερβίας και δεξί εξτρέμ τον Ντεσπόντοφ.
Ακόμη και στο άλυτο πρόβλημα που υπήρχε ποιον θα χρησιμοποιήσει βασικό φορ, πριν γίνουν οι μεταγραφές Τσάλοφ και Τισουντάλι, υποστηρίξαμε το αυτονόητο με τη χρησιμοποίηση του Ντεσπόντοφ, ο οποίος με την εθνική Βουλγαρίας έπαιξε σε αυτή την θέση, εντυπωσίασε και είχε και μια αξιολογότατη συγκομιδή από γκολ.
Δυστυχώς η επιμονή του πάγκου για έναν παίκτη που έχει το χάρισμα με ελάχιστες κινήσεις του, στον λίγο χρόνο που τον χρησιμοποιούσαν, ακόμη και την μοίρα ενός παιχνιδιού να αλλάξει, συνεχίστηκε και κράτησε πέρα από την οποιαδήποτε ποδοσφαιρική λογική, αλλά και την αντίστοιχη ψυχική αντοχή του παίκτη. Ο Λαφτσής είπε πολλά και σημαντικά για τον Ντεσπόντοφ. Τα οποία κάποιοι είτε δεν τα γνώριζαν, είτε δεν τους βόλευε να τα αποδεχθούν. Πιθανότατα τα ίδια να τα άκουσε και να τα αποδέχθηκε και ο Ραζβάν, πριν από τη χθεσινή συνέντευξη, κάτι που είχε σαν συνέπεια ο ίδιος να αποφασίσει να αλλάξει «συμπεριφορά», απέναντι στον πιο επιδραστικό παίκτη που διαθέτει το ασπρόμαυρο ρόστερ.
Το σχόλιο γράφεται όχι εξαιτίας του εκπληκτικού γκολ που πέτυχε, αλλά για να υπενθυμίσουμε σε μερικούς άμπαλους ότι είναι πολύ δύσκολο και ανόητο, να παρουσιάζεις το κάρβουνο - χρυσάφι και το αντίστοιχο, το χρυσάφι - κάρβουνο. Όπως επίσης είναι απαράδεκτο με τη σιωπή σου να καλύπτεις λάθη, τα οποία έχουν σαν αποτέλεσμα να αδικούν και να προκαλούν σοβαρά προβλήματα. Το καλό με τη συγκεκριμένη «ιστορία» της αφελέστατης (;) σύμπλευσης και προσπάθειας που οδηγούσε στην απαξίωση του πολύτιμου για τον ΠΑΟΚ παίκτη, είναι ότι στο τέλος κάποιοι κατάλαβαν το λάθος τους και ο Βούλγαρος διεθνής απαλλαγμένος από τις όποιες «σκιές», «υποψίες» και «φοβίες», με καλή ψυχολογία πλέον, θα βοηθήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ομάδα του.
ΥΓ: Αξιοσημείωτες, αν όχι ολοκληρωμένες, οι κινήσεις της ΠΑΕ με τις διευκολύνσεις που παρέχονται, για να ξαναβρεί η Τούμπα την «φλόγα» της και την «ψυχή» της.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news