Φέτος αυτό δεν ισχύει. Τουλάχιστον σε τόσο μεγάλο βαθμό και ειδικά στο δεξί άκρο, τη μεγαλύτερη περσινή “πληγή”. Ο Άρης έχει κανονικά μπακ.
Σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται και στον ενεργό ρόλο που έχει πλέον στην ομάδα ο Ντάνιελ Σούντγκρεν. Ένας παίκτης που προ λίγων μηνών ήταν εκτός ομάδας, σε… πόλεμο με τον προπονητή και σε αναζήτηση άλλης “στέγης”, πλέον νιώθει ενεργό μέλος της. Σε αυτό συνετέλεσε η αλλαγή προπονητή.
Ο Άκης Μάντζιος φρόντισε εξ αρχής να του εξηγήσει ότι δεν είχε τον παραμικρό λόγο ενασχόλησης με το παρελθόν (τις σχέσεις του με τον Ένινγκ) και ότι από τη στιγμή που έχει συμβόλαιο στον Άρη έπρεπε να του δώσει ξανά ρόλο. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα ο Σουηδός μπακ επέστρεψε και μέσα από τις τελευταίες του εμφανίσεις στο βασικό σχήμα είναι ξεκάθαρο πως έχει βάλει στόχο να μονιμοποιηθεί στην ενδεκάδα του Άρη. Αυτή τη μετάλλαξη την πιστώνεται 100% ο προπονητής, ο οποίος δούλεψε με τον Σούντγκρεν, σε αγωνιστικό και ψυχολογικό επίπεδο, τον έβαλε γρήγορα στο rotation της ομάδας και το βασικότερο τού έδωσε φανέλα κάνοντάς να νιώσει σημαντικός. Στη νίκη επί του Αστέρα Τρίπολης, ο 30χρονος μπακ έκανε ίσως το καλύτερό του παιχνίδι με τη φανέλα του Άρη, υπό την έννοια ότι ήταν η πρώτη φορά που παρουσιάστηκε συνεπής στα αμυντικά του καθήκοντα αλλά και συνέβαλε στην επιθετική λειτουργία της δεξιάς πτέρυγας.
Η ενεργοποίηση του Σούντγκρεν έγινε την κατάλληλη στιγμή, διότι συνέβαλε στη μετατόπιση του Εμάνουελ Σάκιτς στο αριστερό άκρο . Ο Αυστριακός κάλυψε σε δύο παιχνίδια το κενό της απουσίας του Γκάνεα και βάσει της εικόνας που παρουσίασε έδειξε ότι μπορεί να αποτελέσει την εναλλακτική του Ρουμάνου. Διότι αριστερά -σε σχέση με πέρυσι - μπορεί να υπάρχουν στο ρόστερ τρία μπακ απ (Σενγκέργκης, Μαρτίνης, Τσαγκαλίδης)του Γκάνεα, αλλά επί της ουσίας δύσκολα θα βρουν άμεσα χώρο και χρόνο στα πλάνα του προπονητή.