Σε επίπεδο αγωνιστικής ισορροπίας, τακτικής συνέπειας και σοβαρότητας εντός των γραμμών, ο Αρης της Λεωφόρου ίσως έκανε το πιο ολοκληρωμένο φετινό παιχνίδι του. Γιατί υποχρέωσε μια δημιουργική ομάδα να φανεί δυσλειτουργική με εξαίρεση τα πρώτα 10-15 αγωνιστικά λεπτά όπου κατευθύνθηκε περισσότερο από την αυτοπεποίθηση που έχει αποκτήσει από το 8Χ8.
Γιατί επίσης έδειξε προσωπικότητα – σ’ αυτό το μπρα ντε φερ – να ισορροπήσει το παιχνίδι και να απειλήσει με αξιώσεις. Γιατί ο Πίτερ Ετέμπο αποδεικνύεται λίρα εκατό στον άξονα της μεσαίας γραμμής έχοντας συμμαζέψει το κέντρο της ομάδας του έχοντας εξαιρετική ανάγνωση των φάσεων και ορθές παρεμβάσεις. Κι εκεί που περιμένει κανείς ότι αυτή η ομάδα θα αποζημιωθεί για την προσπάθειά της στο γήπεδο, έρχεται η φάση του 92ου λεπτού να της υπενθυμίσει μία από τις βασικές αγωνιστικέ αδυναμίες της. Τη διαχείριση των στημένων φάσεων. Στη φάση του τέρματος του Παναθηναϊκού δεν ήταν μόνο ο σκόρερ (Σπόραρ) ελεύθερος αλλά και δεύτερος παίκτης του αντιπάλου. Και να πει κανείς ότι ο Αλαν Πάρντιου δεν είχε δει το κακό… Μέχρι και αλλαγή (με την είσοδο του Πίρσμαν) πριν την εκτέλεση έκανε για να το αποτρέψει.
Κι έτσι ο Αρης έφυγε με άδεια χέρια από τη Λεωφόρο, κάτι που καθαρά ποδοσφαιρικά δεν το άξιζε καθόλου. Προφανώς υστέρησε στο κομμάτι της δημιουργίας και της αξιοποίησης των φάσεων. Σαν αυτή που ο Χουάν Ιτούρμπε δεν έκανε μια απλή πάσα στον Ζερβίνιο για να «παγώσει» το γήπεδο. Υστέρησε σε δημιουργία αλλά και συνοχή από τη στιγμή που ο Πάρντιου προχώρησε σε παρεμβάσεις. Το πακέτο Γκρέι-Πάλμα δεν πρόσφερε ούτε το 10% των όσων έδωσε το αντίστοιχο των Ζερβίνιο-Ιτούρμπε, σε κάθε τομέα του παιχνιδιού. Από τα αμυντικά τρεξίματα, τη συμμετοχή στην κυκλοφορία της μπάλας έως τις κερδισμένες μονομαχίες. Αντιθέτως, ο Παναθηναϊκός πήρε τα πάντα από τον Σπόραρ.
Εν τέλει, ο χθεσινός Αρης (έστω κι αν έφυγε με άδεια χέρια από τη Λεωφόρο) έστειλε μηνύματα ότι αρχίζει να γίνεται συμπαγής παρουσία του Ετέμπο. Από την άλλη πλευρά, ο χρόνος λιγοστεύει για παίκτες όπως οι Γκρέι, Πάπε Σέικ Ντιόπ οι οποίοι δεν βοήθησαν ούτε στο ελάχιστο…