Η ολοκλήρωση του πρώτου γύρου δίνει ένα πρώτο σοβαρό δείγμα προσέγγισης και εκτίμησης, που αφορούν την πορεία των τριών ομάδων του ΠΟΚ και των αντίστοιχων δύο της Θεσσσαλονίκης.
Ασφαλώς και δεν μπορούμε να προεξοφλήσουμε που «θα καθίσει η μπίλια», με όσες ενδείξεις και αποδείξεις έχουμε μέχρι τώρα. Σαφέστατα η ολοκλήρωση του πρώτου γύρου σου δίνει κάποια «σημάδια», αλλά μέχρις εκεί. Γιατί αν πας παραπέρα, αυτόματα αναλαμβάνεις ένα μεγάλο ρίσκο και μια αντίστοιχη ευθύνη. Στη συγκεκριμένη μάλιστα περίπτωση που αναφέρεσαι σε τόσο ρευστές καταστάσεις όπως είναι η διεξαγωγή του εθνικού μας πρωταθλήματος με τα όσα κουβαλάει διαχρονικά στο δισάκι του (βρωμιά και παρασκήνιο), τα απρόβλεπτα και μη αναμενόμενα δεν θεωρούνται πλέον εκπλήξεις. Ας περιοριστούμε λοιπόν σε έναν απλό απολογισμό της πρώτης πεντάδας της Σούπερ Λίγκας. Λογικό παραμένει η βαθμολογική συγκομιδή του καθενός να αποτελεί και την βάση της αξιολόγησης των όσων πέτυχε. Τα υπόλοιπα περνούν σε δεύτερη μοίρα.
Ξεκινώντας από τον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό, μπορούμε να πούμε ότι έκλεισε τον πρώτο γύρο με τον ιδανικότερο τρόπο. Τα νούμερα του δίνουν το δικαίωμα να υποστηρίζει ότι είναι η καλύτερη ομάδα. Επιπρόσθετα και κατά γενική ομολογία, διαθέτει έναν σοβαρό και πανέξυπνο κόουτς. Διακινείται τώρα τελευταία κι ένα μυστικό που όπως υποστηρίζουν οι φίλοι του τριφυλιού πορώνει και ιντριγκάρει τους παίκτες της ομάδας. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι ο Αλαφούζος πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος, είχε υποσχεθεί πριμ 200 χιλιάδων ευρώ σε κάθε τετράδα συνεχόμενων νικών. Κάτι που σημαίνει πως οι οκτώ πρώτες νίκες σε ισάριθμους αγώνες, έφεραν στους λογαριασμούς των παικτών 400 χιλιάδες ευρώ μέχρι τώρα. Οι «πράσινοι» με την σοφή καθοδήγηση του Γιοβάνοβιτς, δείχνουν ακόμη πως αντέχουν και σε ισχυρά πλήγματα που δέχονται, όπως οι απουσίες υπερπολύτιμων μονάδων τους (Αϊτόρ, Παλάσιος).
Περνώντας στην ΑΕΚ, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι αυτή η αξιολογότατη σήμερα ομάδα που βλέπουμε, μόλις τον περασμένο Μάιο βρισκόταν στο απόλυτο μηδέν. Γενικά απαξιωμένη και ολοφάνερα δίχως μέλλον, όπως ισχυριζόντουσαν οι πάντες. Κι όμως μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, είδαμε στους Ενωσίτες μια θεαματική μεταμόρφωση.
Οι στοχευμένες μεταγραφές και ο έξυπνος Αλμέιδα, κατάφεραν να συγκροτήσουν ένα βασικό σχήμα το οποίο διατηρεί ακέραιες τις πιθανότητες να πετύχει τους στόχους του. Ασφαλώς το ίδιο δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε για τον Ολυμπιακό του Μίτσελ, ο οποίος στέκεται κάπως όρθιος περισσότερο με τις ντόπες της πανίσχυρης προπαγάνδας του και λιγότερο με την απόδοση και την εικόνα του, αλλά και με τα σχήματα που επινοεί αποσπασματικά κάθε λίγο, ο τελών σε μόνιμη σύγχυση προπονητής του.
Ο Μαρσέλο αποδείχθηκε ένα μεγάλο φιάσκο. Ο κίνδυνος της υποτροπής και της τιμωρίας της έδρας από τις συμπεριφορές επιπέδου τρούμπας των επιτελών του, είναι στο κατώφλι του λιμανιού. Γελάει ο κόσμος με τα ΜΜΕ του προέδρου, τα οποία κάθε παιχνίδι τώρα τελευταία, εξαγγέλουν με πανηγυρικό τρόπο την επιστροφή του Φορτούνη, τον οποίο βλέπουν εν τέλει να περνάει σαν αλλαγή στο 83ο ή στο 87ο λεπτό του αγώνα. Μετά το ευρωπαϊκά τσαλάκωμα (15 αγώνες χωρίς νίκη) ήρθε και η συνταρακτική αποκάλυψη της γύμνιας της ομάδας, με το «ποδοπάτημα» από την ΑΕΚ. Εκεί έδεσε πλέον το γλυκό. Οι του λιμανιού αναφέρονται τώρα σε μία αντεπίθεση για την κάλυψη των απωλειών.
Οι γνωρίζοντες τα του χώρου αντιλαμβάνονται ότι αντεπίθεση εννοούν τη μάχη που θα δώσουν οι καμικάζι Έλληνες διαιτητές, για να καλύψουν με παντός είδους ταχυδακτυλουργίες και σφαγές τους χαμένους βαθμούς, σε μια ομάδα που δείχνει αδύναμη να αντιμετωπίσει καθαρά την κατάσταση, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί από τις ανεκδιήγητες συμπεριφορές των αλλαζόνων και ανάγωγων επιτελών της. Σήμερα ο Ολυμπιακός βρίσκεται στην 3η θέση μαζί με τον ΠΑΟΚ.
Άγνωστο και αβέβαιο το μέλλον του εάν δεν βρει άκρη και με τους ξένους διαιτητές. Και η άκρη αυτή είναι η ίδια την οποία ζούμε δεκαετίες ολόκληρες με τους Έλληνες Σπάθες, Κασναφέρηδες, Γιάχους, Μανούχους, Κουμπαράκηδες και Σία. Κρατήσαμε στο τέλος του σχολίου να πούμε δυο κουβέντες και για τους δικούς μας εκπροσώπους, για τον ΠΑΟΚ και για τον Άρη.
Ο δικέφαλος δείχνει πως ξαναβρίσκει τον εαυτό του, απαλλαγμένος από εμμονές και λάθη που του στοίχισαν ακριβά. Ο κόουτς επανήλθε σε έναν ρεαλιστικό προσανατολισμό, εγκαταλείποντας ότι αμφιλεγόμενο και ανορθόδοξο δικαίως ή αδίκως χρεώθηκε. Σημαντική θεωρείται και η «αφύπνιση» των κιτρίνων, στα δύο τελευταία παιχνίδια τους. Έδωσαν υποσχέσεις και εγγυήσεις για την επιβεβαίωση της ποιότητας τους. Αυτά σε γενικές γραμμές για την πρώτη πεντάδα σε ότι αφορά το τι πέτυχε (ή δεν πέτυχε) στον πρώτο γύρο.