Ο Αρης κέρδισε χθες μία παρτίδα με αντίπαλο τον Πανσερραϊκό από την οποία όλα έδειχναν ότι θα πάρει το μικρότερο κέρδος. Ετσι όμως όπως εξελίχθηκε ο αγώνας την κέρδισε πέρα για πέρα δίκαια. Και την κέρδισε για όλα όσα έκανε μετά το 80ο λεπτό.
Οταν αντέδρασε λες και τον χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα και δημιούργησε επτά ευκαιρίες οι οποίες μύριζαν γκολ και πέτυχε στις καθυστερήσεις το πολύτιμο γκολ με τον Φαμπιάνο. Μάλιστα στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, ύστερα από εκτέλεση κόρνερ του Σουλεϊμάνοφ που ήταν χθες από τους καλύτερους της ομάδας του Αρη. Κι όταν η νίκη έρχεται μ’ αυτόν τον τρόπο ανεβάζει ακόμη περισσότερο την αδρεναλίνη του κόσμου.
Ο Αρης όμως που πανηγυρίζει τη χθεσινή του επιτυχία, θα πρέπει να προβληματιστεί για όσα δεν έκανε στο υπόλοιπο διάστημα του αγώνα. Εκεί όπου δεν έδειξε πρόοδο σε σχέση με την εικόνα που παρουσίαζε πριν από τη διακοπή. Ισως να ήταν και χειρότερος, απόδειξη ότι χρειάζεται να γίνουν πολλά περισσότερα από μία μίνι προετοιμασία ώστε να αλλάξει το αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας, η οποία χθες μέχρι το 80ο λεπτό φλέρταρε με την ισοπαλία.
Με δεδομένο ότι η νίκη πάντα είναι το ισχυρότερο αποτέλεσμα και ικανή να «σκεπάσει» τα πάντα, ο Αρης δικαιούται να αισθάνεται χαρούμενος από το ότι πήρε χθες το τρίποντο, αλλά έχει δρόμο να διανύσει μέχρι να αισθάνεται το φαβορί με ομάδες οι οποίες βρίσκονται στη δεύτερη ή την τρίτη ταχύτητα του Πρωταθλήματος. Όπως για παράδειγμα στους δύο επόμενους αγώνες στην έδρα του με τον ΠΑΣ Γιάννινα και τον Ατρόμητο.
O Mάντζιος πόνταρε στους Πάρντο και και Τζούρασεκ τους οποίους ξεκίνησε στην αρχική 11άδα, αλλά δεν πήρε σχεδόν τίποτε από τους δύο ποδοσφαιριστές. Ο Αρης είχε τεράστιο πρόβλημα στον άξονα, τόσο ανασταλτικά όσο και δημιουργικά. Πάλεψε ο Βερστράτε, αλλά δεν είχε βοήθειες.
Ο Πανσερραϊκός από τα πρώτα λεπτά του αγώνα μάρκαρε ψηλά δημιουργώντας μεγάλα προβλήματα στον Αρη, ο οποίος δεν μπορούσε να «χτίσει» οργανωμένες επιθέσεις. Ο,τι έκανε στο α’ ημίχρονο επιθετικά το έκανε είτε με δύο-τρεις μακρινές μπαλιές στην πλάτη της άμυνας του Πανσερραϊκού, είτε προσπαθώντας με τρανζίσιον να εκμεταλλευτεί τα κενά που υπήρχαν στην άμυνα του αντιπάλου λόγω του ότι έπαιζε ψηλά. Ο Μορόν στο 12ο και ο Σουλεϊμάνοφ στο 38ο έχασαν τις καλύτερες ευκαιρίες στο πρώτο ημίχρονο, ενώ ο Πανσερραϊκός άγγιξε το γκολ στο 33ο με τον Δεληγιαννίδη.
Το πρώτο ημίχρονο πάντως δεν ήταν από αυτά που θα πρέπει να θυμούνται οι δύο ομάδες. Ουτε βεβαίως τα πρώτα 35 λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου. Ο Πανσερραϊκός, προσπάθησε να παίξει με τον χρόνο διεκδικώντας τον βαθμό της ισοπαλίας, ενώ ο Αρης συνέχιζε να μην ξέρει πώς να εκμεταλλευτεί την κατοχή της μπάλας. Ο Μάντζιος προσπάθησε να αλλάξει την μεσοεπιθετική εικόνα του Αρη βάζοντας στον αγώνα Οντουμπάτζο, Νταρίντα, Παναγίδη και Σαμόρα. Η προσφορά των αλλαγών άργησε να κεφαλαιοποιηθεί. Ο Αρης έκανε την πρώτη ευκαιρία στο δεύτερο ημίχρονο στο 70ο λεπτό. Ο,τι όμως δεν έγινε στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα έγινε μετά το 80ο λεπτό. Οι «κίτρινοι» πάτησαν γκάζι, δημιουργούσαν τη μία τελική μετά την άλλη, αλλά ο Χοβάν ήταν ο φύλακας άγγελος της εστίας του Πανσερραϊκού. Όχι όμως και στην δυνατή κεφαλιά του Φαμπιάνο που σημείωσε το νικητήριο γκολ του αγώνα. Ο Μορόν ήταν ο πρωταγωνιστής σ’ αυτό το διάστημα, έχοντας στο ενεργητικό του και μία κεφαλιά στο δοκάρι και μοιραίος ο Σαμόρα.