Ο νέος Αρης, νίκησε χθες την Αραράτ, προκρίθηκε στην επόμενη φάση του Conference League και «αγόρασε» τον πολύτιμο και αναγκαίο χρόνο προκειμένου να γίνει καλύτερος. Η πρόκριση ήταν το ζητούμενο για τον Αρη. Πρόκριση με κάθε τρόπο, γιατί η νέα ομάδα χρειάζεται ακόμη περισσότερο χρόνο για να μπορέσει να βρει τα πατήματα της. Τον έχει πλέον ως όπλο, μαζί με την καλύτερη ψυχολογία ώστε να παλέψει με την Ντιναμό Κιέβου. Ο Φαμπιάνο, 10 λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα ήταν ο ποδοσφαιριστής που έβγαλε τον Αρη από τα δύσκολα και εξαφάνισε την πιθανότητα της παράτασης.
Για τον Αρη υπήρχαν πρόσθετοι λόγοι που τον υποχρέωναν να πετύχει νίκη-πρόκριση κόντρα στην Αραράτ. Πρώτον για να σβήσει το αρνητικό αποτύπωμα από τη συμμετοχή του σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, που τον στοιχειώνει από το πρόσφατο παρελθόν, όταν ταπεινώθηκε από ομάδες που δεν υπήρχαν στον ποδοσφαιρικό χάρτη. Δεύτερον για να διασκεδάσει την ανησυχία του κόσμου του ο οποίος είναι προβληματισμένος από τα όσα έδειξε η ομάδα στους φιλικούς αγώνες και σ’ αυτόν του Εριβάν.
Οι λόγοι αυτοί δεν επέδρασαν θετικά στην απόδοση του Αρη, στα πρώτα 45 λεπτά. Ο Τερζής ξεκίνησε τον αγώνα με τον Φεράρι στο αριστερό άκρο της άμυνας, τον Τζούρασεκ ανασταλτικό μέσο δίπλα στον Νταρίντα και μπροστά τους τον Ρουπ. Ο Ελληνας προπονητής άφησε εκτός τον Γκρέι και έδωσε φανέλα βασικού στον Μορόν. Οι προσδοκίες για έναν Αρη βελτιωμένο αγωνιστικά σε σχέση με τον πρώτο αγώνα με αντίπαλο την Αραράτ, στο α’ ημίχρονο παρέμειναν προσδοκίες.
Οι «κίτρινοι», ίσως είχαν και χειρότερο ρυθμό απ’ ότι στον πρώτο αγώνα με τους Αρμένιους. Οι γραμμές δεν είχαν συνοχή, ο ρυθμός ήταν αργός και το πλάνο στην ανάπτυξη ήταν μία πονεμένη ιστορία. Οι Αρμένιοι καλύτερα διαβασμένοι, μάρκαραν ψηλά και έκλειναν γρήγορα τους διαδρόμους, πριν ο Αρης δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για οργανωμένη επίθεση. Κι ενώ οι «κίτρινοι» όταν έκλεβαν την μπάλα με όλους τους παίκτες της Αραράτ κάτω από το κέντρο και προς την εστία του Κουέστα, έμεναν από… «βενζίνη», οι Αρμένιοι κινούνταν ιδανικά στο επιθετικό τρανζίσιον. Απέναντι σ’ έναν αργό στις επιστροφές Αρη κατάφεραν να δημιουργήσουν τέσσερις τελικές από τις οποίες τις τρεις φορές η μπάλα πήγε στην εστία του Κουέστα. Ο Ισπανός κατάφερε όμως να δώσει λύσεις.
Ο Αρης έβγαλε αντίδραση στο β’ ημίχρονο. Λίγο η είσοδος στον αγώνα του Σαβέριο, αντί του Μενέντεζ, αργότερα του Πάβισιτς αντί του Ρούπ και του Ζουλ αντί του Τζούρασεκ οδήγησαν τον Αρη να κάνει πολλά περισσότερα απ’ ότι στο πρώτο ημίχρονο. Στα πρώτα 10 λεπτά του β’ ημιχρόνου δημιούργησε τρεις ευκαιρίες για γκολ, στη συνέχεια διαχειρίστηκε τη ροή του αγώνα και αφού στο 70ο η Αραράτ λαχτάρισε τον κόσμο (σουτ του Γένε μόλις άουτ) ήρθε η λύτρωση από τον Φαμπιάνο.
Ο Αρης στο β’ ημίχρονο είχε συνολικά 10 τελικές έναντι έξι που είχε στο πρώτο ημίχρονο, αλλά μόνο τέσσερις φορές η μπάλα κατέληξε στην εστία των Αρμενίων.
Η πρόκριση είναι πρόκριση και ικανή να «σκεπάσει», έστω για λίγα 24ώρα, τα όσα δεν έκανε ο Αρης στον χθεσινό αγώνα. Τα οποία επιβάλλεται να τα διορθώσει το συντομότερο. Κι αυτά δεν είναι λίγα. Απλώς έχει το άλλοθι ότι η ομάδα βρίσκεται στην αρχή του δρόμου. Ισως όμως κι αυτό να «εξατμιστεί» σύντομα.