Αντισυμβατικός μέχρι εκεί που δεν πάει, πέρασε δύσκολες καταστάσεις στην ζωή του, αλλά πότε δεν το έβαλε κάτω. Ήθελε να νιώθει ελεύθερος κατά κάποιο τρόπο και το μόνο πράγμα που μπορούσε να του το δώσει αυτό δεν ήταν άλλο από το μπάσκετ.
Ο λόγος φυσικά για τον Ντένις Ρόντμαν, ένας παίκτης, ο οποίος γεννήθηκε τρελός. Όταν έχεις φίλο τον Κιμ Γιόνγκ Ουν, καταλαβαίνεις πως η «αρρώστια» σου είναι σε άλλο επίπεδο, παρόλ' αυτά η αγνότητα του, ήταν κάτι που τον αντικατόπτριζε σαν χαρακτήρα. Βέβαια είναι αλήθεια πως δεν έχει πολλές συμπάθειες στο NBA. Το αντίθετο μάλλον.
Ωστόσο έχει κάνει μια καριέρα που θα την ζήλευαν πολλοί με τις φανέλες των Πίστονς και των Μπούλς, άλλωστε για τον συγκεκριμένο λόγο, έχει μπει δικαιωματικά στο Hall Of Fame.
Το Metrosport.gr επιχειρεί να σας βάλει στον μαγικό κόσμο του Ντένις Ρόντμαν, απλώς και μόνο γιατί ήταν, είναι και θα είναι ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών.
Διαλυμένος από την οικογένεια του
Γεννημένος στις 13 Μαϊού του 1961 στο Νιού Τζέρσει, μετά από τρία χρόνια μετακόμισε με την οικογένεια του στο Όουκ Κλίφ, όπου μεγάλωσε εκεί. Ο πατέρας του στρατιωτικός τότε της πολεμικής αεροπορίας, τον εγκατέλειψε σε ηλικία τριών ετών πηγαίνοντας να μείνει στις Φιλιππίνες. Μάλιστα ο Ρόντμαν είχε αποκαλύψει σε ομιλία του πως ο μπαμπάς του έχει αποκτήσει άλλα 27 παιδιά, από 12 εξωσυζυγικές σχέσεις. Ο παλαίμαχος άσος του NBA, είχε αποδεχθεί πως δεν υπάρχει πατέρας γι’αυτόν, καλά θα ήταν όμως το μοναδικό του πρόβλημα στην παιδική και εφηβική ηλικία του να ήταν μόνο αυτό.
Η μητέρα του Σίρλεϊ έκανε τρεις δουλειές για να μπορέσει να ταϊσει τα παιδιά της, όμως ποτέ δεν έδωσε στον ίδιο αυτό που τόσο επιθυμούσε πάρα πολύ. Αγάπη! Ο Ντένις έπεφτε θύμα bullying διαρκώς στο σχολείο του. Μπούλιγκ «έτρωγε» και από την ίδια του την οικογένεια. Ήθελε παρέα και πήγαινε μαζί με τις αδερφές του,Ντέμπρα και Κιμ, οι οποίες για να τον πάρουν μαζί τους, τον έντυναν κορίτσι. Το χειρότερο βέβαια για τον ίδιο, ήταν ότι δεν τον εκτιμούσε η οικογένεια του και θέλοντας να γίνω πιο συγκεκριμένος η ίδια του η μάνα.
Η Σϊρλει δεν πίστευε ποτέ ότι ο γιος της θα έκανε κάτι σοβαρό στην ζωή του. Ετσι λοιπόν έδινε όλο το βάρος στις δύο κόρες της, οι οποίες ήταν εξαιρετικές παίκτριες στο μπάσκετ (ως τα κολεγιακά τους χρόνια).
Ο ίδιος σε συνέντευξη του για το συγκεκριμένο γεγονός είχε τονίσει ότι: «Η εφηβεία σε ένα σπίτι με τρεις γυναίκες είναι μεγάλη πρόκληση, η μητέρα δεν πίστευε πως είχα το θάρρος να γίνω ο άντρας του σπιτιού. Η μητέρα μου εκτιμούσε τις αθλητικές προοπτικές των κοριτσιών και δεν με αγαπούσε όπως εκείνες».
Η συνέχεια για τον ίδιο είναι ακόμα πιο δραματική! Ο άνθρωπος που τον γέννησε, τον πέταξε έξω από το σπίτι γιατί δεν πρόσφερε. Αν μη τι άλλο υπερβολικό. Από εκείνη την ημέρα και μετά ο Ντένις είδε την ζωή με τον χειρότερο τρόπο. Κοιμόταν στα παγκάκια κάθε μέρα, και το πρωί σηκωνόταν και πήγαινε να δουλέψει σε ένα πλυντήριο αυτοκινήτων, με πολύ λίγα χρήματα, ίσα ίσα για τις βασικές του ανάγκες. Το καλό της υπόθεσης ήταν ότι είχε άπλετο χρόνο να παίζει μπάσκετ. Ουσιαστικά ο παραγκωνισμός του από την οικογένεια του, τον έκανε καλό γιατί κατάλαβε τι ήθελε πραγματικά να γίνει. Από εκεί και μετά για τον Ντένις Ρόντμαν όλα είναι ιστορία.
Η αρχή μιας μεγάλης καριέρας
Μόλις είχε τελειώσει το σχολείο ο Ρόντμαν, ψήλωσε ξαφνικά, ο ίδιος έλεγε ότι πήρε 23 πόντους. Πλέον είχε όλο το πακέτο για να δείξει τις ικανότητες του στο μπάσκετ. Η Λορίτα Ουέστμπρουκ, φίλη της οικογένειας, ήταν που τον ανακάλυψε και τον έπεισε να πάει για δοκιμαστικό σε ένα μικρό κολέγιο στο Τέξας, το Cooke County College. Ο Ρόντμαν είχε δεχτεί την πρόταση του συγκεκριμένου κολεγίου χωρίς δεύτερη σκέψη. Ωστόσο τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περίμενε, έπαιξε ένα εξάμηνο, έχοντας όλο κι όλο 17.6 πόντους και 13.3 ριμπάουντ, ενώ είχε κοπεί από τα μαθήματα, και αυτό τον έκανε να πάρει την απόφαση να σταματήσει το μπάσκετ.
Βέβαια οι υπεύθυνοι του κολεγίου, του Σάουθιστερν Οκλαχόμα Στέιτ (που αγωνιζόταν στο NAIA και όχι στο NCAA) είχαν άλλη άποψη. Τον πίεσαν πάρα πολύ και έπειτα από πολλές προσπάθειες κατάφεραν να τον μεταπείσουν για να τον στρατολογήσουν στην ομάδα τους. Στα τρία χρόνια που έμεινε ο Ρόντμαν στην συγκεκριμένη ομάδα, ξεδίπλωσε το ταλέντο του. Ανακηρύχθηκε ο καλύτερος παίκτης και στις τρεις χρονιές, ενώ την σεζόν 1984-1985 ήταν 1ος στα ριμπάουντ. Ολα αυτά τα επιτεύγματα του έκαναν τους Ντιτρόιτ Πίστονς να ασχοληθούν σοβαρά με την περίπτωση του.
Κεφάλαιο Ντιτρόιτ Πίστονς
Ολα ξεκίνησαν όταν δήλωσε συμμετοχή το 1986 στα ντράφτ. Εκεί επιλέχθηκε από τους Ντιτρόιτ Πίστονς. Από την πρώτη του σεζόν κιόλας, έκανε αισθητή την παρουσία του, έχοντας 6.5 πόντους και 4.7 ριμπάουντ σε 15 λεπτά. Τη δεύτερη σεζόν του στη λίγκα ο Ρόντμαν έκανε ρεκόρ καριέρας σε πόντους μέσο όρο με 11.6, έχοντας και 8.7 ριμπάουντ και παίζοντας 26.2 λεπτά ανά αγώνα ξεκινώντας βασικός σε 32 από τα 82 παιχνίδια της χρονιάς.
Η σεζόν 1988-1989 έμελλε να είναι η αρχή της κυριαρχίας του. Το «σκουλίκι» είχε παίξει 27.0 λεπτά, έχοντας 9 πόντους και 9.4 ριμπάουντ ξεκινώντας σε 8 μόλις αγώνες βασικός. Παρότι ήταν αναπληρωματικός κι εκείνη την χρονιά ήταν τόσο παικταράς που ψηφίστηκε στην καλύτερη πεντάδα αμυντικών του NBA, αυτό από μόνο του λέει πολλά. Αξίζει να σημειωθεί πως την συγκεκριμένη χρονιά κέρδισε το πρώτο του πρωτάθλημα με τους Ντιτρόιτ Πίστονς.
Την επόμενη χρονιά ήρθε και το δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα για τον ίδιο, έχοντας αυτή την φορά πρωταγωνιστικό ρόλο. Επαιξε στα τελευταία 43 ματς του πρωταθλήματος, σε κάθε παιχνίδι είχε 8.2 πόντους και 12.5 ριμπάουντ ανά αγώνα. Εκείνη η χρονιά για τον ίδιο ήταν η απόλυτη καταξίωση, αφού είχε κερδίσει τον τίτλο του καλύτερου αμυντικού της χρονιάς.
Το 1990-91 ο Ντένις Ρόντμαν έπαιξε για πρώτη φορά βασικός σε 77 από τα 82 ματς των Πίστονς, και τελείωσε την σεζόν με 8.2 πόντους και 12.5 ριμπάουντ ανά αγώνα. Πάντως, στα πλέι- οφς οι Πίστονς αποκλείστηκαν από τους μετέπειτα πρωταθλητές Σικάγο Μπουλς.
Η σεζόν 1991-1992 αποτελεί για τον Ντένις σταθμό, καθώς ήταν η τελευταία του χρονιά στην ομάδα. Η ομάδα του εκείνη την χρονιά δεν τα πήγε καθόλου καλά, αφού είχε αποκλειστεί από τους Νικς στον πρώτο γύρο των πλέι-οφς. Ομως ο λόγος που ήθελε να φύγει ήταν επειδή ο προπονητής που τον ανέδειξε, Τσάκ Ντέιλι πήρε την απόφαση να παραιτηθεί. Το κεφάλαιο Πίστονς έμοιαζε να έχει κλείσει για τα καλά και ο Ρόντμαν απαίτησε μετεγγραφή, παρότι είχε ακόμα 3 χρόνια συμβολαίου και σχεδόν 12 εκατομμύρια δολάρια να πάρει. Έτσι, την 1η Οκτώβρη του 1993 μετεγγράφηκε στους Σαν Αντόνιο Σπερς.
Κεφάλαιο Σπερς
Ηταν προφανές ότι από την αρχή δεν είχε δέσει το γλυκό ανάμεσα στον Ρόντμαν και τους Σαν Αντόνιο Σπέρς. Είναι αλήθεια πως στην διάρκεια της συνεργασίας του με τη νέα του ομάδα είχαν γίνει πολλά. Μία η σχέση του με την Μαντόνα, που όπως έλεγαν τον έπαιρνε τα μυαλά (λογικό το βρίσκω) και από την άλλη ο αλοπρόσαλλος χαρακτήρας του. Πλακωνόταν στο ξύλο με συμπαίκτες και αντιπάλους, ενώ το αξιοσημείωτο ήταν πως από την ομάδα του έκανε παρέα μόνο με τον Τζακ Χάλεϊ.
Ήταν ηλίου φαεινότερον πως ήταν θέμα χρόνου να αποχωρήσει από τους Σαν Αντόνιο Σπέρς, όπως κι έγινε. Την σεζόν 1994-1995 έφυγε από τους Σπερς με επεισοδιακό τρόπο λέγοντας χαρακτηριστικά πως: «Η αποχώρησή μου είναι μία ακόμη ευκαιρία να αποδείξω στον εαυτό μου ότι είμαι μόνος μου και δεν έχω ανάγκη κανέναν. Είπα στη διοίκηση του Σαν Αντόνιο ότι μπορούν να μου φιλήσουν τον π….ό!
Το ταξίδι του για τους Σικάγο Μπούλς μόλις είχε ξεκινήσει.
Κεφάλαιο Σικάγο Μπούλς
Η μεταγραφή του Ντένις Ρόντμαν στους Σικάγο Μπούλς ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Η «αγία τριάδα» έκανε «παπάδες». Από την μία ο Σκότι Πίπεν που ήταν μετρ στο να κλέβει μπάλες, από την άλλη ο Μάικλ Τζόρνταν που έβαζε 40 πόντους στην καθισιά του και ο Ντένις Ρόντμαν που μάζευε όλα τα σκουπίδια (Ριμπάουντ). Άλλωστε για τον συγκεκριμένο λόγο πήραν τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα στην σειρά.
«Μέσα στο παρκέ εγώ και ο Μάικλ είμαστε αρκετά ήρεμοι και μπορούμε να συζητάμε. Αλλά όσον αφορά στις ζωές μας αυτός πηγαίνει προς τη μία κατεύθυνση κι εγώ προς την άλλη. Εννοώ, αυτός πηγαίνει βόρεια κι εγώ νότια. Και μετά έχεις τον Σκότι Πίπεν ακριβώς στη μέση. Είναι ο ισορροπιστής μας», έχει πει ο Ρόντμαν για τη συνεργασία του με το θρυλικό δίδυμο του Σικάγο.
Κάνοντας μια ανασκόπηση στα στατιστικά του θα καταλάβουμε πολλά. Στην πρώτη του σεζόν στους Σικάγο είχε είχε 5.5 πόντους και 14.9 ριμπάουντ ανά αγώνα, για να πάρει τον 5ο συνεχόμενο τίτλο 1ου ριμπάουντερ στη λίγκα και να βοηθήσει τους Μπούλς να γίνουν η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών με το αδιανόητο ρεκόρ του 72-10.
Εξίσου καλός και τη σεζόν 1996-97 ο Ρόντμαν, με 16.7 ριμπάουντ ανά αγώνα, πήρε τον 6ο του συνεχόμενο τίτλο 1ου ριμπάουντερ στο NBA, αλλά η πιο «διάσημη» στιγμή της σεζόν ήταν το περιστατικό με έναν κάμερα μαν, στον οποίο σκόνταψε πάνω του και έπεσε στο παρκέ, αλλά για έναν δικό του λόγο τον κλώτσησε στην βουβωνική χώρα. Το πλήρωσε πολύ ακριβά, αφού αναγκάστηκε να δώσει αποζημιώσει 200.000 ευρώ στον κάμερα μαν.
Στην τελευταία του χρονιά στην ομάδα, έκανε πάλι τα δικά του, γιατί πολύ απλά μιλάμε για τον Ντένις Ρόντμαν. Ηταν η ιστορία που αποκαλύφθηκε στο 3ο επεισόδιο του Last Dance. Ο Τζάκσον δέχθηκε να του δώσει 48 ώρες και ο Τζόρνταν εκτίμησε πως «αν τον αφήσεις, Φιλ, δεν θα επιστρέψει ποτέ». Ο «Air» ήταν εκείνος που τον «έσυρε» πίσω στο Σικάγο, αφού τον βρήκε σε ξενοδοχείο του Βέγκας, στο κρεβάτι με την ηθοποιό Κάρμεν Ιλέκτρα, η οποία προσπαθούσε να κρυφτεί κάτω από τα σεντόνια...
Βέβαια μετά από λίγες μέρες όλα ξεχάστηκαν, αφού οι Σικάγο Μπούλς κατέκτησαν το έκτο τους πρωτάθλημα, με το νικητήριο σουτ του Μαίκλ Τζόρνταν κόντρα στους Γιούτα Τζάζ, στο έκτο ματς.
Η τελευταία του χρονιά στους Μπούλς, τον βρήκε μόνο, αφού ο Τζόρνταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, ενώ ο Σκότι Πίπεν είχε φύγει για άλλες πολιτείες. Φυσικά δεν έκατσε πολύ και αποχώρησε κι αυτός με την σειρά του.
Πήγε για τουρισμό στους Λεϊκέρς και μετά στους Μάβερικς
Το 1999 μεταπήδησε στους Λος Άντζελες Λέικερς, όπου εκεί δεν άντεξε η δεν τον άντεχαν. Μετά από 23 ματς έμεινε ελεύθερος από τους Λέικερς.
Η τελευταία του χρονιά στο NBA ήταν το 1999-2000 όταν και έπαιξε 12 ματς για τους Ντάλας Μάβερικς. Στις δύο ομάδες που αγωνίστηκε του χρέωσαν πως ήταν παγερά αδιάφορος, μάλωνε με όλους, και ο μόνος σκοπός του ήταν να κολλήσει τα τελευταία του ένσημα, τα οποία συνοδευόντουσαν από καλά συμβόλαια.
Ένας τρελός και μοναχικός επαναστάτης
Όλα αυτά που είχα προαναφέρει στην εισαγωγή μου, ήταν ο Ντένις Ρόντμαν. Αντισυμβατικός μέχρι εκεί που δεν πάει, απίστευτα δύσκολος χαρακτήρας, είχε μαλώσει με όλους και με όλα, αλλά ποτέ δεν το έβαλε κάτω.
Έκανε την δική του επανάσταση και δικαιώθηκε. Ένα παιδί που ήταν διωγμένο από την οικογένεια του, με πολλά ψυχολογικά προβλήματα. Το μόνο πράγμα που τον έδωσε τελικώς ζωή, ήταν το μπάσκετ, γιατί μόνο αυτό τον «αγαπούσε», δίνοντας του ένα αστείρευτο ταλέντο.