Μετά τον Μπεκενμπάουερ, μόνο ο Ντεσάμπ...

Metrosport Team15 Δεκεμβρίου 2022

Μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου ο Κιλιάν Μπαπέ, ο Αντουάν Γκριεζμάν, ο Ολιβιέ Ζιρού και οι συμπαίκτες τους οδηγούν ξανά τη Γαλλία στο μονοπάτι της επιτυχίας. Έξω από αυτές, όμως, ο μεγάλος «στρατηγός» είναι ο Ντιντιέ Ντεσάμπ. Ο 54χρονος προπονητής αναδεικνύεται σε ζωντανό θρύλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου καθώς έχει ήδη γράψει ιστορία και συνεχίζει να προσθέτει «χρυσές» σελίδες στα κεφάλαιά της.

Χθες έγινε ο πρώτος προπονητής μετά από 32 χρόνια που οδηγεί μια ομάδα σε διαδοχικούς τελικούς Μουντιάλ καθώς η κάτοχος του τίτλου Γαλλία νίκησε το Μαρόκο στον ημιτελικό του Κατάρ 2022. Ο τελευταίος που είχε πετύχει κάτι αντίστοιχο ήταν ο Φραντς Μπεκενμπάουερ, ο οποίος ηττήθηκε με τη Δυτική Γερμανία το 1986, αλλά πήρε τον τίτλο το 1990.

Έτσι, την Κυριακή (18/12, 17:00) στον τελικό εναντίον της Αργεντινής ο Ντεσάν θα προσπαθήσει να γίνει ο μοναδικός που πιάνει το «στοιχειωμένο» επίτευγμα του Βιτόριο Πότσο, του μοναδικού με δύο διαδοχικές κατακτήσεις, με την Ιταλία το 1934 και το 1938.

Κι όμως δεν ξεκίνησαν όλα τόσο «ρόδινα» για τον Ντεσάν, ούτε στην ποδοσφαιρική ούτε στην προπονητική του καριέρα. Το 1989 ήταν η χρονιά που έκανε ντεμπούτο στην εθνική Γαλλίας με προπονητή τον Μισέλ Πλατινί, ενώ συμπτωματικά την ίδια χρονιά παντρεύτηκε τον εφηβικό του έρωτα, την Κλοντ-Αντουανέτ με την οποία το 1996 απέκτησαν τον μοναχογιό τους, Ντίλαν.

Στο μεσοδιάστημα οι αποτυχίες σε διεθνές επίπεδο ήταν συνεχείς και... αβάσταχτες. Η Γαλλία έμεινε έξω από δύο διαδοχικά Μουντιάλ (1990, 1994) ενώ αποκλείστηκε μόλις στον 1ο γύρο του EURO 1992.

Καλά λένε ότι κάθε παιδί φέρνει την τύχη του, γιατί η γέννηση του Ντίλαν συνέπεσε με την... αναγέννηση των bleus και του Ντιντιέ Ντεσάn. Με το περιβραχιόνιο του αρχηγού οδήγησε τη Γαλλία στους ημιτελικούς του EURO 1996, δύο χρόνια αργότερα στον θρίαμβο του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1998 στο Παρίσι και το 2000 στην κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.

Ένα χρόνο αργότερα, το 2001, κρέμασε τα παπούτσια του μετά από σπουδαία καριέρα στη Ναντ, τη Μαρσέιγ και τη Γιουβέντους (λιγότερο στην Τσέλσι και Βαλένθια) και έγινε προπονητής.

Προτείνουμε
This page might use cookies if your analytics vendor requires them.