Η… μισή ευθύνη του εγκλήματος προφανώς ανήκει στον Αρη ο οποίος για μια ακόμη φορά δεν είχε την ηρεμία σκέψης για να διαχειριστεί υπέρ του αποτέλεσμα στην Τρίπολη με συνέπεια να φύγει με άδεια χέρια. Μισή ευθύνη γιατί, όπως στην κανονική διάρκεια του Πρωταθλήματος έτσι και τώρα, δέχθηκε γκολ με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Μετά από δική του σπουδαία στιγμή, σε επίπεδο 10-12 δευτερολέπτων του αντιπάλου ο οποίος βρήκε μπροστά του ένα άδειο γήπεδο και δεν άφησε ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία. Γιατί (όπως και τότε) ο κεντρικός αμυντικός (στην προκειμένη περίπτωση ο Λίντσεϊ Ροζ) καθυστέρησε να διαβάσει την κίνηση του φορ (Μπαράλες) με συνέπεια να δεχθεί γκολ η ομάδα του. Η άλλη μισή ευθύνη ανήκει στον Φωτιά και στον Τζοβάρα που ήταν στο VAR γιατί υπάρχει ανατροπή στον Μπερτόγλιο (τον πάτησε ο Πασαλίδης) αλλά οι δύο διαιτητές «τελείωσαν» τη φάση με συνοπτικές διαδικασίες. Κάτι σαν το περιβόητο «σφύρα να φύγουμε» των παλιών εποχών που ζούμε και σήμερα. Περίπου 20 δευτερόλεπτα μετά την επίμαχη φάση, ο Φωτιάς σφύριξε για τελευταία φορά, δίνοντας την εντύπωση ότι η φάση δεν ελέγχθηκε ποτέ στο επίπεδο που θα έπρεπε. Κρίνοντας όμως από το πώς διαχειρίστηκε ο Φωτιάς το παιχνίδι στο δεύτερο ημίχρονο, δεν προκαλεί εντύπωση.
Βέβαια, τα βουνά είναι μαθημένα από τα χιόνια γιατί αυτό αντιμετωπίζει ο Αρης κάθε φορά που είναι έτοιμος να ξεφύγει. Το θέμα είναι τι κάνει και ο ίδιος. Στα προφανή, η ομάδα έχει αδειάσει από ενέργεια, γι’ αυτό έχει κατεβάσει ταχύτητα με συνέπεια να λείπει η ένταση που την χαρακτήριζε στο μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς. Παίκτες-κλειδιά διανύουν περίοδο ντεφορμαρίσματος με πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του Λίντσεϊ Ροζ ο οποίος σ’ ένα ακόμη παιχνίδι έκανε σοβαρά λάθη. Αν ο Ακης Μάντζιος είχε τη δυνατότητα να τον αντικαταστήσει, θα το είχε κάνει. Τώρα έρχεται η διακοπή. Εν τέλει, η κατάσταση παραμένει στα χέρια του Αρη με την προϋπόθεση ότι θα κερδίσει τον Ολυμπιακό στο «Κλ. Βικελίδης» στην επανέναρξη των Playoffs. Αν το καταφέρει, έχει καλώς. Αν όχι, θα «φορτώσει» το μυαλό του με πίεση.